عبدالحسين شاهين از رزمندگان دفاع مقدس است كه در سال 64 و در عمليات عاشوراي 2 به اسارت دشمن درمي‌آيد و پنج سال اسير مي‌شود. او به دليل شكنجه عوامل بعثي در دوران آزادگي به جانبازي نائل مي‌شود. شاهين در رابطه با مسائل مربوط به آزادگي‌اش دغدغه‌هايي دارد و اميدوار است تا مسئولان مربوطه از طريق اين ستون راهكاري براي حل مشكلش ارائه دهند.
تعداد كل اسيران ما قبل از دو ماه پاياني جنگ 12 هزار نفر نمي‌شد و در اواخر جنگ 33هزار نفري كه در سال67 اسير شدند بيشتر ارتشي و غيرنظامي بودند و از بچه‌هاي بسيج و سپاه كم در ميانشان ديده مي‌شود. وقتي چنين چيزي را در اسارت به ما گفتند باورمان نمي‌شد چون عراق در اوج قدرت خودش و با حمايت قدرت‌هاي بزرگ كه وارد خاك كشورمان هم شد 6 هزار اسير عملياتي گرفت. نيمي از 12هزار نفري كه اشاره كردم شخصي و غيرنظامي بودند. زماني كه خودم اسيراني با شماره 17 و 18 هزار ديدم باورم شد.
وقتي بحث آزادگان پيش مي‌آيد بايد تفكيكي بين رزمندگان و افراد غيرنظامي بشود. وقتي آزادگان به كشور بازگشتند همه را به يك چشم ديدند. همه را به عنوان آزاده ديدند و در حالي‌كه بايد بين كسي كه از اولين سال جنگ در منطقه عملياتي اسير شده با كسي كه در سال پاياني جنگ به عنوان فردي عادي به اسارت درآمده تفاوت قائل مي‌شديم. ما نفراتي در اسارت داشتيم كه امان را از عراقي‌ها گرفته بودند ولي روحيه برخي از اسيران اواخر جنگ خيلي با رزمندگان همخواني نداشت و حتي گاهي باعث آزار ساير اسرا هم مي‌شدند.
وقتي هم به ايران آمديم ديديم سربازي كه در سال آخر جنگ اسير شده علاوه بر حقوقي كه بابت كارش مي‌گيرد، مبلغي را هم بابت دوران اسارت دريافت مي‌كند اما برخي از بچه‌هايي كه بيشتر از هشت سال آزاده بودند و تمام سختي‌ها و بار اسارت را كشيدند از بعضي حقوق خود بي‌بهره‌اند. الان چندين سال از بازگشت آزادگان مي‌گذرد و بايد سر و ساماني به وضعيت آنها داده شود. رزمندگاني كه با عشق و اشتياق راهي جبهه‌ها شدند و تمام سختي‌هاي دوران آزادگي را هم به جان خريدند نبايد به يكباره فراموش شوند و كنار روند. بچه‌هاي بسيجي زياد اين سؤال را مي‌پرسند كه مسئولان چرا كاري براي آزادگان بسيجي انجام نمي‌دهند. اين بچه‌ها چون از سوي سازمان شناخته شده ارتش كه معرف سازمان‌هاي جهاني است، معرفي نشده‌اند، سازمان ملل غرامتي را كه تعيين كرده بود، به بسيجيان نمي‌دهد و اميدوارم مسئولان فكري براي اين موضوع كنند. اگر الان اقدامي صورت نگيرد پس چه زماني مي‌خواهند انجام دهند. 23 سال از بازگشت آزاده‌ها مي‌گذرد و خبرهايي مبني بر شهادت يا فوت برخي از آنها مي‌شنويم. اما حق و حقوق خيلي از بچه‌هاي آزاده كه بسيجي‌وار در جنگ شركت كردند، به دلايلي كه گفتم ناديده گرفته مي‌شود.
