در دي ماه 1358 هواداران شاپوربختيار و به ويژه شهردار اسبق آبادان، نمودار سازماني را تهيه كردند و نام آن را «نقاب» گذاشتند كه كلمه «نقاب» متشكل از حروف اول «نجات قيام ايران بزرگ» بود.
پايگاه نوژه (شاهرخي) در كبودرآهنگ همدان به عنوان مبدأ و محور عمليات انتخاب شد. دارا بودن هواپيما، نزديك بودن به تهران، واقع بودن در كنار شهر كبودرآهنگ و وجود عناصر مستعد و قابل جذب براي عوامل پروژه عقاب، از مهم‌ترين دلايل انتخاب اين پايگاه بود. با شروع عمليات قرار بود ابتدا منزل امام‌خميني(ره) بمباران شود و پس از بمباران هوايي، صدا و سيما، ستاد نيروي زميني ارتش، ستاد كل ارتش، پادگان حر، پادگان قصر، پادگان جمشيديه و زندان اوين بايد توسط كماندوهاي تيپ 23 نوهد تسخير مي‌شدند. بنا بود كودتاگران در اين بمباران از بمب‌‌هاي خوشه‌اي و آتش‌زا استفاده كنند. آنان در حدود 30 فروند هواپيما، 60 نفر خلبان و حدود 500 نفر افراد فني و نظامي را براي شركت در اين عمليات آماده كرده بودند.
بر اساس برنامه‌ريزي‌هاي طراحان اين كودتا، پس از تثبيت عمليات، با اعلام حكومت نظامي به مدت سه روز از طريق تأييد عمليات و سقوط جمهوري اسلامي به وسيله روحانيون همراه، حكومت به شاپور بختيار باز‌مي‌گشت.
پس از افشاي اطلاعات مربوط به طرح نقاب، بلافاصله ستادي مركب از واحدهاي سپاه پاسداران، گروه مهندسي، انجمن اسلامي نيروي هوايي ارتش، تعدادي از پرسنل نيروي زميني ارتش و عده‌اي از كماندوهاي تيپ 23 نوهد به نام ستاد خنثي‌سازي كودتا تشكيل شد. بعد از بررسي اطلاعات، طرح حمله به پايگاه نوژه و پارك لاله كه محل تجمع 40 تن از خلبانان كودتا بود، كشيده شد و عمليات خنثي‌سازي كودتا با حضور نيروهاي سپاه پاسداران و عده‌اي از كاركنان ارتش آغاز شد و بدين ترتيب پس از محاصره پايگاه نوژه، نيروها وارد عمل شدند و همه افراد مظنون را دستگير كردند.
اما يك نكته در مورد كودتاي «نقاب» و شروع جنگ تحميلي حائز اهميت است. بنا به اعترافات عناصري كه در كودتا شركت داشتند، آنها قبل از آنكه به نيروهاي داخلي متكي باشند، به امريكا و عراق متكي بودند و به آنها گفته شده بود اگر بتوانند كار را چند ساعتي ادامه بدهند، امريكا با دخالت مستقيم مانع شكست آنها خواهد گرديد. از سوي ديگر، عراق نيز در مرزها آماده بود كه جبهه ديگري را عليه نيروهاي ايران باز كند. از اين رو روزهاي قبل از كودتا تجمع و تحركات مرزي عراق و نيز اقدامات و تهاجمات ايذايي آن به شدت چشمگير بود و مهم‌ترين اخبار مطبوعات را تشكيل مي‌داد: «همزمان با كودتا، ارتش عراق حملات خود را گسترش و 20 نقطه مرزي را مورد هجوم قرار داد.»
كودتاي نوژه، قبل از اقدام، كشف و خنثي شد و كودتاچيان سركوب شدند. حالا با شكست كودتا، زمان آن رسيده بود كه حدود دو ماه بعد جنگي تحميلي و سراسري عليه ايران آغاز شود.
