اروند
چه كسي باور مي كرد كه در بحبوحه جنگ روي اروند خروشان، با آن جزر و مد زيادش و با آن عرض بلندش پل زد. اما جنگ ثابت كرد مرداني هستند كه كاري به قاعده و قانون طبيعت ندارند، يا علي مي گويند و به آب مي زنند . اروند کجاست؟ اروند خروشان ترین موجی است که هنوز از ریخته شدن خون حسینيانش در خروش است.اروندي كه مي توان بوی خون یاران خمینی را در آن استشمام کرد ، هنوز می توان دلاوری های والفجر8 را در آن دید.22 بهمن ماه 1364را يادت هست همان روزي كه پرچمِ گنبد مقدس رضوی، بر فرازِ مسجد جامع بندرِ استراتژیک فاو، جاي گرفت . رمزي كه امواج دريا را شكافت «بسم الله الرحمن الرحيم. لاحول و لا قوه الا بالله العلي العظيم، و قاتلوهم حتي لاتکون فتنه. يا فاطمه الزهرا، يا فاطمه الزهرا، يا فاطمه الزهرا»(سلام الله عليها).
عبور غواصان از ميان وحشي ترين رودخانه‌ي جهان هم حكايت ها داشت. آنجا بود كه تمام قواعد نظامي و استراتژيك زير پاي مردان با صلابت امام خميني (ره ) در هم شكست و حتي در دورترین افق ذهنی کارشناسان نظامی رژیم بعث و متحدان غربی اش نمی گنجید که رزمندگان جوان و کم تجربه جمهوری اسلامی چنین ایده ي غیرممکنی را ممکن کنند و اروند را با دستان پر توانشان مهار مي كنند. آنهم با جزر و مدی هولناک، با دو مسیر متفاوت، عمقی وحشتناک، خروشی همیشگی....
اروند! داغدار است از غم از دست دادن مردانش .نخل هاي اينجا در خود راز ها دارد از اشك هايي كه پايش ريخته شدوناله هايي كه شنيده نشد .اروند اما به غواصانش مي بالد . وتو نيك مي داني كه شهادت غواص مظلومانه ترین شهادت هاست. اينجا رفاقتي بود ميان شهدا واروند ...انها مي دانستند كه هرکس كه می خواهد به امام زمانش برسد باید خودش را به آب و آتش بزند و در آن شب هم آب بود هم آتش.
علقمه
روي زمين نبايد دنبال آسمان گشت؛ هر چه هست آن بالاست.اما علقمه !!!آري علقمه تكه اي از آسمان است . علقمه شاهنامه بلند شهادت است و دیوان عاشقی .شعرهای سرخ ، با واژه های خون ، به وزن عشق و قافیه هایی از جنس قلب پاره پاره عاشق كه در قالب غزل عشق و مثنوی بلند شهادت در دیوانی که شکسته دلان عارف با قلم استخوان و مرکب خون و با خط شکسته در عروج نوشتند.
علقمه مواج است از موجهاي عاشقانه 4هزار شهيدي كه در آن آسماني شدند ورمز عبورشان غربت و مظلوميت بود. آنجا هنوز هم بوي اجساد تكه تكه شهيدان را مي دهد عطر ياس هاي كبود ...علقمه را بچه هاي كربلاي 4 خوب مي شناسند آنها كه در علقمه مشق شهادت كردند .
نهر خين
از پل نو به طرف شلمچه، كمي كه جلو مي‌روي، سمت چپ تابلوي نهر خين را مي‌بيني .خین نهری است در نزدیکی روستای خین در غرب خرمشهر و جنوب نهر عرایض که جزیره بوارین عراق را از شلمچه ایران جدا می‌کند. اين رودخانه کوچک، در اين بيابان دور افتاده، دروازه اي از بهشت كه خيلي ها اين دروازه را ديدند، اما ديگر برنگشتند تا، به تو بگويند كه در اين جريان آرام چه ها روي داد و اگر تو اهليت داشته باشي شايد با تو راز هايشان را بگويند.
آري !!!نهر خین شبیه هیچ جای این دنیای خاکی نیست.... اینجا نيز فریاد غربت و مظلومیت شهدای كربلاي 4 به گوش می رسد. عطر شهدا ی گمنام اينجا ، یاد سربندهای یا زهرا را برات تداعي مي كند وشب هاي عمليات.......
