بحث کم شدن تیم های لیگ برتر،مدتی است که به صورت جدی پیگیری می شود.بحثی که به نظر می رسد از سال آینده،به مرحله اجرا در خواهد آمد تا بعد از مدتها جنجال بر سر این مسئله،سرانجام تکلیف تیم های لیگ برتر مشخص شود.
این پیشنهادی بود که کرش هم به فدراسیون داده بود.البته آن روزها که تازه به ایران آمده بود.سرمربی تیم ملی در پاسخ درخواست مسئولان فدراسیون فوتبال برای رائه پیشنهادی برای بالا رفتن سطح کیفی لیگ برتر و تیم ملی،پیشنهاد کم کردن تیم های لیگ برتر را ارائه داده بود و مدعی شده بود این مسئله کیفیت بازیهای و بازیکنان لیگ برتر و در نهایت نفرات تیم ملی را افزایش می دهد.هر چند که این پیشنهاد برای جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل ارائه شده بود اما حالا زمانی قرار است به مرحله اجرا در آید که عمرش به جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل قد نمی دهد و شاید نتایج آن بماند برای جام جهانی ۲۰۱۸.
این بحث اما موافقان و مخالفان زیادی دارد.که بعد از گذشت مدتها،هنوز هیچ کدام موفق به قانع کردن طیف مخالف برای اجرا یا عدم اجرای این طرح نشده اند.فدراسیون نشینها یکی از دلایلی که برای کم کردن تیم های لیگ برتر بیان می کنند،فشردگی بازیهاست و افزایش خطر مصدومیت برای بازیکنان و نبود امکانات کافی و حرفه برای برخی تیم های لیگ برتر.
فشردگی بازی ها البته بحث اشتباهی نیست و همانطور که گفته می شود،خطر مصدومیت ها را افزایش می دهد اما مسئله این است که مشکل اصلی در این خصوص،نحوه نادرست تمرین کردن تیم هاست که باعث می شود با برگزاری دو بازی فشرده ،مصدومان زیادی را پی داشته باشد و باید شرایطی فراهم شود که تیم ها ناچار به تغییر برنامه های تمرینی خود شده و طبق متد روز دنیا و به صورت حرفه ای تمرین کنند تا برگزاری دو بازی فشرده برایشان مساوی نباشد با چند بازیکن مصدوم و یک دردسر بزرگ.
بحث دیگر عدم وجود امکانات کافی برای حضور در رقابتهای لیگ حرفه ای یا همان لیگ برتر است.اما مسئله مهم در این خصوص این است که تجربه ثابت کرده تیم ها و شهرستانها تا در سطح اول فوتبال کشور حاضر نشوند،به صرافت تجهیز کردن امکانات ورزشگاههای خود نمی افتند.نمونه بارز آن نیز دروود است.شهرستانی که به رغم دارا بودن پتانسیل بالا و هوادارانی پرشور که فرهنگ جدیدی را به فوتبال هدیه کردند،تا قبل از آنکه قدم به لیگ برتر نگذاشت ،کسی به فکر تجهیز کردن ورزشگاه و سایر امکانات ورزشی و فوتبالی این شهرستان نشد.اما حالا،حداقل می داند شرایطی دارد که برای لیگ برتر مناسب است و می تواند مناسب تر هم شود.
یکی دیگر از دلایلی که برای کم شدن تیم های لیگ برتر مطرح می شود،به مسائل مالی برمی گردد و مسئولان بر این باور هستند که باید تیم هایی در لیگ برتر حضور داشته باشند که مشکلات مالی و بدهی های مالی ندارند.این هم البته یکی از قوانین جدی فیفا ست و این گونه نیست که بگوییم مسئولان فدراسیون فوتبال آن را وضع کرده اند.اما این مسئله در خصوص تیم های ایرانی صدق نمی کند وقتی هیچ تیمی در لیگ برتر ایران وجود ندارد که بدهی های مالی سنگین نداشته باشد.
از استقلال و پرسپولیس که سالهای سال است در این سطح فوتبال بازی می کنند تا سپاهانی که روزی متمول ترین تیم ایرانی بود تا گهر و پیکان و غیره،همه و همه با مشکلات مالی جدی رو به رو هستند و پرونده های قطوری از بدهی های مالی در زمینه های مختلف دارند و در این زمینه شاید تنها تیم فولاد خوزستان باشد که در این مقوله شرایطی بهتر از سایر تیم ها داشته باشد و به استثنای این تیم خوزستانی،نمی توان فرقی بین سایر تیم ها قائل شد و استفاده از این بند و تبصره برای کشیدن خط قرمز روی تیم ها برای حضور در سطح اول فوتبال کشور نمی تواند دلیل قانع کننده ای باشد وقتی همه تیم ها با این مشکل اساسی دست به گریبان هستند!
اما مسئله ای که مخالفان روی آن تاکید دارند این است که افزایش تیم های لیگ برتری باعث حضور شهرستانهای بیشتری در سطح اول فوتبال کشور می شود این یعنی فوتبال می تواند جوانان زیادی را تحت پوشش خود قرار دهد.چه به عنوان بازیکن و مربی و چه به عنوان تماشاگرانی که می توانند ساعتهای زیادی از وقت خود را در مسیری سالم و برای ورزش خرج کنند و گرایش هر چه بیشتر جوانان به ورزش مساویست با سلامت بیشتر جامعه.
این مسئله را زمانی می توان از نزدیک لمس کرد که می بینیم وقتی تیم های مطرح ایرانی راهی شهرستانهایی چون دروود می شوند،کاملا شگفت زده می شوند از توجه و علاقه مردم به ورزش و فوتبال.چرا که تا قبل از آن،این استقبال بیشتر در تهران و اهواز و آبادان می شد.اما حالا شاهد این گونه استقبالها در شهرهای دیگری چون اصفهان،شیراز،تبریز،بوشهر و سایر شهرها هستیم.آن هم در روزهایی که فوتبال ما به شدت به دلیل افت کیفی زیر سوال است اما همین فوتبال تضعیف شده هم می تواند جوانان زیادی را به خود جلب کند.
داشتن امکانات و شرايط لازم از جمله ورزشگاه، ترازنامه مالي مثبت، داشتن فرودگاه يا فاصله ۲ ساعته با شهري که فرودگاه دارد، هتل،هيات مديره و... عواملي است که گفته می شود تیم ها بايد براي صعود به دسته بالاتر داشته باشند.حال آنکه بسیاری از این موارد هم چون فرودگاه،هتل،ورزشگاه و امکاناتی نظیر آن،ربطی به یک تیم ندارد و امکاناتی است که سایر ارگانها باید برای شهرها فراهم کنند این که بخواهیم تیمی را برای نداشتن این امکانات از حضور در لیگ برتر محروم کرده و برای آن خط قرمز بکشیم منطقی و منصفانه به نظر نمی رسد.
البته تیم ها باید امکانات حرفه ای را داشته باشند و این کتمان شدنی نیست.اما آیا سایر تیم های حاضر در لیگ برتر چون پرسپولیس،استقلال و .... که سالهاست در لیگ برتر حضور دارند،این امکانات را دارند یا فقط تظاهر به داشتن آن می کنند و چون این تظاهر کردن را خوب بلد هستند مانعی برای حضور آنها در لیگ حرفه ای فوتبال تراشیده نمی شود؟
مربیان بزرگترین طیف مخالف این مسئله را تشکیل می دهند و مجید جلالی،یکی از همین مربیانی است که معتقد است کم کردن تیم های لیگ برتر چاره فوتبال ما نیست:« ما می توانیم با یک برنامه ریزی خوب با همین ۱۸ تیم مسابقاتمان را برگزار کنیم.در مورد فشردگی بازیها هم اگر بپذیریم و تمامی اصول علمی را رعایت کنیم، می توانیم در کمترین زمان ممکن تیم خود را با آمادگی کامل به میدان بفرستیم و در زمان کم هم می توانیم بدنهای بازیکنان ر بازسازی و آماده کنمی و کار تکنیکی انجام دهیم و در واقع اگر علم و تجربه را کنار هم بگذاریم و تیم هایمان را از لحاظ تغذیه، استراحت و علم روز فوتبال آشنا کنیم ،نه تنها لطمه ای از بابت ۱۸ تیمی بودن لیگ نمی خوریم که می توانیم فوتبالی پیشرفته و حرفه ای هم داشته باشیم البته نداشتن زمین‌های مناسب و پروازهای طولانی و مسائلی از این دست، تیم‌ها را اندکی دچار مشکل می کند. اما می‌توانیم با یک برنامه‌ریزی مناسب این ضعف‌ها را به خوبی پوشش دهیم. تنها در زمین تمرین کردن چاره کار تیم‌ها نیست بلکه باید ذهن و فکر بازیکنان را نیز از هر لحاظ آماده کنیم که این مستلزم یک تجربه بسیار بالا و داشتن علم روز فوتبال برای مربیان است تا بتوانند در چنین شرایطی تیم‌های خود را هم از لحاظ تاکتیکی و هم از لحاظ روحی به سطح عالی برسانند و گرنه کم کردن تیم های لیگ برتر نمی تواند چاره کار باشد. در کشور ما صاحب اقبال عمومی است و کم شدن تعداد تیم ها این گستردگی را محدود کرده و باعث از بين رفتن استعدادها مي‌شود. فدراسیون به جای حل مشکل ،قصد پاک کردن صورت مسئله را دارد.»
علی فیروزی،سرمربی نفت آبادان هم معتقد است کم کردن تیم های لیگ برتر،به سود فوتبال نیست:« کم شدن تعداد تیم های لیگ برترهیچ تاثیری در پیشرفت فوتبال ملی ما نخواهد داشت بلکه فوتبال ایران با کاهش تعداد تیم ها ضربه خواهد خورد.با ۱۶ تیمی شدن لیگ برتر به طور حتم دو تیم خوب فوتبال ایران باید در لیگ یک حضور یابند و با این روند لیگ برتر جذابیت خود را از دست خواهد داد.»
این تصمیم مخالفان دیگری از طیف های دیگر را هم شامل می شود اما باید دید تصمیم فدراسیون که بر اجرای آن مصر است،به مرحله اجرا در می آید و می تواند همانطور که تصمیم گیرندگان این مهم می خواهند،باعث پیشرفت سطح کیفی فوتبال ایران شود؟!
