برگزاري دومين دوره جشنواره موسيقي كم‌بينايان و نابينايان كشور با عنوان «صداي سپيده» و همچنين معرفي افراد به ظاهر داراي محدوديت جسمي اما هنرمند و توانا در عرصه موسيقي سبب شد تا دقايقي را با آقاي «اسعد فرجيان» مسئول دبيرخانه اين جشنواره به محاوره و گپ و گفت بنشينيم. مشروح اين شنيده‌ها را در ادامه مي‌خوانيد.
لطفاً در ابتدا ضمن معرفي خودتان توضيحي هم در مورد جشنواره موسيقي «صداي سپيده» بفرماييد؟
بنده اسعد فرجيان مسئول انجمن موسيقي شهرستان بانه و مسئول دبيرخانه اين جشنواره هستم كه با عنايت خداوند و همكاري و همدلي مسئولان شهري و استاني، توانستيم بعد از يك وقفه هفت ساله اين جشنواره را دوباره برپا و اجرا كنيم. اين جشنواره در ابتدا و براي اولين بار در سال ۸۴ پايه‌گذاري و راه‌اندازي شد. در واقع استارت و كليد آغاز جشنواره موسيقي نابينايان و كم‌بينايان را شخصي به نام آقاي «هوگر خمي» كه خودشان هم از روشندلان موفق در عرصه موسيقي است، زد. آقاي خمي به رغم نابينا بودن يكي از افراد برجسته و موفق در عرصه موسيقي مي‌باشد. لازم است اين را بگويم كه آقاي هوگر خمي با مدرك تحصيلي فوق ليسانس رشته مشاوره هم اكنون در جايگاه استادي مشغول تدريس در دانشگاه پيام نور شهر بانه هستند. ايشان در همان سال ۸۴ با مطرح كردن اين طرح بسيار هوشمندانه، پربار و سودمند جرقه شروع يك روشنايي عظيم را براي روشندلان عزيز كشورمان زدند.
چرا بين دوره اول و دوم اين جشنواره موسيقي يك وقفه هفت ساله به وجود آمد؟ بعد از پيشنهاد اين طرح توسط جناب خمي و تصويب آن از جانب اداره فرهنگ و ارشاد اسلامي بانه و همكاري و مساعدت مسئولان، اولين دوره اين جشنواره سال ۸۴ و در همين شهر بانه و البته در كلاس سطح كشوري با مشكلات بسيار زيادي برگزار شد اما بعد از برگزار شدن اولين دوره اين جشنواره، به رغم پويايي و طراوت بسيار زيادي كه در بين اهالي هنر و موسيقي به خصوص روشندلان عزيز و همچنين اهالي محترم شهر مقاوم و محروم بانه به وجود آورد، هفت سال در محاق بازي‌هاي بوروكراتيك و كاغذبازي‌هاي اداري و سازماني، مهيا نكردن و عدم‌تهيه امكانات تخصصي لازم و البته برخي دلايل فني ديگر گرفتار شد. دو سه سال پس از برگزاري اولين دوره جشنواره در سال ۸۴، كارها و اقدامات دوباره‌اي براي برپا كردن مجدد آن آغاز شد تا شايد بتوان اين نهال نوپا اما پراميد را به ثمر نشاند. متأسفانه اين پيگيري‌ها هم در يك چرخه بلندمدت و در طول يك بازه زماني چند ساله قرار گرفت. تقريباً دو‌سه سال طول كشيد تا دوستان و عزيزان دست‌اندر‌كار و مسئول قانع بشوند كه برگزاري دومين دوره اين جشنواره هم مفيد است و هم لازم، چراكه اين اتفاقات و اصطلاحاً اين جشنواره و فستيوال‌ها هستند كه ضمن ايجاد نشاط اجتماعي در جامعه و به خصوص روشندلان گرامي زمينه كشف، معرفي و پرورش استعدادهاي ناب و بكري كه در بين اين عزيزان نهفته است را براي مسئولان و دلسوزان هنر فراهم مي‌كنند.
به هر حال ما مجوز برگزاري دومين دوره جشنواره موسيقي را براي برپايي در اسفند ماه سال گذشته اخذ كرديم. متأسفانه بنابر دلايلي اين موعد هم به تعويق افتاد و قرار شد كه در تيرماه اين مهم صورت بگيرد. مشكلاتي بر سر راه برگزاري جشنواره قرار گرفته بود كه بايد مرتفع مي‌شد تا شرايط ميزباني در خور شأني براي هنرمندان و شركت‌كنندگان توسط ميزبانان اصلي اين گردهمايي، يعني مردم شريف شهر بانه، بايد فراهم مي‌شد. خوشبختانه سرانجام در روزهاي پنجم و ششم شهريور ماه سال جاري توانستيم اين كار ارزشمند را با همت مسئولان و مردم هنردوست بانه ميزباني كنيم.
اين جشنواره در چه بخش‌هايي برگزار شده و چند اثر به دبيرخانه آن ارسال شده است و داوران آنچه كساني بودند؟
اين جشنواره در چهار بخش موسيقي سنتي، پاپ، كلاسيك و فولكلور به صورت تكخواني و تكنوازي و خوانندگي و اجراي موسيقي به شكل گروهي برگزار شده است و به رغم محدوديت مدت‌زمان فراخوان آثار به جشنواره كه داشتيم تعداد ۱۱۰ اثر به دبيرخانه آن ارسال شده است. در بين اين آثار تعداد ۲۸ اثر در بخش تكنوازي و تكخواني و همچنين هفت گروه هم در بخش جمع‌خواني و جمع‌نوازي منتخب شده‌اند. تمامي آثار از استان‌هايي مثل استان لرستان، چهارمحال و بختياري، اصفهان، خراسان‌رضوي، تهران، كرج و بندرعباس به اين جشنواره ارسال شده است. به رغم جوان و نوپا بودن جشنواره و همچنين مشكلات زيادي كه براي اطلاع‌رساني، برگزاري در تاريخ و موعدي دقيق و احاطه شدن با بسياري ديگر از مشكلات بود، استقبال بسيار خوب و قابل تأمل و تعجبي از جشنواره شد كه اميدواريم با عنايت و توجه مسئولان محترم استاني و كشوري شاهد برگزاري دوره‌هاي آتي اين حركت به شكلي پويا‌تر و جامع‌تر از دوره‌هاي قبلي آن باشيم.
در بخش داوري هم عزيزان بزرگواري كه با جشنواره در قالب داور همكاري داشتند، عبارت بودند از آقايان پوريا پاك‌شير، صمد عبدي، محمدرضا لكا و سركار خانم نويد حسني كه اين عزيزان همگي از كارشناسان خبره و مورد اعتماد اداره فرهنگ و ارشاد اسلامي استان كردستان هستند، ضمن اينكه آقاي محمدرضا لكا، يكي از داوران اين دوره از جشنواره جزو قشر هنرمند و از موسيقيدانان روشندل استان كردستان مي‌باشند.
سطح كيفي و كمي آثار ارسالي به اين دوره از جشنواره نسبت به دوره قبل چگونه بود؟ ضمن اينكه برنامه‌تان براي افراد برگزيده در اين دوره چيست؟ خب در وهله اول ما هدفمان مثل برخي از جشنواره‌ها فقط ارائه آمار و اعداد و ارقام به منظور نشان دادن بالا رفتن بيلان مديريتي نيست، چراكه جامعه هدف ما در اين جشنواره كساني هستند كه به خاطر محدوديت‌هاي جسمي از دريافت برخي امكانات اجتماعي، هنري و ... كم نصيب هستند، بنابراين خيلي نبايد توقع ركورد‌شكني داشته باشيم، ضمن اينكه يكي از اهداف ما در اين راه ايجاد نشاط و تشويق به حركت و پويايي هر چه بيشتر عزيزان هنرمند روشندل است تا از اين طريق بتوانند هنر و توانايي‌هايشان را به ديگر افراد نشان بدهند اما گذشته از اين بحث‌ها، سطح علمي و بالطبع كيفي اين دوره از جشنواره نسبت به دوره قبل بالاتر و بهتر بود، دليل آن هم وجود برخي از روشندلان دانشجو يا داراي مدرك فوق‌ليسانس موسيقي در اين دوره بود كه نويد دوره‌هاي پربارتر آينده را مي‌دهد. براي هنرمنداني هم كه در اين دوره برگزيده، منتخب يا حائز رتبه مي‌شوند به غير از جوايز ناچيزي كه در نظر گرفته شده است، برنامه‌هايي هم براي بهتر شدن شرايط محيطي و تحصيلي آنها با همكاري دستگاه‌ها و سازمان‌هاي مرتبط و ذي‌مدخل پيش‌بيني شده است كه اميدواريم با جامه عمل پوشاندن به اين قول و قرارها ضمن افتخار خدمت به اين هنرمندان بزرگوار براي ديگر روشندلان عزيز زمينه رغبت شركت در جشنواره را ايجاد بكنيم.
گمان نمي‌كنيد كه اگر محل برگزاري اين جشنواره را به مركز استان منتقل كنيد در كسب امكانات برگزاري و خدمات رفاهي بيشتر به شما كمك كند؟ جرقه اوليه اين كار بزرگ در شهر بانه و توسط هنرمندان همين شهر زده شده است و به نظر مي‌رسد حداقل تا چند دوره اين حق براي محل تولد اين فكر و ايده در برگزاري جشنواره محفوظ و مفروض باشد. در مورد دادن امكانات بيشتر به جشنواره در صورت انتقال آن به مركز استان بايد بگويم كه شايد در مركز استان امكانات بهتر و بيشتر وجود داشته باشد اما بنده معتقدم كه اگر قرار باشد براي برگزاري بهتر امكانات و خدماتي به شركت كنندگان قابل ارائه باشد در همين شهر هم مي‌شود همان خدمات را به آنها داد.
در واقع اگر بنا باشد به اين جشنواره امكاناتي داده شود در همين شهر هم قابل انجام است و اگر قرار نباشد توجهي به آن بشود، در هر جاي ديگري هم كه باشد هيچ اتفاقي برايش نمي‌افتد، حالا خواه بانه باشد، خواه تهران يا هر جاي ديگري، بنابراين براي بهتر شدن و بالا رفتن سطح جشنواره موسيقي «صداي سپيده» ما شديداً منتظر دريافت اين امكانات و خدماتي كه شما به آن اشاره كرديد، هستيم! ما از همين طريق هم به همه مسئولان اعلام مي‌كنيم كه آمادگي و توانايي لازم براي برگزاري هر ساله اين جشنواره در سطح كشوري را، با فرض همكاري و مساعدت بيشتر اين عزيزان داريم.
به غير از اداره فرهنگ و ارشاد اسلامي بانه كه به علت ماهوي شكل‌گيري بايد همكاري داشته باشد، افراد يا سازمان‌هاي ديگري هم در برپايي اين جشنواره دخيل بوده‌اند؟ در دوره اول اين جشنواره به غير از جناب هوگر خمي كه پيشنهاددهنده و در واقع پايه‌گذار اين حركت مبارك بودند، افرادي مانند فرهاد فرجيان و مهدي فرديان برگزاركنند‌گان اولين دوره بودند. در برگزاري دومين دوره اين جشنواره افراد و ادارات و سازمان‌هاي بسياري همكاري و مساعدت كردند. به غير از بنده كه مسئول دبيرخانه جشنواره هستم آقاي فرهاد فرجيان، مسئولان و عزيزان اداره كل فرهنگ و ارشاد اسلامي استان كردستان و شهر بانه، آقاي جهاني شهردار بانه و تمامي عزيزان عضو شوراي شهر بانه در برپايي هر چه بهتر و باشكوه‌تر اين رويداد خوب و دورانديشانه دخيل بودند.
