جوان آنلاین: زهره برزگر در کانال شخصی خود در پیام‌رسان «ایتا» نوشت: زندگی روزمره خیلی مهم‌تر از چیزیه که فکرش رو بکنیم. شاید به فضا فرستادن یک سفینه، کشف یک داروی مهم، انجام دادن کار‌های طاقت‌فرسا و نوشتن یک رمان عظیم، خیلی بزرگ به‌نظر برسند.
اما واقعیت اینه که انجام کار‌های روزمره از هرچیزی بزرگ‌تر، سخت‌تر، پیچیده‌تر و حیاتی‌تر است. هر روز بتونیم طبق برنامه از خواب بیدار بشیم، مسواک بزنیم، دوش بگیریم، لباس تمیز و مرتب بپوشیم، برای خودمون غذا بپزیم، خونه‌مون رو، اتاق‌مون رو، ماشین‌مون رو، میز کارمون رو مرتب کنیم و به سلامتی‌مون اهمیت بدیم، پزشک بریم، خرید‌های سالم داشته باشیم، به موقع برنامه‌هامون رو انجام بدیم و برای خانواده‌مون وقت بذاریم. این‌ها باعث رشد میشن و اتفاقاً آدم رو برای انجام دادن کار‌های دیگه هم آماده می‌کنند.
ما خیلی وقت‌ها به «معجزه زندگی روزمره» توجهی نداریم. به چیز‌های کوچیک، اما با اهمیت شبیه اسطوره سیزیف که هر روز باید یه سنگ بزرگ رو بالای کوه ببره و هرشب سنگ برمی‌گرده سر جای اولش و اون باید دوباره فردا صبح تکرارش کنه. این بیهودگی نیست اگه بدونیم سیزیف، تنها انسانیه که به‌خاطر این تکرار روزمره به زندگی جاودانه دست پیدا کرد.
چارلز بوکوفسکی توی داستان کوتاه «مسیح با اسکیت» به یکی از بازیکن‌های خشن تیم، قوانین ورزش بوکس رو توضیح میده و به‌خاطر سهل‌انگاری و کنترل نکردن خشم، توبیخش می‌کنه. آخر داستان بعد از گفت‌وگوی حرفه‌ای و شغلی، یه جمله مهم‌تری بهش میگه: «گاهی خودت رو بشور!» و وقتی بوکسور معروف تعجب می‌کنه، براش توضیح میده: «وقتی میری دستشویی، خوب خودت رو تمیز می‌کنی؟! اونقدر باید خودت رو پاک کنی که دیگه کثافت نمونه! مامانت بهت یاد نداده؟!»
اگه زندگی روزمره رو یاد نگیریم، سنگ به بالای کوه نمی‌رسه، کثیفی توی زندگی باقی می‌مونه، جاودانه نمی‌شیم و اگه قهرمان بزرگ بوکس هم بشیم همیشه خطا می‌کنیم! چطور میشه از اینطور آدمی انتظار موفقیت‌های درست‌وحسابی داشت؟! اگه قبلاً اصول زندگی روزمره رو یاد گرفتیم، چه خوب! اما اگه مامانت یادت نداده، به قول بوکوفسکی: اشکالی نداره «حالا می‌تونی بری و اینایی که بهت گفتم رو یادت بمونه.»
