تصمیمات اتخاذ شده در ورزش ایران گاهی از سر شکمسیری است، نه در راستای رشد و توسعه یا حتی رفع و رجوع مشکلات! درست مانند تصمیم پیشپاافتادهای که در خلال برگزاری انتخابات فدراسیون آمادگی جسمانی گرفته شد و نشان از عدم دغدغهمندی مسئولان داشت. در حاشیه برگزاری انتخابات این فدراسیون، شروین اسبقیان، معاون توسعه ورزش قهرمانی و حرفهای به جای گوشزد کردن مشکلات به رئیس جدید و تأکید جهت ایجاد رشد و توسعه رشته آمادگی جسمانی، ترجیح داد روی مسئلهای زوم کند که هیچ دردی از این رشته دوا نمیکند. اسبقیان در مجمع انتخاب تأکید کرد که باید نام فدراسیون آمادگی جسمانی تغییر کند و با رأیگیری انجام شده توسط اعضای مجمع، نام فدراسیون به آمادگی جسمانی و تندرستی تغییر کرد!
اما سؤال اینجاست که تغییر ایجاد شده چه دردی از آمادگی جسمانی جامعه را دوا میکند و کدام مشکل را از سد راه برمیدارد؟
متأسفانه روند تصمیمگیریها گاهی بهگونهای است که تصور میشود آقایان کوچکترین دغدغهای ندارند و برای سر نرفتن حوصله و جهت سرگرمی است که تصمیمگیری میکنند. تصمیماتی که نهتنها سودی در پی ندارد که میتواند هزینهآفرین هم باشد. برای نمونه، فدراسیون آمادگی جسمانی حالا باید برای اضافه شدن یک پسوند ساده هزینههای زیادی کند، از تغییر سربرگها و سررسیدها گرفته تا مهر و تابلوها و این تنها یک بعد ماجرای تصمیمی است که اتخاذ آن برخلاف نمایشی که آقایان به راه انداختند، کوچکترین سودی برای این رشته ندارد، اما بیشک هزینههای بسیاری روی دست این فدراسیون میگذارد. هزینههایی که میتوانست خرج افزایش سرانه آمادگی جسمانی و حل و فصل اندکی از مشکلات آن شود، اما حالا براساس یک تصمیم غیرضروری، حیف و میل میشود.
مریم کاظمیپور، معاون توسعه ورزش بانوان وزارت ورزش در نشست هماندیشی که در زمان سرپرستی احمد گواری (رئیس منتخب مجمع) با مسئولان این فدراسیون داشت، تأکید کرده بود رسالت فدراسیون آمادگی جسمانی، تولید محتوا و تبیین مباحث آموزشی است و باید برای رشد و توسعه هرچه بیشتر این حوزه، پرورش مربیان آمادگی جسمانی «بانوی» توانمند برای رشتههای ورزشی مختلف در دستورکار قرار گیرد، اما با اتفاقی که در جریان برگزاری مجمع انتخاباتی این فدراسیون رخ داد، آقایان ثابت کردند اولویتهایشان نه تولید و محتوا و رشد و توسعه این رشته که مسائل بیاهمیت و حاشیهای است.
فدراسیون آمادگی جسمانی میتوانست هزینهای که قرار است صرف اضافه شدن یک پسوند کند را صرف اقدامات مهمتر و اصولیتری، چون حضور مربیان در کلاسهای بینالمللی جهت ارتقای علمی و افزایش سطح کیفی، بالا بردن مشارکت مردم در این حوزه ورزشی و اقدامات مؤثر دیگری کند، اما به نظر نمیرسد رشد، توسعه و ارتقای علمی و بالا بردن سطح کیفی این حوزه اهمیت چندانی برای آقایان داشته باشد که اگر داشت به جای کار اصولی، ترجیحشان اضافه کردن یک پسوند هزینهبر به نام فدراسیون نبود، اقدامی که هیچ سودی در پی نخواهد داشت.
البته رئیس جدید فدراسیون این اقدام را موثر میخواند و اسبقیان، معاون ورزیر ورزش نیز از آن حمایت میکند، اما پرواضح است که هیچ کس با اضافه یا کم شدن یک پسوند یا پیشوند به نام یک فدراسیون، ورزشکار نمیشود. آنچه باعث تشویق مردم جهت حضور در رشتههای ورزشی، چون آمادگی جسمانی میشود، اصولی کار کردن برای تشویق آنها و فراهم کردن شرایط و امکانات است، نه تغییر نام فدراسیون! اما لازمه مهیا کردن شرایط جهت تشویق مردم برای روی آوردن به ورزش داشتن ذهن ذغدغهمند است، نه حضور افرادی که تصمیماتشان فقط از سرباز کنی است.