جوان آنلاین: سیزدهمین سالگرد قیام و انقلاب مردم بحرین در میدان لولو منامه که مصادف با ۱۴ فوریه ۲۰۱۱ یکی از نمادهای برجسته مقاومت مردم علیه استبداد حاکم بر این دولت است. بررسی تحولاتی که از سال ۲۰۱۱ و جنبشهای بیداری اسلامی خصوصا در منطقهی خلیج فارس رقم خورده است حاوی درسهای مهمی است که برخی از آنها را رهبران جهان عرب و مقامات کشورهای حاشیه خلیج فارس درک کرده اند و برخی از مطالبات مردم را به مرور به سمت دیگری سوق داده اند.
به گزارش تسنیم، از اصلیترین زمینههای افزایش موجهای خیزش مردم در میان کشورهای شمال آفریقا تا حاشیهی دریای سرخ به مواردی همچون فقر، فساد و تبعیض، مقابله با آزادیهای مشروع همچون آزادی بیان یا حق رای، مشارکت سیاسی موثر و... تلقی کرد. خصوصا مطالبات خیزیش مردمی در بحرین دائر مدار برکناری نخست وزیر و اعتراض به استبداد مطلقی بود که خاندان آل خلیفه بر این مردم اعمال میکرد.
با این حال از آن سالها بیش از سیزده سال گذشته و تحولات عمیقی چه در داخل بحرین، چه منطقه و چه در سپهر سیاسی بین المللی به وجود آمده است که این مسئله دلیلی بر بازخوانی قیام ۱۴ فوریه مردم بحرین در میدان لولو را تاکید میکند.
تحولات داخلی در بحرین
اگر گام اول برای آغاز قیام مردمی ۱۴ فوریه را تجمع و اعتراضات سراسری در میدان الولو تلقی کنیم، موثرترین اقدام بعد از آن استعفاء نمایندگان جنبش الوفاق در برابر نمایندگی کردن اعتراضات و تجمع مردمی بود، با استعفاء اعضای جنبش الوفاق بحرین این تصویر به جهانیان ارسال شد که حکومت حاکم از پارلمان استفاده تشریفاتی جهت مدیریت افکار عمومی را دارد.
به عبارت دیگر رژیم آل خلیفه تلاش میکند برای تضعیف شیعیان که اکثریت جمعیتی بحرین را در اختیار داشته اند، با نگاه قبیلهای و فرقهای حکومت را در اختیار جناح و قبیلهی نزدیک به خود نگاه دارد.
پس از فروکش کردن اولیهی انقلاب ۲۰۱۱ اخبار متعددی برای تغییر دموگرافیک جمعیتی بحرین به گوش میرسید که این رژیم در تلاش است که با قبول تابعیت افرادی به جز ساکنان بحرینی جمعیت این کشور را به ضرر شیعیان گسترش دهد؛ و البته رفتار مردم نیز بدون پاسخ نماند و حکومت با کمک گرفتن از نیروهای خارجی به سرکوب گستردهی آنها توسط نیروهای آل سعود و ... یا دستگیر شدند و برخی نیز به شهادت رسیدند.
بحرین و عملیات طوفان الاقصی
مهمترین اتفاقی که از آن سال تا کنون برای بحرین در سیاست منطقهای ایشان رقم خورده است، روند عادی سازی روابط بحرین با رژیم صهیونیستی است. اما مردم بحرین به هیچ عنوان رژیم صهیونیستی را به عنوان یک متحد منطقهای تلقی نکرده اند همانطور که این روزها برای حمایت از مردم فلسطین قیام کرده و حمایت خود را از ایشان نشان میدهند.
ابتدای دی ماه امسال راهپیمایی و تظاهرات در حمایت از عملیات طوفان الاقصی و سخنرانیهای سید حسن نصرالله از بحرین به گوش میرسد که نشان دهنده عمق همدلی مردم بحرین با فلسطینیها و فاصله معنادار آنها با حکومت آل خلیفه است.
همچنین همزمان با عملیات طوفان الاقصی در سرزمینهای اشغالی و به رغم آنکه بحرین از کشورهای محور مقاومت به کلی جدا افتاده است، اما برخی اخبار در خصوص اقدامات گروههای هکری بحرینی ضد ناوگان نظامی آمریکایی ساکن در بحرین به گوش میرسد که صرفا پیامی شفاف برای فهم جدایی میان مردم فلسطین و سیاستهای سازشکارانهی دولت این کشور با رژیم صهیونیستی است.
با این حال، از ابتدای عملیات طوفان الاقصی دولت بحرین از اولین کشورهایی بود که گروههای مقاومت حماس و رژیم صهیونیست را به آرامش دعوت کرد؛ به نقل از منابع خبری: «وزارت خارجه بحرین در بیانیهای ضمن ابراز نگرانی از تحولات فلسطین، طرفین فلسطینی و صهیونیستی را به خویشتنداری فراخواند»؛ که این موضع نشان از آن است که بحرین فلسطینیان و رژیم صهیونیستی را هر دو را در یک سطح تلقی میکند و مشروعیت رژیم اسرائیل را در حد دولت فلسطینی تلقی میکند.
اما بایست به این نکته اشاره کرد که عملیات طوفان الاقصی چه در ساحت داخلی بحرین و چه در ساحت منطقه ای، چالشهایی را برای دولت آل خلیفه ایجاد کرده است که از مهمترین آنها تقویت قوت بیان گروههای منتقد حکومت در قبال سیاستهای منطقهای آل خلیفه است. به دیگر سخن عملیات طوفان الاقصی زمینه را برای بیان انتقاداتی صریعتر از آل خلیفه برای منتقدان داخلی و خارجی فراهم نموده است.
منافع کلان قدرتهای جهانی در بحرین
در انتها باید اشاره کرد که بحرین به دلیل فقدان بازدارندگی و نیروهای نظامی و امنیتی بومی، به شدت به عربستان سعودی و آمریکا وابستگی دارد، تجلی طوفان الاقصی در منطقه سبب وابستگی بیشتر آل خلیفه به این قدرتهای منطقهای و بین المللی میشود.
بحرین سالهای گذشته به همراهی امارات تلاش کردند به نوعی مناسبات امنیتی خود را با رژیم صهیونیستی همگن کنند، اما حال که کسی که قرار بود برای آنها منافع کلان امنیتی فراهم کند به نوعی درگیر نبردی منطقهای شده است سبب افزایش وابستگی امنیتی بحرین به ریاض و ناوگان فرماندهی مرکزی آمریکا در منطقه (سنتکام) خواهد بود.