جوان آنلاین: کارشناس انرژی معتقد است بی‌توجهی صنایع به ایجاد زیرساخت‌های ذخیره‌سازی گاز اول از همه بیشترین ضربه را به خودشان خواهد زد. عدم سرمایه‌گذاری صنایع در زیرساخت‌های ذخیره‌سازی گاز منجر به خسارات اقتصادی قابل توجهی شده است که در دوره اوج مصرف خانوار‌ها بیش از ۱۲ میلیارد دلار در یک دوره سه ماهه برآورد می‌شود. به‌رغم مزایای ذخیره‌سازی گاز و حمایت دولت در این زمینه، بسیاری از صنایع نتوانسته‌اند مزایای بلندمدت سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های ذخیره‌سازی گاز را تشخیص دهند.
زهرا فلاحی کارشناس انرژی در گفتگو با «جوان» در رابطه با اهمیت ذخیره‌سازی گاز توسط صنایع برای رفع ناترازی مقطعی بخش مؤلد اقتصاد گفت: مهم‌ترین و کلیدی‌ترین راهکار رفع ناترازی زمستانی، بحث ایجاد مخازن ذخیره‌سازی گاز است تا گاز را در فصول گرم سال با قیمت بسیار پایین ذخیره و در زمستان استفاده کنیم و محصولات صنعتی به قیمت بالا در زمستان به فروش برسانیم و بازار خود را گسترش دهیم ولی با وجود مزیت بسیار مهم این بخش، صنایع هیچ قدم مثبتی به سمت ایجاد مخازن ذخیره‌سازی گاز برنداشتند.
وی ادامه داد: یکی از دلایل اصلی که صنایع ممکن است سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های ذخیره‌سازی گاز را نادیده بگیرند، تصور این است که این یک بار مالی کوتاه‌مدت است. سرمایه‌گذاری اولیه مورد نیاز برای ساخت تأسیسات ذخیره‌سازی ممکن است قابل توجه به نظر برسد و صنایع را به سمت اولویت‌بندی تولید سود فوری یا هزینه‌های عملیاتی سوق دهد. با این حال، این دیدگاه کوته بینانه نمی‌تواند منافع اقتصادی بلندمدت و صرفه‌جویی در هزینه را که می‌تواند از طریق تأمین گاز قابل اعتماد و مداوم به دست آورد، در نظر بگیرد.
این کارشناس انرژی در ادامه با اشاره به حجم بالا زیان‌های اقتصادی ناشی از عدم سرمایه‌گذاری صنایع در زیرساخت‌های ذخیره‌سازی گاز گفت: زیان‌های اقتصادی ناشی از عدم سرمایه‌گذاری صنایع در زیرساخت‌های ذخیره‌سازی گاز در طول ماه‌های سرد قابل توجه است. این دوره با اوج مصرف گاز خانگی مطابقت دارد و باعث افزایش تقاضا می‌شود. بدون ذخیره‌سازی کافی گاز، وقفه‌ها و اختلالاتی رخ می‌دهد که منجربه توقف تولید، افزایش هزینه‌های عملیاتی و از دست رفتن مهلت‌های تحویل می‌شود. زیان‌های اقتصادی فراتر از هزینه‌های عملیاتی فوری است و می‌تواند بر اقتصاد کلی تأثیر بگذارد.
فلاحی در سه بخش زیان‌های اقتصادی را تقسیم‌بندی کرد و گفت: بخش اول بحث کاهش تولید صنعتی است؛ وقفه‌های گاز و توقف‌های بعدی تولید مستقیماً بر تولید صنعتی تأثیر می‌گذارد. ناتوانی در برآورده کردن خواسته‌های مشتری و انجام تعهدات قراردادی منجر به کاهش سطح تولید و در نتیجه از دست رفتن درآمد و کاهش سودآوری می‌شود. صنایع ممکن است برای به دست آوردن مجدد سهم بازار با مشکل مواجه شوند و به دلیل زنجیره‌های تأمین غیرقابل اعتماد، به شهرت آسیب وارد شود. بخش دوم نیز فرصت‌های تجاری از دست رفته است؛ توقف تولید ناشی از قطع گاز مانع از سرمایه‌گذاری صنایع از فرصت‌های تجاری بالقوه می‌شود. آن‌ها ممکن است قرارداد‌ها را از دست بدهند، در تأمین مشتریان جدید شکست بخورند و به دلیل ناتوانی در برآورده کردن تقاضا، معاملات سودآور را از دست بدهند. زیان‌های اقتصادی مرتبط با این فرصت‌های از دست رفته می‌تواند قابل توجه باشد و پیامد‌های بلندمدتی برای رشد صنعت داشته باشد.
وی ادامه داد: بخش‌های صنعتی نقش حیاتی در رشد اقتصادی، ایجاد فرصت‌های شغلی و کمک به درآمد‌های مالیاتی دارند. اختلال در تولید صنعتی به دلیل قطع گاز تأثیر مستقیمی بر کل اقتصاد دارد. کاهش تولید صنعتی منجر به کاهش فعالیت اقتصادی، از دست دادن شغل بالقوه و کاهش رشد تولید ناخالص داخلی می‌شود. این به نوبه خود بر ثبات و توسعه کلی کشور تأثیر می‌گذارد.
