جوان آنلاین: درست همان روزی که مهدی محمدی، قهرمان رقابت‌های آسیایی ۲۰۱۸ مالزی با دلخوری از توهین مسئولین به شأن و جایگاهش، حرف کنار گذاشتن ورزش حرفه‌ای را می‌زند، کیومرث هاشمی، وزیر ورزش و جوانان در محل فدراسیون تکواندو تأکید می‌کند که ورزشکاران نباید دغدغه مالی داشته باشند و صراحتاً می‌گوید که هیچ شأنی جز خدمتگزاری ورزشکاران ندارم. اما بی‌تردید وزیر ورزش بهتر از هر کسی می‌داند که تکرار این جملات زیبا و احساسی دردی از هیچ ورزشکاری دوا نمی‌کند. نباید‌هایی که سال‌هاست تنها به زبان می‌آید و هیچ مسئولی خود را موظف نمی‌داند که این نباید‌ها را عملی و گره‌ای از مشکلات ورزشکاران که عمدتاً هم مالی است باز کند، به همین دلیل هم هست که هرازچندگاهی شاهد خداحافظی یکی از ورزشکاران و قهرمانان در رشته‌های مختلف هستند. ورزشکارانی که ناچار می‌شوند برای گذران زندگی، قید ورزش قهرمانی را بزنند تا بیش از این شرمنده زن و بچه و خانواده خود نباشند، اما هیچ یک از این تصمیمات سخت، تلخ و درناک تا به امروز باعث نشده آقایان مسئول از مرحله حرف زده، صعود کنند و به مرحله عمل برسند.
کاش کیومرث هاشمی در لابه‌لای برنامه‌های بازدید از فدراسیون‌ها و سفر‌های استانی، گپ زدن دوستانه با ورزشکاران و قهرمانان را هم می‌گنجاند تا از نزدیک پای درددل آن‌ها بنشیند و شنونده مشکلات پرتعدادشان باشد. شاید در آن صورت به جای بیان سخنرانی‌هایی که احساسات هر کسی را برمی‌انگیزد، گره‌ای از مشکلات ورزشکاران باز می‌کرد که این بی‌تردید همانطور که خود نیز بدان اشاره دارد، مهم‌ترین کار او به عنوان وزیر ورزش است. حضور کیورمرث هاشمی در ورزش ایران به امروز و دیروز محدود نمی‌شود. او سال‌های سال است که دستی بر آتش دارد و خوب می‌داند مشکل از کجاست. صحبت‌های او عین واقعیت است؛ اینکه باید تمام تمرکز ورزشکاران و مربیان روی مسائل فنی باشد و دغدغه مالی نداشته باشند، اما این باید‌ها و نباید‌ها چه زمانی باید اجرا شود.
