جوان آنلاین: کانال تلگرامی «بامامان» نوشت: تحقیقات نشون میده که نحوه برخورد و تربیت والدین خیلی روی بچه‌ها تأثیر داره. مثلاً چطوری باهاشون وقت می‌گذرونی و چطور به نیازهاشون جواب میدی، خیلی مهم‌تر از اینه که چقدر زمان باهاشون سپری می‌کنی. اگه پدر و مادری باشی که بتونی حمایت خوبی از بچه‌هات داشته باشی و بهشون احساس امنیت بدی، حتی اگه شرایط اقتصادی- اجتماعی خوبی نداشته باشی، بچه‌ها می‌تونن رشد بهتری داشته باشن و آینده بهتری بسازن. اینم چیز جالبیه که سبک تربیتی تو می‌تونه روی تحصیلات و روحیه بچه‌ها هم اثر بذاره. بچه‌هایی که تو خانواده‌های خیلی سختگیر یا خیلی آزاد یا بی‌تفاوت بزرگ میشن، بیشتر احتمال داره اضطراب و افسردگی داشته باشن.
نکته‌ای که خیلی مهمه اینه که وقتی صحبت از تربیت فرزند میشه، کیفیت ارتباط والدین با بچه‌ها خیلی مؤثره. مثلاً، وقتی والدین به حرف‌ها و نیاز‌های بچه‌هاشون واقعاً گوش می‌دن و بهشون واکنش نشون می‌دن، بچه‌ها احساس امنیت و درک شدن می‌کنن. این می‌تونه در بلندمدت بهشون کمک کنه که اعتماد به نفس بیشتری داشته باشن و در مدرسه و روابطشون موفق‌تر باشن.
یه چیز دیگه هم هست، تربیت بچه‌ها فقط به این معنی نیست که بهشون بگیم چی کار کنن یا نکنن. مهم اینه که بهشون یاد بدیم چطوری فکر کنن و تصمیم‌های خوب بگیرن. این کار می‌تونه باعث بشه که آینده‌شون رو بهتر بسازن، چون یاد می‌گیرن که چطوری مسئولیت اعمالشون رو بپذیرن و از پس مشکلات بربیان.
علاوه بر این، کیفیت تربیتی که بچه‌ها می‌گیرن، می‌تونه روی روحیه و سلامت روانیشون هم تأثیر بذاره. بچه‌هایی که تو محیط‌های حمایتی بزرگ میشن، کمتر دچار مشکلات روانی میشن و احساس خوشبختی بیشتری دارن. این یه چیزیه که تحقیقات هم بهش اشاره کردن. پس خلاصه کلام اینه که، کیفیت فرزندپروری می‌تونه تأثیر خیلی زیادی روی شکل‌گیری شخصیت، رفتار و موفقیت‌های آینده بچه‌ها داشته باشه؛ و این تأثیر فقط به دوران کودکی محدود نمیشه، بلکه تا بزرگسالی هم ادامه داره.
