سرویس ورزشی جوان آنلاین: تکمدال تکواندوی بانوان ایران در مسابقات جهانی را یک ملیپوش نوجوان به دست آورد تا از او به عنوان نابغه جدید تکواندوی کشور یاد شود. مهلا مؤمنزاده همان دختر هوگوپوش ایرانی است که در آوردگاه منچستر با اعتماد به نفس خوب و تکیه بر تواناییهایش حریفانش را یکی پس از دیگری شکست داد و در نهایت به مدال نقره رسید. مؤمنزاده تنها مدالآور تیم بانوان در جهانی ۲۰۱۹ بود و در حقیقت جور همه تیم را کشید.
تلاش برای موفقیت
درخشش مؤمنزاده در وزن -۴۶ کیلوگرم بانوان توجه همه را به خود جلب کرد. این بانوی ملیپوش در گفتوگو با «جوان» از راه سختی که برای رسیدن به موفقیت طی کرده، گفت: «اولین حضورم در مسابقات جهانی را تجربه میکردم و از اینکه توانستم به این افتخار بزرگ دست یابم، خیلی خوشحال هستم. عوامل زیادی در موفقیت من نقش داشتند؛ خانواده، مربیان و فدراسیون همگی در کسب مدال نقره جهان سهم دارند. این اولین باری بود که به عنوان ملیپوش رده بزرگسالان به رقابتهای رسمی اعزام میشدم. البته من قبل از این تجربه حضور در رقابتهای نونهالان و نوجوانان را داشتم. در رده نونهالان دو مدال جهانی کسب کردهام و یک مدال آسیایی. شش سال است که به عضویت تیم ملی درآمدهام و در این مدت تمام تلاشم را کردهام تا بهترین نتیجه را به دست آورم.»
تلاش مضاعف
نایبقهرمان تکواندوی جهان به خاطر کمتجربگی نتوانست از سد حریف کرهای بگذرد: «حریف اولم از کشور قزاقستان بود و برای من هم مثل بقیه کسب اولین برد در اولین مبارزه اهمیت زیادی داشت. در دور دوم باید با تکواندوکار میزبان بازی میکردم و آن دیدار هم حساسیتهای خاص خودش را داشت. رقیب سوم از کشور روسیه بود و بعد از آن نیز به مصاف رقیب کروات خود رفتم. در این مبارزه ۱۱ امتیاز از تکواندوکار کرواسی عقب افتادم. با این حال توانستم امتیازهای از دست رفته را جبران کنم. برای صعود به فینال باید از سد حریف چینی عبور میکردم که خوشبختانه به این هدفم هم رسیدم. در مبارزه فینال برای کسب مدال طلا با یک کرهای رقابت کردم. او خیلی از من باتجربهتر بود و سال گذشته نیز روی سکوی قهرمانی جهان ایستاد.»
حفظ روحیه و انگیزه بالا در سختترین شرایط به کمک این بانوی مدالآور آمد و مانع از حذف زودهنگام مؤمنزاده در مقابل حریف کروات شد: «عقب افتادن از رقیب در هر مسابقهای که باشید سختیهای خاص خودش را دارد و قطعاً این اتفاق در مسابقات جهانی بسیار سختتر است. با این حال من سعی کردم که خونسردیام را حفظ کنم و روحیهام را از دست ندادم. فقط به این فکر میکردم که با تلاش مضاعف میتوانم نتیجه را تغییر دهم.»
کاری به اسم حریف ندارم
مهلا مؤمنزاده در ادامه صحبتهایش از شیوه مبارزاتش و رویارویی با حریفان شناخته شده سخن گفت: «اولین حضور و اولین مدال همیشه سخت است، بهویژه برای کسی که تجربه حضور در مسابقات جهانی را ندارد. معمولاً وقتی پا به شیاپچانگ میگذارم به اسم و رسم حریف توجه نمیکنم، چراکه اگر همه حواسم به مدالها و افتخارات قبلی حریفانم باشد، قطعاً روحیهام پایین میآید. به همین خاطر بدون در نظر گرفتن عناوین و نام حریفان مبارزه میکنم. در جهانی منچستر انگیزه زیادی داشتم و تمام تلاشم را به کار گرفتم تا در اولین حضور بهترین نتیجه را بگیرم.» تنها مدالآور تیم تکواندوی بانوان در مسابقات جهانی معتقد است همتیمیهایش بهحقشان نرسیدند: «گرفتن مدال جهانی هدف و آرزوی همه تکواندوکاران است و تمام بانوان برای رسیدن به سکوی جهانی تلاش کردند و از جان مایه گذاشتند. شاید قرعه سختی که نصیب آنها شد یا جو مسابقات و سالن بازیها موجب شد بهحقشان نرسند. کادر فنی در این مدت زحمات زیادی کشید تا تمام اعضای تیم ملی با بالاترین سطح آمادگی به منچستر اعزام شود. آنها نیز مثل ما دوری از خانواده را تجربه میکردند، اما چیزی برای ما کم نگذاشتند. در مبارزه چهارم هم که از رقیب عقب افتاده بودم استاد کمرانی نیز مثل من ناامید نشد و تا ثانیه آخر به من انگیزه میداد و نکات فنی را گوشزد میکرد.»
المپیک هدف بعدی
دارنده مدال نقره جهان در پایان صحبتهایش به لذت کسب مدال در این مسابقات و تلاش برای حضور در المپیک اشاره کرد: «به خاطر کسب مدال نقره جهان خوشحال هستم، اما معتقدم بعد از اینکه از سکو پایین آمدم باید آن را فراموش و برای مسابقات و مدالهای بعدی تلاش کنم. تمریناتم را دوباره از سر میگیرم تا در آینده نیز بتوانم موفقیتهای بیشتری به دست آورم. در مسابقه فینال ورزشکار بازنده ناراحت است و من هم همین شرایط را داشتم. هدفم قهرمانی و کسب طلا بود، ولی وقتی روی سکو رفتم، لذت کسب مدال جهانی را حس کردم. هدفم حضور در المپیک و گرفتن مدال در این بازیهاست و به این موفقیت میاندیشم. در مسابقات بعدی برای ارتقا پیدا کردن در رنکینگ جهانی به میدان میروم. با نتیجهای که در منچستر به دست آوردم صعود چشمگیری در رنکینگ خواهم داشت.»