هفته دوم رقابتهای لیگ برتر جمعه در حالی با برگزاری چهار دیدار به پایان رسید که مدافع عنوان قهرمانی صدر جدول را از آن خود کرد، آن هم در هفتهای که لیگ برتر بعد از سه سال و نیم، شاهد رد و بدل شدن ۲۶ گل بود.
پیروزی ۳ بر صفر پرسپولیس برابر فولاد نشان داد که سرخپوشان به دنبال هتتریک در قهرمانی هستند. اگرچه با گذشت تنها دو هفته از لیگ اندکی برای این ادعا زود است، اما مدافع عنوان قهرمانی یکبار دیگر ثابت کرد که به خوبی میداند که چطور از محرومیتها موقعیت بسازد. درست مثل سال گذشته که محرومیت و جدایی طارمی باعث شکوفایی علیپور و آقای گلی او شد، اینبار هم محرومیت از پنجره نقل و انتقالات و عدم استفاده از خریدهای جدید باعث شده تا سیامک نعمتی خودی نشان دهد و در همین دو بازی ثابت کند که میتواند یکی از مهرههای اصلی برانکو در لیگ هجدهم و برگ برنده او باشد. بازیکنی که مقابل فولاد نشان داد در پست هافبک هجومی دستش بازتر است و میتواند موقعیتهای بیشتری داشته باشد تا زمانی که در خط حمله به میدان میرود. از همینرو هم بود که در نخستین بازی خانگی تیمش در این فصل، دو گل به نام خود ثبت کرد. برانکو در آزادی تیمش را بدون هیچ تغییری نسبت به بازی با پدیده روانه میدان کرد، اما مصدومیت کامیابینیا باعث شد تا سرخپوشان با اندکی تغییرات در چیدمان تیمی بازی را ادامه دهند که همین مسئله باعث شد تا سیامک نعمتی و بشار رسن آزادی عمل بیشتری داشته باشند و برخلاف عالیشاه که در سمت چپ ثابت بود، مدام جابهجا شوند، مسئلهای که فولادیها را اسیر بازیسازیهای پرسپولیس کرد. ضمن اینکه منشا هم که به نظر میرسید در این بازی سکونشین باشد با علیپور درک متقابلی از بازی یکدیگر داشتند که همین موضوع با هماهنگی نعمتی، زمینهساز گل دوم سرخپوشان شد. گلی که اینبار به نام منشا به ثبت رسید تا پرسپولیس با کسب ۶ امتیاز از دو بازی صدر جدول را از آن خود کند. در ۱۷ دوره لیگ، تنها پیکان و سایپا در دورههای اول و چهارم موفق شده بودند در هفته دوم به ۶ امتیاز برسند، موفقیتی که حالا پرسپولیس آن را به نام خود زده، آن هم در شرایطی که با نیمکتی فقیر و جدایی چهار، پنج ستاره لیگ را آغاز کرده است. برانکو، اما نه تنها موفق شد چهره یک مدعی را از تیمش به نمایش بگذارد که بعد از پدیده، فولاد را هم از سد راه برداشت تا قبل از اینکه تعداد حضورش روی نیمکت پرسپولیس به ۱۰۰ بازی برسد، ۲۰۰ امتیازی شود. موفقیتی که البته بیارتباط با ثبات فنی این تیم نیست. مشخص بودن سرمربی پیش از فصل، ثبات بازیکنان و روشن بودن برنامههای تمرینی بدون شک راز موفقیت پرسپولیس در طول سه فصل اخیر است که باعث شده این روزها در حالی که بدن بازیکنان سایر تیمها از فشار بدنسازی اول فصل در نیامده و تیمها هنوز به هماهنگی لازم نرسیدهاند، این تیم بتواند به جمعآوری تمام و کمال امتیازهای اول فصل مشغول باشد. شاید، چون برانکو خوب میداند که از این تیم چه میخواهد. مربی که در دو بازی ابتدایی لیگ به جای گلر اول تیم ملی از رادوشویچ استفاده کرده، هم حس رقابت را بین شاگردانش زنده نگه داشته و هم نشان داده که پرسپولیس با نیمکتی خالی از بازیکن هم میتواند مدعی لیگ باشد: «به شاگردانم اطمینان دارم. آنها همه توان خود را گذاشتند و توانستند شروعی خوب و مقتدرانه داشته باشند. ما بازیکنان خوبی داریم و مثل دو سال گذشته برای قهرمانی میجنگیم. رادو نه فقط در دو بازی گذشته، بلکه در دو سال گذشته یکی از بهترینهای ما بوده و برای پرسپولیس لازم است که دو دروازهبان عالی داشته باشد. پس عجیب نیست اگر از او درون دروازه استفاده کنیم، درست مثل منشا که میتواند یکی از بهترین گلزنان فصل باشد. پرسپولیس بازیکنان خوبی دارد که با تکیه بر آنها میتواند فصل خوبی را پشت سر بگذارد و باز هم به عنوان قهرمانی دست یابد.»
البته برد ۳ بر صفر پرسپولیس تنها پیروزی هفته دوم رقابتهای لیگ برتر نبود و یکی از پرگلترین دیدارهای لیگ برتر طی چند سال گذشته در رشت برگزار شد، جایی که سپیدرود ۶ بر یک به سپاهان باخت تا هواداران این تیم به شدت علیه خداداد عزیزی که نیمه اول با به جنجال کشیدن بازی اخراج شده بود، شعار بدهند و فحاشی کنند. با این حال خداداد بعد از بازی گفت که تنها مدیریت باشگاه میتواند از او خرده بگیرد و تأکید کرد که فوتبال همین است؛ یک روز برد دارد و یک روز باخت. باخت تحقیرآمیزی که کمک خوبی برای سپاهان بود تا با تفاضل گل بهتر نسبت به پیکان و ذوبآهن بر سکوی دوم جدول تکیه بزند. در دیگر بازیهای روز جمعه؛ نفت آبادان در خانه به تساوی یک – یک برابر گسترش فولاد تبریز رضایت داد، نتیجهای که تراکتورسازان تبریزی و نساجی مازندران هم آن را کپی کردند. تساوی که البته اولین امتیاز این فصل را به حساب مازندرانیها واریز کرد، تیمی که مدعی بود با ادامهدار بودن بازی حتی توان شکست میزبان را هم داشت. این تساوی برای نساجی خوب بود، اما برای تراکتورسازی که با جذب کاپیتانهای تیم ملی حالا به کهکشانیهای لیگ هجدهم تبدیل شده نتیجه قابل توجهی نبود و بدون شک میتواند در صورت ادامهدار بودن، توشاک را به دردسر بیندازد، چراکه هواداران تراکتور ثابت کردهاند که خیلی برابر ناکامیها صبوری به خرج نمیدهند و صدای اعتراضشان خیلی زود در میآید.