برکناری فرماندار گلپایگان در کمتر از ۲۴ ساعت پس از آنکه یک خبرنگار را تهدید به کتک زدن کرد، برای دولتی که دو وزیرش - راه و بهداشت - ماه‌‌‌‌ها پیش همین کار‌‌‌‌ها را کردند اما طرف‌های مقابل وادار به عذرخواهی شدند، یک ریاکاری تهوع‌آور است. شما را چه به این حرف‌ها؟! زورتان به فرماندار‌‌‌‌ها می‌رسد؟! وزیر بهداشت دولت به فرماندار بدره می‌گوید «بی‌شعور! اگر گذاشتم یک روز اینجا بمانی» اما در کمتر از ۲۴ ساعت فرماندار بیچاره را وادار به عذرخواهی می‌کنید. وزیر راهتان هم که در بزن بهادری، ضرب المثل شده است.
شما حال مردم را با این ضعیف کشی‌تان بد کرده‌اید؟ چرا فرماندارتان می‌خواهد خبرنگار را کتک بزند؟ چون از روی دست شما کپی کرده است. چون دیده است شما با ضعیف‌‌‌‌ها راحت‌ترید. او هم یاد گرفته که با ضعیف‌تر از خودش چنان کند. حالا کسی را برکنار می‌کنید که الگویش، دولت محترم بوده است؟!
شما این الگو را به خورد مدیران کشور داده‌اید. شهرداری بروجرد چند کودک آبنبات فروش را دستگیر می‌کند و با افتخار عکس آنها را که از شرم دوربین‌های عکاسی سرافکنده شده‌اند، در سایت شهرداری منتشر می‌کند، اما هنوز مردم ایران نمی‌دانند کسی که چند هفته پیش میلیارد‌‌‌‌ها تومان از وزارت نفت دزدید و از کشور گریخت و وزیر نفت هم گفت ارتباطی با ما نداشته است، کیست و نامش چیست و دقیقاً چقدر دزدیده؟!
می‌دانید چرا اینطوری می‌شود، چون شما هیچ گاه احتمال نمی‌دهید که خودتان از این پست‌های بالا بالا، سقوط کنید و فرماندار یک شهرچند هزارنفری شوید و هیچ وقت فکرش را نمی‌کنید که فرزندتان آبنبات فروش دوره گرد شود! پس سر ضعیف را خیلی راحت می‌برید. اگر نمی‌دانید از خود خبرنگار‌‌ها بپرسید وقتی شما مقامات بالا آنها را مستضعف فکری، متوهم، بزدل، عصر حجری، بی‌دین و هوچی‌باز می‌نامید که باید «بروند به جهنم»، چه حسی دارند و از پرخاش یک فرماندار جزء چه احساسی.
خوب یاد گرفته اید هرچند وقت یک بار، یک فرماندار یا یک مدیر میانی را که در میان فامیل هزار‌توی خودتان، هیچ نسبی ندارد، برکنار یا وادار به استعفا کنید و ژست مردمی بودن و احترام به مردم بگیرید.
شما دعوای فرماندار – خبرنگار را می‌پسندید، چون با هزینه اندک برکناری فرماندار فحاش، خرج گران برانگیختن احساسات عمومی به نفع خود را در‌می‌آورید، اما برای خبرنگاران جز فحش خوردن از فرمانداران شأنی قائل نیستيد زیرا نشست‌های خبری‌تان را با مجریانی که حتی یک روز زیر سقف تحریریه‌ای ننشسته‌اند، می‌گذرانید تا از شما سؤالاتی بپرسند که جواب‌های خوب برای آن آماده کرده‌اید و از شما سؤال‌های سخت نپرسند و بیشتر نظرات‌شان مشحون از «جسارتاً» باشد.
شما هیچ‌گاه در معادله دشوار «مردم – معیشت» و نارضایتی مردم از بیکاری، رکود و شوک‌های گرانی و بحران‌های ارزی وارد نمی‌شوید چون نمی‌توانید 24 ساعته خودتان را تغییر دهید و راضی به برکناری 24 ساعته خودتان هم نیستید اما 24 ساعته فرماندار برکنار می‌کنید. این سرعت‌عمل شما به امید جبران حرکت حلزونی‌تان در تغییرات و تحولات آینده‌ساز است، شاید به همین خاطر نام خود را دولت امید گذاشته‌اید.
عالی بود واقعا ممنون..... 
