اخيرا موضوعي که توجه بسياري از افراد و نهادها را به خود جلب کرده است، بحث تکريم بانوان در ادارات است، که موافقان و مخالفان زيادي را به ارائه اظهارنظر و موضع گيري وا داشته است و هر کدام هم دلايل خاص خود را دارند.
برخي اين طرح را لازم و به نفع جامعه و فرهنگ اسلامي مي دانند، و برخي ديگر نيز اين اقدام را خلاف قانون، و اهانت به ساحت مقدس زن و پايمال کردن بخشي از حقوق بانوان جامعه مي دانند!!
اما نکته ي مهمي که در اين ميان و برخلاف اظهار نظر مخالفان اين طرح وجود دارد، اين است که طرح چنين موضوعاتي به رعايت حريم ها و حقوق ها و همچنين فرهنگ جامعه و افراد مرتبط است و ظرافت خاص خود را مي طلبد و به همين دليل نبايد اين موضوع رنگ و بوي سياسي به خود بگيرد و موضع گيري ها و قضاوت ها بنا به دلايل و روابط سياسي باشد.
اصل موضوع تکريم بانوان در ادارات و مکان هاي عمومي که در نتيجه عدم اختلاط زن و مرد را به همراه دارد، موضوع تازه اي نبوده و از صدر اسلام و همچنين در کتاب الهي ما مسلمانان،مطرح و مورد سفارش بوده و هست.
البته نه تنها دين اسلام، بلکه مکاتب و ديگر آيين ها نيز، براي نوع زن و مرد، به صورت واضح تفاوتهايي قائل بوده که بنا به آن تفاوت ها، شرايط و نقش هايي متفاوت براي زن و مرد تعريف کرده اند، و يقينا دين مبين اسلام، کامل ترين و زيباترين و شايسته ترين جايگاه ها، وظايف و حقوق را بنا به درخور شرايط و ويژگي ها، براي افراد خصوصا بانوان مشخص کرده است.
دين اسلام حضور زن و مرد نامحرم را در يک مکان منع کرده و چون نفس و غريزه طبيعي زن و مرد نسبت به هم کشش دارند، دستور مي دهد زنان خود را از ديد نامحرمان بپوشانند و غير از ضرورت و در قالب رعايت ضوابط شرعي، زن و مرد نامحرم در کنار هم حضور نداشته باشند.
براي اين مدعا، آيات و رويات و احاديث زيادي وجود دارد که به اختصار چند مورد را ذکر ميکنيم که در ادامه آمده است:
*آيه 59-60 سوره مبارکه احزاب : "اي پيغمبر، به همسران و دخترانت و به زنان مومنين بگو که جلبابهاي ( روسريها) خويش را به خود نزديک سازند. اين کار براي اينکه شناخته نشوند و مورد اذيت قرار نگيرند نزديک تر است و خدا آمرزنده و مهربان است. اگر منافقان و بيماردلان و کساني که در شهر نگراني به وجود مي آورند، از کارهاي خود دست برندارند ما تو را عليه ايشان خواهيم برانگيخت. در آن وقت فقط مدت کمي در مجاورت تو خواهند زيست".
*آيه 31 سوره مبارکه نور: "و به زنان با ايمان بگو چشم از نگاه به مردان اجنبى فرو بندند و فرجهاى خويش را حفظ کنند و زينت خويش را جز آنچه آشکار است آشکار نسازند و بايد که روپوش هايشان را به گريبان ها کنند و زينت خويش را نمايان نکنند مگر براى شوهرانشان، يا پدران و يا پدر شوهران يا پسران و يا پسر شوهران و يا برادران و يا خواهرزادگان و يا برادرزادگان و يا زنان و يا آنچه مالک آن شده اند يا افراد سفيه که تمايلى به زن ندارند و يا کودکانى که از اسرار زنان خبر ندارند، و مبادا پاى خويش را به زمين بکوبند تا آنچه از زينتشان که پنهان است ظاهر شود اى گروه مؤمنان همگى به سوى خدا توبه بريد شايد رستگار شويد."*بخشي از نامه امام علي(ع) به امام حسن(ع): ( درخصوص جايگاه زن و فرهنگ پرهيز ):
در امور سياسى كشور از مشورت با زنان بپرهيز، كه رأى آنان زود سست مىشود، و تصميم آنان ناپايدار است. در پرده حجاب نگاهشان دار، تا نامحرمان را ننگرند، زيرا كه سختگيرى در پوشش، عامل سلامت و استوارى آنان است. بيرون رفتن زنان بدتر از آن نيست كه افراد غير صالح را در ميانشان آورى، و اگر بتوانى به گونهاى زندگى كنى كه غير تو را نشناسند چنين كن. كارى كه برتر از توانايى زن است به او وامگذار، كه زن گل بهارى است، نه پهلوانى سخت كوش، مبادا در گرامى داشتن زن زياده روى كنى كه او را به طمع ورزى كشانده براى ديگران به ناروا شفاعت كند. بپرهيز از غيرت نشان دادن بيجا كه درستكار را به بيمار دلى، و پاكدامن را به بدگمانى رساند كار هر كدام از خدمتكارانت را معيّن كن كه او را در برابر آن كار مسئول بدانى، كه تقسيم درست كار سبب مىشود كارها را به يكديگر وا نگذارند، و در خدمت سستى نكنند.
از همين رو از اين دسته آيات و روايات و احاديث و استدلال هاي بي شمار ديگر بر مي آيد که هر چه اختلاط زن و مرد نامحرم کمتر باشد، هم به نفع خود افراد و هم به نفع جامعه خواهد بود. چرا که تجربه ثابت کرده است که حضور مشترک زن و مرد هر چند به لحاظ مديريتي و اجرايي در يک اداره يا مکان کار و اشتغال، لازم و ضروري است، اما تبعاتي منفي را هم به دنبال داشته است.
بله، الحمدلله مردان و زنان کشور ما داراي فرهنگ و ايماني قوي بوده و قصد از تفکيک جنسيتي، توهين به شخصيت آنان نيست، بلکه بالعکس احترام هر چه بيشتر و کمک به آرامش زنان و مردان پرتلاش جامعه است.
اکنون که پس از سالها تاخير اين امر مهم در کشور ما در حال انجام است، و در اقدامي قابل تحسين شهرداري تهران و برخي نهادهاي طرح تکريم بانوان را در دستور کار خود قرار داده اند که وظيفه عامه مردم، نهادها، سازمان ها و شخصيت ها حمايت از اين موضوع و همکاري همه جانبه در تحقق اين امر اسلامي مي باشد.
اما متاسفانه در گوشه و کنار شاهد مخالفت برخي افراد با اين طرح هستيم که جا دارد از آنان سوال شود که آيا به دلايل عقلي و مصلحت انديشي هاي اسلامي با موضوع تفکيک جنسيتي مخالفت مي کنند يا اين موضع گيري آنها، جنبه سياسي دارد؟!
همه دنيا مي دانند که در کشورها و فرهنگ غرب که به اسم آزادي زن، پاي او را به عرصه هاي خشن اجتماعي، و ابزاري براي ارضاي اميال مردان کشاندند، و نامش را آزادي و احقاق حقوق زن گذاشتند، جز نابودي و به انزوا رفتن و پايمال کردن حقوق زنان، هيچ چيز ديگري عايدشان نشد.
آنها زن را بي نياز از مردان و روح لطيف او را با قدرت و هيبتي مردانه آميختند و گفتند زن بايد مستقل، و دستش در جيب خودش، و خودش آقابالاسر خودش باشد!! و چه زود ديديم شد آنچه نبايد مي شد...
در خاتمه بايد گفت کاش مخالفين طرح تکريم بانوان در ادارات، اندکي به اين موضوع بيشتر دقت کنند و سري به آمار تجاوزها، سقط جنين ها، تولد کودکان بي هويت و نامشروع و افت شخصيت و حقوق زن و بيچارگي دنياي غرب بزنند، تا اهميت اين موضوع را بهتر درک کنند.
