پرونده «جوان» از تلاش برخی کاندیداها برای پر کردن سبد رأیشان با سوءاستفاده از مشارکت سیاسی زنان
انتخابات و حق انتخاب و رأی یکی از اصلیترین جلوههای مشارکت سیاسی زنان است. امسال و در انتخابات سال 1400 هم طبق اعلام وزارت کشور ۵۹ میلیون و ۳۱۰ هزار و ۳۰۷ نفر واجد شرایط رأی دادن هستند که نیمی از این تعداد را زنان تشکیل میدهند. بنابراین بدیهی است حضور آگاهانه زنان پای صندوقهای رأی و مشارکت سیاسی آنان در انتخاب رئیسجمهور بعدی با سهم 50 درصدی زنان از سبدهای رأی اهمیت بسیار زیادی مییابد. از سوی دیگر زنان به واسطه نقشهای محوری مادری و همسری در کانون خانواده، از قدرت اثرگذاری بالایی بر روی سایر اعضای خانواده برخوردارند و میتوانند همسر و فرزندان خود را نیز برای انتخاب کاندیدایی که خود انتخاب کردهاند ترغیب نمایند. بر این اساس کاندیداهایی که بتوانند نظر و رأی جامعه زنان را بهدست آورند شانس بالاتری برای پر کردن سبد رأی و بهدست آوردن انتخاب عمومی جامعه خواهند داشت. این مسئله اما موجب شده تا برخی کاندیداها با آگاهی از قدرت انتخاب زنان و اثرگذاریشان در انتخاب سایر اعضای خانواده برای پر کردن سبد رأیشان به استفاده ابزاری از زنان و چالشهایشان رو بیاورند و با وعدههای دروغین یا بزرگنمایی برخی حاشیهها با هدف کمرنگ کردن اصل موضوعات و چالشها بکوشند تا توجه و نگاه مثبت جامعه زنان را با خود همراه کنند. این تدبیری است که پیش از این هر چهار سال یک بار تکرار شده و کم نبودند کاندیداهایی که به امید رأی زنان، وعدههایی رنگارنگ بر زبان آوردهاند و پس از نشستن بر کرسی دولت یا مجلس نخستین چیزی که فراموش کردهاند همین وعدهها بوده تا به جامعه زنان ثابت کنند وعدهها و حرفهایشان تنها برای استفاده ابزاری از مشارکت سیاسی زنان و پر کردن سبد آرایشان بوده است! جامعه زنان اما همانند سایر اقشار و اعضای جامعه امروز به رشد و بلوغ سیاسی بیشتری دست یافته است و بیشتر از آنکه به وعدههای رنگارنگ و شعارهای دم انتخاباتی از حقوق زنان و عدالت دل ببندد، کارنامه و عملکرد افراد و جریانهای سیاسی را مورد واکاوی قرار خواهد داد.