آیت‌الله سید محمود طالقانی و مواجهه دیرین با تأسیس و تداوم حیات رژیم اسرائیل
طالقانی گذشته از اشرافی که بر مبارزات داخلی کشور و ایرانیان خارج از کشور داشت، با مجاهدان نهضت رهایی بخش فلسطین نیز در ارتباط بود و از آنها پشتیبانی و حمایت می‌کرد. در واقع توجه او تنها به ایران و مبارزات داخلی معطوف نبود، بلکه نگاه وی به وسعت کل جهان اسلام بود و از آنجا که مسئله فلسطین در آن زمان در رأس مسائل کشور‌های اسلامی قرار داشت، در ایران به عنوان یکی از پیشگامان حمایت از مردم فلسطین فعالیت می‌کرد
نظر و گذری بر اندیشه‌های اجتماعی جلال‌آل‌احمد
«غربزدگی» نوعی هشدار است درباره خطرات تقلید بی‌چون‌وچرا از غرب و فرونهادن هویت و ریشه‌های اصلی. تعبیر دیگری است از یک دغدغه جهانی و مقاومت در برابر استعمار فرهنگی. آل‌احمد در این اثر می‌کوشد تا خطر ازخودبیگانگی را آشکار سازد و این نکته حساس را متذکر شود که غربزدگی فقط یک سلطه صنعتی، یا سیاسی و اقتصادی نیست، بلکه یک وضعیت روانی و فرهنگی بیمارگونه است که انسان غیرغربی را از خویشتن خویش جدا می‌کند
بازخوانی فصولی از حیات شهید دکتر محمدجواد باهنر از وزارت آموزش و پرورش تا نخست‌وزیری
روزی که شهید دکتر محمدجواد باهنر به عنوان وزیر آموزش و پرورش از مجلس شورای اسلامی رأی اعتماد گرفت، یک خبرنگار نزد او رفت و سؤال کرد: امروز به عنوان کسی که چنین سمتی دارد، چه حسی دارید؟ دکتر باهنر خیلی خلاصه گفت: «حسم این است که تا دیروز چهار فرزند داشتم و از امروز، ۱۱ میلیون فرزند دارم و باید در قیامت پاسخ دهم که برای فرزندانت چه کاری انجام داده‌ای؟...»
نظری بر یک زندگینامه نوانتشار برای آیت الله العظمی سید ابوالقاسم خویی
اثری که هم اینک در معرفی آن سخن می‌رود، زندگینامه‌ای نوانتشـــــار و دوجلدی برای شادروان آیت الله العظمی سید ابوالقاسم خویی است
زنده‌یاد آیت‌الله محمدعلی تسخیری به مثابه نمادی پرشکوه از تقریب مذاهب اسلامی
نزد تمامی آنان که آیت‌الله تسخیری را می‌شناختند، وی در قامت شخصیتی تقریب اندیش مجسم می‌شود. واقعیت این است که وی در این عرصه، گوی سبقت را از اغلب همگنان خویش ربود و البته رنج‌ها و داوری‌های ناصواب فراوانی را به جان خرید. همچنین بسا نخبگان جهان اسلام که بر اثر القائات دشمنان، با تشیع و ایران رابطه مثبتی نداشتند، با اندیشه و اخلاق آن زنده‌یاد، در رویکرد خود تجدید نظر کردند 
دریچه‌ای بر حیات سیاسی زنده‌یاد آیت‌الله‌العظمی سیدابوالقاسم موسوی خویی
پیشینه سیاست‌ورزی آیت‌الله‌العظمی خویی به دوره ثوره العشرین در عراق باز می‌گردد. با این همه و به طور مشخص‌تر، وی از آغاز نهضت اسلامی ایران در زمره حامیان آن درآمد. اطلاعیه‌ها و اقدامات آیت‌الله در ادوار گوناگون این حرکت، هرچند با افت و خیز، اما همچنان ادامه داشت. در آستانه پیروزی انقلاب اسلامی و با حضور غیر منتظره فرح دیبا در منزل آیت‌الله خویی در کوفه، از برنامه ساواک در ملکوک نمودن وجهه آن فقیه فقید رونمایی شد!...
«جلوه‌هایی از سیره سیاسی آیت‌الله‌العظمی سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی» در آیینه خاطرات حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر سیدمحمود مرعشی نجفی
به رغم پاره‌ای فضا‌سازی‌ها و واژگونه نمایی‌های تاریخی، جمعیت فدائیان اسلام مورد حمایت بسا مراجع، علما و مدرسین حوزه علمیه قم قرار داشت. آیت‌الله‌العظمی مرعشی نجفی در عداد اَعلامی بود که با آنان همکاری می‌کرد و سال‌ها بعد و با دلالت وی، پیکر شهید سید مجتبی نواب صفوی از تهران به قم منتقل شد و پس از اقامه نماز از سوی آن مرجع بزرگ در نیمه شب، مخفیانه در قبرستان وادی السلام این شهر مدفون شد
چهارگانه‌ای در باب زیست فکری و اجتماعی دکتر علی شریعتی
دکتر شریعتی به فاصله کوتاهی پیش از ترک ایران در پایان جلسه‌ای در منزل حسین مهدیان، وصیتنامه خود را به استاد محمدرضا حکیمی تحویل داد. او در این متن به حکیمی وکالت داده بود موارد لازم به اصلاح در آثارش را مورد تصحیح قرار دهد. این اقدام، نقطه عطفی در زندگی فکری و اجتماعی شریعتی قلمداد می‌شود و در خور استنتاجات فراوان است. با این همه این وصیت او نهایتاً عملی نشد
«زنده‌یاد غلامرضا حسنی، امام جمعه‌ای که فراتر از قومیت‌ها بود» در گفت‌و‌شنود با فواد طیار
بی‌تردید وقتی عده‌ای از اشرار و تروریست‌ها، در جهت رسیدن به مطامع خود چوب لای چرخ نظم و امنیت عمومی می‌گذاشتند و با هدایت دشمنان، سعی در ناامن کردن منطقه داشتند، آتاحسنی ساکت نمی‌نشست. مشکل آتا اشرار بودند و این اشرار به جهت آن که برای خود شریک دعوا جمع کنند، شایعه کرده بودند، این یک جنگ مذهبی است! آتاحسنی به هیچ جریانی باج نمی‌داد و برای این امر، هزینه‌های زیادی پرداخت کرد
«شهید آیت‌الله سید محمدعلی آل‌هاشم در قامت یک پدر» در گفت و شنود با سیدمحمدمهدی آل‌هاشم
یادم است پس از آنکه پدر به عنوان نماینده ولی‌فقیه و امام جمعه تبریز منصوب شد، روز خداحافظی‌شان با ارتشی‌ها، اغلب همکارهایش گریه می‌کردند. روز بسیار ناراحت کننده‌ای بود، هم برای خودش و هم برای همکارهایش. آن روز به من گفت: «ماشین شخصی‌ات را بیاور، با آن به خانه برمی‌گردیم، من دیگر در اینجا مسئولیتی ندارم که از ماشین دولتی استفاده کنم...». حتی به این نکته‌های ریز هم، بسیار دقت می‌کرد
۱