از زماني كه كسي اعلام آمادگي عربستان سعودي جهت اعزام نيروي زميني به سوريه را جدي نگرفت، رياض تمام توان خود را براي ضربه زدن به حزب‌الله لبنان متمركز كرده است. پادشاهي سعودي در اول اسفند 1394 با مقصر ضمني نشان دادن حزب‌الله اعلام كرد از پرداخت كمك 3 ميليارد دلاري خود به ارتش لبنان منصرف شده است تا بدين طريق موجي از انتقادهاي داخلي را عليه حزب‌الله ايجاد كند، بلافاصله «اشرف ريفي» وزير دادگستري با اتخاذ مواضعي تند عليه حزب‌الله استعفا داد. همزمان با تلاش رسانه‌هاي همسو با رياض، عربستان براي بحراني كردن اوضاع پادشاهي عربي حاشيه خليج فارس از شهروندان خود خواست از سفر به لبنان خودداري كنند، اين اقدامات عملي و تبليغاتي عليه حزب‌الله سرانجام با تروريستي اعلام كردن اين جنبش توسط شوراي همكاري خليج فارس به اوج خود رسيد. سعودي‌ها مداركي_ از آنچه نقش حزب‌الله در سوريه، عراق، يمن، بحرين و ساير دولت‌هاي عربي عنوان مي‌كنند_ نشان مي‌دهند تا اقدامات خود را توجيه كنند. واكنش رهبران اين جنبش به ادعاي سعودي آميخته‌اي از طنز و فروتني بود. سيد‌حسن نصرالله دبيركل حزب‌الله طي يك سخنراني ويدئويي به مناسبت هفتمين درگذشت شهيد علاء يكي از فرماندهان ارشد اين جنبش گفت: «عربستان در سوريه و يمن و لبنان و بحرين شكست خورده است، آنها ما را مسئول شكست‌هاي خود مي‌دانند و البته در اين مسئله اغراق مي‌كنند اما از آنها تشكر مي‌كنيم، اگر مشخص شود كه حزب‌الله مسئول شكست‌هاي عربستان در اين كشورهاست، اين افتخار بزرگي براي ما در دنيا و آخرت محسوب مي‌شود اما آنها مبالغه مي‌كنند.»
واقعاً تا چه حدي حزب‌الله در خنثي كردن اهداف و برنامه عربستان سعودي نقش داشته است؟ اين گروه چه ظرفيت‌ها و توانايي‌هاي دارد كه باعث مي‌شود عربستان سعودي براي ضربه زدن به آن حتي حاضر شود به صورت علني دست اتحاد با تل‌آويو را ببندد. واقعيت اين است كه نقش حزب‌الله در شكست دادن عربستان اساسي بوده است اما به دليل فروتني ذاتي كه حزب‌الله دارد، نصرالله ترجيح داد آن را با لحني طنز گونه بيان كند. جنبش مقاومت اسلامي لبنان از زمان شكل گيري خود در اوايل دهه 80 ميلادي نه تنها در تحولات داخلي لبنان بلكه در تحولات منطقه‌اي هم نقش پيشتازي به عهده گرفته است. اگر سابقه حضور نيروهاي اين جنبش در بوسني را كنار بگذاريم كه شهيد علي فياض آن محسوب مي‌شود و به همين دليل به «ابوعلاء بوسني» معروف بود. حضور نيروهاي جنبش مقاومت اسلامي لبنان به صورت جدي براي اولين بار در عراق پس از اشغال آن توسط امريكا گزارش شد. مي‌گويند نصرالله تا سال 2008 چندين ساعت از وقت خود را به مطالعه مسائل عراق مي‌پرداخت. بر اساس گزارش يك انديشكده نزديك به لابي صهيونيستي در امريكا و همچنين نهادهاي امنيتي و اطلاعاتي اين كشور معروف به « مؤسسه واشنگتن براي خاور نزديك» حزب‌الله پس از سال 2003 واحد كوچكي از نيروهاي خود را در عراق مستقر كرد. بر اساس اين گزارش « حزب‌الله به صورت مؤثر و محدودي از نيروهاي ويژه عملياتي خود براي آموزش شبه‌نظاميان شيعه و پشتيباني از عمليات‌هاي ويژه‌اي كه نيروهاي ائتلاف (به رهبري امريكا) را هدف قرار مي‌دادند، استفاده كرد.»
پس از سقوط موصل به دست داعش در تابستان 1393 كه در نتيجه آن بغداد در معرض تهديد جدي قرار گرفت، حزب‌الله عده‌اي محدود از نيروهاي خود را به عراق بازگرداند. در همان زمان مراكز تحقيقاتي غربي خاطر نشان كردند بازگشت نيروهاي حزب‌الله به عراق تأثيرگذار خواهد بود. «مؤسسه واشنگتن براي خاور نزديك» در ادامه گزارش خود آورده است: «با توجه به تجربه نيروهاي عملياتي ويژه حزب‌الله و فعاليت‌هاي آموزشي آن در عراق... حتي استقرار نسبتاً كم اين نيروها احتمالاً مي‌تواند تأثير بزرگي داشته باشد... اين گروه همچنين مي‌تواند به ضدحمله‌هاي شيعيان [عليه داعش] در عراق بدون جابه جايي زياد در نيروهاي عملياتي و منابع خود كمك كند.»
اما شايد بيشترين شكست عربستان از حزب‌الله در سوريه و يمن مشهود باشد. در حالي كه در كشور اول نقش حزب‌الله علني بوده اما در كشور دوم گزارش‌هاي منتشر شده درباره حضور حزب‌الله توسط مراكز غربي صورت گرفته است. بر اساس گزارش اين مراكز، همزمان با خروج سربازان امريكايي از عراق در سال 2008، نيروهاي حزب‌الله هم به يمن منتقل مي‌شوند تا به نيروهاي جنبش انصارالله آموزش دهند.
وزارت خزانه‌داري امريكا در زمان دولت بوش نيز طي گزارشي اعلام كرد: «حزب‌الله عمليات خود را در يمن آغاز كرده است و آنان مسئوليت آموزش نظامي حوثي‌ها را به عهده گرفته‌اند.» روزنامه فايننشال تايمز هم تقريباً دو ماه پس از گذشت تجاوز رياض به يمن به نقل از يك فرمانده حزب‌الله در بيروت نوشت: «ما متخصص جنگ چريكي هستيم، به همين خاطر است كه به حوثي‌ها بهترين زمان حمله كردن يا نكردن را آموزش مي‌دهيم.» حزب‌الله برخلاف عراق و سوريه تاكنون درباره حضور نيروهاي خود در يمن حرفي نزده است، باوجود اين تحليلگران معتقدند جنبش انصارالله در خيلي از موارد از الگوي حزب‌الله پيروي مي‌كند. «دنيل سوبلمن» در وب سايت «فارين پاليسي» مي‌نويسد: « شورشيان حوثي در حال استفاده از دفترچه راهنمايي هستند كه اسرائيل را در جريان جنگ 2006 لبنان ناكام گذاشت.» سوبلمن دو عنصر مهم اين دفترچه راهنما را اينگونه توصيف مي‌كند: «توان سازمان چريكي براي آسيب نديدن در برابر برتري هوايي طرف مقابل و سرمايه‌گذاري روي نقاط ضعف رقيب.» هم اكنون نزديك به يك سال از جنگ يمن مي‌گذرد و عربستان سعودي نه تنها به اهداف خود دست نيافته است بلكه شاهد حملات مداوم نيروهاي انصارالله به مناطق جنوبي خود است. در سوريه نقش حزب‌الله در شكست دادن گروه‌هاي تحت حمايت رياض براي كسي پوشيده نيست. اين گروه با آزادي شهر استراتژيك قصير روند تحولات ميداني سوريه را به نفع دمشق بازگرداند و هم اكنون نيز در كنار حمايت هوايي روسيه نقش كليدي در عمليات‌هاي زميني مقاومت عليه گروه‌هاي سلفي همانند داعش و القاعده به عهده گرفته است. در يمن نيز در حالي كه سعودي‌ها به صورت مستقيم با حزب‌الله درگير نيستند اما سايه آن را كاملاً احساس مي‌كنند. با توجه به شكست‌هاي آشكار سعودي‌ها در سوريه، عراق و يمن بي‌جهت نيست كه آنها حزب‌الله را مسئول اين شكست‌ها مي‌شناسند و به نظر مي‌رسد نصرالله نيز به خوبي به آن آگاه و مفتخر است اما علاقه زيادي به رخ كشيدن آن ندارد.
