پس از پيروزي انقلاب اسلامي در ايران، ديدگاه‌ها و نگرش‌هاي متفاوتي در خصوص چگونگي تعامل با امريكا وجود داشت. حضرت امام خميني (ره) با نگاهي كاملاً بدبينانه، بر اين اعتقاد بودند كه امريكا شيطان بزرگ و جهانخواري است كه اگر فرصت پيدا كند، ملت ايران را نابود خواهد كرد. بر همين اساس بود كه امام (ره) تسخير لانه جاسوسي از سوي دانشجويان مسلمان را مورد تأييد و حمايت قرار دادند و از اين اقدام انقلابي، به عنوان انقلاب دوم ياد كردند.
بر اساس همين نگرش بود كه آن عزيز سفر كرده از اقدام امريكايي‌ها مبني بر قطع رابطه با ايران استقبال نموده و فر‌مودند ما اين رابطه را براي چه مي‌خواهيم و از رابطه ايران و امريكا با عنوان رابطه «ظالم و مظلوم» و رابطه «گرگ و ميش» ياد و بر‌قراري رابطه با امريكايي‌ها را مشروط به آدم شدن آنان نمودند. مبتني بر اين اين نگرش نسبت به امريكا و همچنين راهبرد اساسي رهبر كبير انقلاب اسلامي در قبال رژيم جعلي و نامشروع صهيونيستي مبني بر «محو اسرائيل از صفحه زمين»، نيرو‌هاي معتقد به انقلاب اسلامي و اهداف والاي ترسيم شده آن از سوي حضرت امام (ره)، به امريكاي جهانخوار و رژيم صهيونيستي به ديده دشمن نگريسته و مبارزه با اين دشمنان را به عنوان يك ضرورت قطعي مورد توجه قرار دادند.
در نقطه مقابل اين نگرش و ديدگاه، ديدگاهي در طول 34 سال گذشته وجود داشته كه همواره اين نگاه بدبينانه به امريكا و متحدينش را با چالش مواجه ساخته و مدعي بوده كه جمهوري اسلامي از ابتدا در بيراهه به حركت در آمد و با دشمن پنداشتن امريكا، مشكلاتي را براي كشور به وجود آورده است. اينان بر اين اعتقادند كه جمهوري اسلامي از همان ابتدا مي‌توانست با حفظ رابطه با امريكا به عنوان يك ابر‌قدرت جهاني، از امتيازات اين تعامل بهره ببرد و با كمك امريكا بسياري از مشكلات كشور را حل نمايد. صاحبان اين نگرش و ديدگاه كه معتقد به سازش با امريكا هستند، هيچ تفاوت اساسي بين امريكا و ديگر كشور‌ها قائل نبوده و مشكلات پديد آمده در اين سال‌ها براي ايران را عمدتاً ناشي از سياست‌هاي نا‌درست جمهوري اسلامي در قبال امريكا مي‌دانند!
اما اين روزها تحولاتي در مصر رخ داده كه با تأمل در ماهيت اين حوادث، مي‌توان به درستي راه انقلاب اسلامي و سياست خارجي جمهوري اسلامي در قبال امريكا و رژيم صهيونيستي طي 34 سال گذشته پي برد. در مصر با وقوع انقلابي هر چند ناقص و سقوط حسني مبارك، از طريق انتخابات، اخواني‌ها به قدرت رسيدند و چهره مورد حمايت آنان، يعني محمد مرسي رئيس‌جمهور شد. اخواني‌ها كه بيش از 80 سال سابقه مبارزه براي احياي اسلام سياسي و تشكيل حكومت براي پياده‌سازي شريعت را در پرونده خود دارند، به محض پيروزي و رسيدن به قدرت در مصر، دچار يك اشتباه راهبردي شدند، اشتباهي كه در انقلاب اسلامي در پر‌تو نگاه حكيمانه و عالمانه حضرت امام خميني (ره) از بروز آن جلو‌گيري شد. اخواني‌ها تصور كردند براي حفظ قدرت خود و حل مشكلات مصر، راه چاره در تكيه بر امريكا و دوستي با متحدين منطقه‌اي‌اش مانند رژيم صهيونيستي و عربستان است.
اين اشتباه راهبردي و اطمينان به امريكايي‌ها و سعودي‌ها، سبب گرديد محمد مرسي در جايگاه رياست جمهوري، خيلي زود از آرمان‌هاي انقلابي فاصله بگيرد و شعار‌هاي دوران انقلاب را فراموش كند. مرسي براي جلب اعتماد امريكا و متحدين منطقه‌اي‌اش، در چار‌چوب خواسته‌هاي آنان به حركت در آمد و در منازعات منطقه‌اي مانند بحران سوريه، در زمين امريكايي‌ها بازي كرد. اما در كمتر از يك سال، اخواني‌ها در حالي متوجه اشتباهات خود شدند كه ديگر كار از كار گذشته بود. محمد مرسي موقعي متوجه شد كه به امريكايي‌ها نبايد اعتماد مي‌كرد كه توسط منصوب خود در جايگاه وزارت دفاع و فر‌مانده ارتش كه ماهيتي امريكايي داشت، عزل و باز‌داشت شد. گر‌چه نارضايتي عمومي و بي‌توجهي دولت به مشكلات مردم، زمينه‌هاي تظاهرات عليه دولت را فراهم ساخت، لكن گذر زمان و افشاي اسناد، نشان مي‌دهد كه بسياري از اتفاقات در مصر كه موجب سقوط مرسي از قدرت گرديد، از قبل بر‌نامه‌ريزي شده بود و در پشت صحنه اين بر‌نامه‌ريزي‌ها، امريكايي‌ها، صهيونيست‌ها و برخي از دولت‌هاي عربي مانند عربستان قرار داشتند. در واقع مرسي و اخواني‌ها به دست كساني از قدرت به زير كشيده شدند كه به آنان اطمينان كرده و به عنوان دوست و همراه بر آنها تكيه زده بودند.
بر اساس اخبار منتشره، عامل كودتاي مصر، قبل از وقوع كودتا «رژيم صهيونيستي» را در جريان تلاش‌هايش براي خلع مرسي قرار داده بود. «روني دنيل» تحليلگر نظامي اسرائيل فاش كرد كه «عبد‌الفتاح السيسي» سه روز قبل از كودتا، اسرائيل را در جريان خلع محمد مرسي از قدرت قرار داده بود. اين تحليلگر نظامي كه با شبكه2 تلويزيون رژيم صهيونيستي گفت‌وگو كرده، در اظهاراتش مي‌گويد كه السيسي از اسرائيل خواسته كه جنبش حماس را تحت نظارت داشته باشد و اسرائيل هم ضمن اطمينان به السيسي مبني بر اينكه در غزه همه چيز تحت نظارت است، از او مي‌خواهد به تخريب تونل‌ها اقدام نمايد. جالب است كه ارتش مصر چند روز قبل از وقوع كودتا، شروع به تخريب تونل‌هاي غزه كرد، اما به‌رغم اقداماتي كه عليه حماس صورت گرفت، اين جنبش درخصوص وقايع مصر تصريح كرد كه در امور داخلي هيچ كشوري دخالت نمي‌كند!
سفير مصر در امريكا، در حالي كه منصوب مرسي بوده، كودتاي ارتش عليه مرسي را «كودتا» ندانسته و دولت و رئيس‌جمهور موقت را مشروع مي‌داند. اين در حالي است كه محمد مرسي پس از ساقط شدن از قدرت و باز‌داشت شدن، در ديدار با فرزندش از نا مردي امريكايي‌ها و عمل نكردن به وعده‌هايشان مي‌گويد. مرسي در اين ديدار به فرزندش مي‌گويد، امريكايي‌ها به وي اطمينان داده بودند از دولتش در برابر مخالفان حمايت كرده و اجازه نخواهند داد كه ارتش عليه وي كودتا كند! مرسي در اين ديدار مي‌گويد كه امريكايي‌ها به وعده‌هايشان عمل نكردند!
مرسي پس از پيروزي اولين سفر خارجي‌اش را به عربستان رفت تا براي استحكام پايه‌هاي قدرتش بر آل‌سعود تكيه زند، لكن پس از عزل مرسي از قدرت، پادشاه سعودي اولين كسي بود كه به رئيس‌جمهور موقت مصر كه جايگزين مرسي شده بود تبريك گفت.
آري، آنچه اين روزها در مصر با حمايت امريكايي‌ها، صهيونيست‌ها و برخي از دولت‌هاي مر‌تجع عربي در منطقه رخ داده، اثبات مي‌كند كه راه انقلاب اسلامي و جمهوري اسلامي در بي‌اعتمادي به امريكا طي 34 سال گذشته راه كاملاً درستي بوده است. ارزش حركت در اين مسير درست، آنگاه آشكار‌تر خواهد شد كه به اين سؤالات پاسخ دهيم:
1- اگر سفارتخانه امريكا تسخير نشده بود، آيا امروز انقلاب اسلامي باز هم دهه چهارم خود را تجربه مي‌كرد؟
2- اگر رابطه ايران و امريكا بر قرار مي‌بود، آيا استقلال ايران حفظ مي‌شد؟
3- اگر عوامل غربگرا و امريكا‌دوست، همانند نهضت آزادي حضور‌شان در قدرت سياسي استمرار مي‌يافت، آيا امروز در ايران همچنان جمهوري اسلامي با محوريت ولايت فقيه مستقر بود؟
سؤالاتي از اين قبيل بسيار است. حوادث مصر پاسخ تمامي اين سؤالات را مي‌دهد. مقام معظم رهبري بار‌ها در خصوص مذاكره و رابطه با امريكايي‌ها، تصريح و تأكيد كرده‌اند كه امريكايي‌ها قابل اطمينان نيستند و آنان فقط به دنبال سلطه بر ملت ايران هستند و حاضر به پذيرش حقوق ملت ايران نمي‌باشند. حال كه ملت مصر زخم عميقي از اعتماد اخواني‌ها به امريكا بر داشته، بايد ايراني‌ها بر سياست مقاومت و ايستادگي در برابر نظام سلطه و تداوم راهبرد استكبارستيزي خود پايدار باشند تا انقلاب اسلامي و دستاورد‌هاي آن را به نيكي حفظ كنند.
