جوان آنلاین: محمدعلی ابطحی رئیسدفتر خاتمی در دوران ریاستجمهوری نیز مثل احمد زیدآبادی روی توهم روحانی توهم زد. بعد از اینکه زیدآبادی علیه دعوی روحانی درباره خنثیسازی تهدید حمله کلینتون به ایران توهم زد و آن دفع حمله فرضی را نه کار روحانی که به خاطر رویکار آمدن دولت خاتمی دانست، ابطحی نیز عین حرفهای زیدآبادی- دقیقاً عین آن را- رونوشت کرد و همان حرف را زد. درباره زیدآبادی نوشتیم که اگر مرحوم هاشمی در قید حیات بود اجازه نمیداد و اینان نیز جرئت نمیکردند چیزی را به عنوان «عبور از بحران» بسازند و به نام خود کنند، چون هاشمی خود را سلطان عبور از بحرانها میدانست و خاطراتش یکسره این است که از تمامی اقشار سیاسی و صنوف و روحانیت و دیگران پشت در اتاق او صف کشیده بودهاند تا بگویند چه خوش صید دلم کردی و چه خوب اداره کردی کشور را و چقدر بدون تو این کشور گویی چیزی کم دارد و چرا دوباره به میدان نمیآیی تا مجلس و ریاستجمهوری و کشور و تاریخ ایرانزمین را نجات دهی! بعد از مرحوم هاشمی، اما حالا عدهای «عبور از بحران فرضی» میسازند و به اسم خود میکنند. دفترخانه ثبت اسنادش هم شده شبکه ایکس امریکایی.
ابطحی نوشته است: «آقای دکتر روحانی فرمودهاند که رفتهاند عربستان و کشور را از جنگ به خاطر ماجرای خُبَر با گفتوگو نجات دادهاند. اما نگفتند این اتفاق به خاطر انتخاب آقای خاتمی و تغییر نگاه دنیا به ایران و علاقه دنیا به حلوفصل مشکلات با ایران جدید
بوده است».
البته حتی اگر این ادعاها نزدیک به درست هم باشد، امثال ابطحی و زیدآبادی یاد گرفتهاند که اسم آن را بگذارند «تغییر نگاه دنیا» و «علاقه به حلوفصل مشکلات». منصفانه و عادلانهاش این است که بگویند امریکا و غرب با دولت خاتمی احساس کرد دیگر نیازی به براندازی در ایران که از آغاز پیروزی انقلاب در سر داشتند، و با حمله طبس و بعد مسلحکردن فرقهها و نهایتاً جنگ هشتساله نقشه آن را کشیدند، ندارند و خود دولت اصلاحات راه آنان را در تضعیف ایران از یک کشور مستقل تا کشوری که با غرب هماهنگ است، اگرچه مستمراً خواهد رفت!
وقتی امریکا میگوید برای بمباران تأسیسات هستهای ایران بیست سال تمرین کرده است، یعنی در همان زمان بیانیه سعدآباد در مهر ۸۲ که روحانی ریاست هیئت ایرانی را برعهده داشت، و به گمان خودش یک عبور از بحران دیگر را هدایت کرده است، امریکا مشغول تمرین بود و این مذاکرات یک فریب بیشتر نبوده است. همچنانکه «فریب مذاکرات» را تا تعیین روز ۲۱ تیر ۱۴۰۴ برای مذاکره در مسقط هم ادامه داد و باز این اصلاحطلبان بودند که به مذاکرات اصرار میورزیدند.
در میان عقلای مخالف اصلاحات دیده نشده است که حمله امریکا به هستهای ایران را به گردن دولت مستقر اصلاحطلب بیندازند، چون ایشان باور دارند که دشمنی امریکا با ایران یک دشمنی ذاتی است و حتی در صورتی که یک دولت اصلاحطلب هم بر سر کار بیاید، امریکا از دشمنی دور نمیشود. اما در میان اصلاحطلبان متفقالقولاند که هرگاه امریکا بر سر ما تند میشود و تحریمهای بیشتری میآورد، به خاطر حضور دولتهای غیراصلاحطلب است! و حتی از آن همه شواهد تاریخی و تحریمها در دولتهای یازدهم و دوازدهم و دولت فعلی هم شرم نمیکنند.
در عجب ماندهایم که اصلاحطلبان چرا هنوز نگفتهاند عدد ۲۰ که ترامپ برای زمان تمرین خلبانان امریکایی در بمباران فردو به کار برد دقیقاً از زمان پایان دولت خاتمی تاکنون است و امریکا وقتی دید جریان اهل گفتوگوی تمدنها از قدرت کنار رفت، با خود گفت دیگر باید جنگ تمدنها را آغاز کنیم و به خلبانانش دستور تمرین نظامی داد! اگرچه در طرف دیگر نیز اصولگرایان میتوانند طعنه بزنند که امریکا بعد از دولت خاتمی احساس کرد که «نه! این ایران دیگر ایرانی که ما میخواهیم نمیشود» و لذا تمرین را شروع کرد و حتی یک دولت وابستهتر و مخربتر مثل دولت یازدهم و دوازدهم و حالا نیز یک دولت اصلاحطلب دیگر نیز مانع نشد که تمرینهایش را ادامه ندهد. با آنکه علیالاصول در دولت بسیار ضعیف یازدهم باید دیگر تمرینها را برای همیشه کنار میگذاشت، به ویژه با آن وزیرخارجه که ضعیفترین بود در تاریخ ایران، و قدمها زد با کری و چهها که نکرد، امریکا چه نیازی به بمباران ما داشت، اما همچنان به تمرین ادامه میداده است!
اصلاحطلبان تقریباً هیچ دستاورد عینی و ملی در تاریخ سیساله خود ندارند. با توهم در لابهلای تاریخ میگردند و برای خود دستاورد میسازند. این هم از ضعف ایمان و آویزان بودن به دنیای دون است. خود دانند و آخرتشان.
