توئیت امرالله صالح معاون رئیسجمهور فراری افغانستان درباره امریکا را مرور کنیم: «باور به امریکا بهخصوص برای حوزه مقاومت یک اشتباه راهبردی بود که باعث تضعیف ساختار و پایگاه اجتماعی حوزه مقاومت در افغانستان شد.... ما باور به ارزشهایی کردیم که امریکا به روی آن پاگذاشت و به اساس قرارداد دوحه که چیزی به جز یک دسیسه شرمآور نیست مردم افغانستان و متحدین خود را از پشت خنجر زد.» به نظرم این اعتراف برای یادآوری ضرورت بی اعتمادی به امریکا به همه غربزدگان خوش باور که زلف صیانت و حفاظت از منافع ملی و استقلال و تمامیت ارضی کشور را به اعتماد به شیطان بزرگ گره زدهاند کافی بود. اما ناگاه شاهد از غیب رسید و با مواضع تعجببرانگیز حسین مرعشی مواجه شدم.
دبیرکل حزب کارگزاران در برنامه شنبه ۲۱مرداد جهان آرا بهرغم خسارتی که جمهوری اسلامی ایران از ناحیه اعتماد حزب کارگزاران به امریکا در برجام متحمل شده در اوج سهلاندیشی و سادهلوحی مدعی شد که «اگر روحانی در سازمان ملل حاضر میشد با ترامپ سلام علیک کند تمام تحریمها برداشته میشد»! این در حالی است که نام امریکا در نظام بینالملل مترادف با خباثت، خیانت و از پشت خنجر زدن است. تاریخ هژمونی امریکا درنظام جهانی سرمایهداری، همراه با خیانتهای متعدد سران این کشور به کشورهای دیگر و تحقیر آنها بوده، بهگونهای که حتی همپیمانان این کشور نیز از خیانت، نامردی و خنجر از پشت واشنگتن هرگز در امان نبودهاند.
۱- بیشک مصدق نخستوزیر ملیگرای ایران که مزد اعتماد خود به دولت امریکا را تنها سه روز بعد از خنثیسازی کودتای انگلیسی ۲۵ مرداد ۳۲ دریافت کرد و با کودتای امریکایی ۲۸ مرداد از صحنه سیاست کنار گذاشته شد، نه اولین کسی است که از اعتماد به امریکا ضربه خورده و هزینه و خسارات سنگین به کشور تحمیل کرده و نه آخرین آنها است.
۲- میخائیل گورباچف آخرین دبیر کل حزب کمونیست شوروی سابق که شدیداً دچار شیفتگی غربگرایانه شد و در تمامی سخنرانیهای خود، ضمن تعریف از تمدن غرب از ضرورت همراهی و اعتماد به غرب سخن میگفت، سرانجام مزد این اعتماد به امریکا را گرفت و امریکاییها با کمک و همراهی انگلیس (به نقل از کتاب خاطرات خانم مارگارت تاچر نخستوزیر وقت انگلیس) از پشت به او خنجر زده و اتحاد جماهیر شوروی را متلاشی و تجزیه کردند.
۳- صدام دیکتاتور معدوم عراق که در سخنان و ژستهای سیاسی خود به عنوان یک چهره سوسیالیست پانعرب همواره ادعاهای ضد امریکایی داشت، اما در عمل متکی به حمایتهای بیشمار امریکا بود و برای حمله به ایران و حمله به کویت چراغ سبز و حمایت تام و تمام امریکاییها را هم دریافت کرده بود، سرانجام چوب اعتماد احمقانه به امریکا را خورد و برای مردم عراق فلاکت، بی خانمانی و فقر اقتصادی ناشی از اشغال عراق به دست ارتش مهاجم غرب را به جا گذاشت و بیش از یک میلیون کشته حاصل این اعتماد احمقانه و خیانت بار به امریکا است.
۴- انور سادات و حسنی مبارک، دیکتاتورهای سابق مصر که در تمام دوران ریاستجمهوری خود حافظ منافع امریکا و رژیم صهیونیستی بودند و بیشترین نقش را در تثبیت و تحکیم منافع امریکا و پیمان استعماری کمپ دیوید بازی کردند سرانجام مزد حماقت و اعتماد به امریکا را دریافت کردند و با انقلاب مردم مصر سرنگون شدند؛ و جالبتر اینکه محمد مرسی پرچمدار انقلاب مردم مصر نیز مانند دو دیکتاتور فوق، مزد اعتماد به شیطان بزرگ را دریافت کرد و به دست نظامیان حمایت شده از سوی امریکا سرنگون شد.
۵- معمر قذافی دیکتاتور سابق لیبی که با اعتماد به انگلیس و امریکا برنامه هستهای لیبی را کاملاً برچیده و نابود کرد، سرانجام در دام اعتماد به امریکا گرفتار شد و مزد این حماقت چیزی جز خواری و نابودی استقلال لیبی و مرگ ذلت بار وی نبود.
۶- خیانت و خنجر از پشت یاغیها و یانکیهای امریکایی صرفاً منحصر در دولتهای ضعیف و تحت ستم آن کشور نبود و بسیاری از کشورهای پیشرفته و به اصطلاح جهان اول (و حتی دارای سلاح هستهای و حق وتو در شورای امنیت سازمان ملل متحد نظیر انگلیس و فرانسه) نیز چوب اعتماد به امریکا را خورده اند. تاریخ خیانت و از پشت خنجر زدن امریکا را به انگلیس در «نبرد نرماندی»، «بحران کانال سوئز» و «تهاجم امریکا به کشور گرانادا که مستعمره انگلیس بود» در خود ثبت کرده و انگلیس نیز نه یک بار که حداقل سه بار مزد اعتماد به امریکا را دریافت کرده است.
فرانسه (از اعضای اصلی و دارای حق وتو در شورای امنیت) به عنوان متحد قدیمی و استراتژیک امریکا (مانند انگلیس) نیز بارها و بارها مزد حماقت، اعتماد و همراهی با امریکا را دریافت کرده است. «فعالیتهای جاسوسی امریکا علیه فرانسه»، «کارشکنی در اقتصاد فرانسه»، «تلاش برای سرنگونی ژنرال شارل دوگل» و «پیمان دفاعی اوکاس» نمونههایی از آنهاست.
علاوه بر موارد مذکور شاید با جرئت بتوان ادعا کرد که کمتر کشور اروپایی را میتوان یافت که به دلیل اعتماد به امریکا از پشت خنجر نخورده و مورد دستبرد اطلاعاتی و جاسوسی امریکا از شهروندان آن کشور قرار نگرفته باشد که رسانهای شدن جاسوسی از صدراعظم آلمان تنها یک نمونه از آنها است. تجربه تاریخی نشان میدهد که امریکاییها همیشه و در همه موارد با لبخند و دستکش مخملین وارد میشوند، اما با دستهای چدنی خنجر خود را از پشت وارد میکنند. داستان از پشت خنجر زدن امریکا به همه کسانی که به وعدههای شیطان بزرگ اعتماد میکنند مثنوی صد من کاغذ است، با این اوصاف ساده لوحی خواهد بود که موضعگیری دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی (که دقیقاً مشابه مواضع سایر احزاب اصلاحطلب است) درباره ضرورت اعتماد به امریکا را حمل بر ساده لوحی کنیم.
