فکر میکنید اسلام در ژاپن در حال حاضر در میان جامعه چه جایگاهی دارد؟ به لحاظ شناخت مردم از این دین آسمانی عرض میکنم.
از آنجایی که بهطور کلی اسلام بهخصوص تشیع در ژاپن کم معرفی شده است، به نظرم باید کار بیشتری صورت گیرد و اسلام از دو طریق شناسانده شود؛ اول از طریق منابع کتبی و دیجیتالی جهت اطلاعرسانی و ترویج معارف اسلامی و دوم از طریق غیرکلامی، مانند ارائه مراسم مذهبی و پخش چای و غذای نذری که مظهر اعتقادات تشیع است و برای ژاپنیها جدید، جذاب و سؤالانگیز خواهد بود. در واقع آن بعد اجتماعی و جمعی مذهب تشیع که نقطه قوت آن هم هست، میتواند برای هر ملتی جذاب باشد، بهخصوص اینکه در ژاپن شاهد تقویت فردیتگرایی هستیم و روحیه جمعی دستکم در بخش اجتماعی دچار آسیبهایی بوده است.
در فضای مجازی کلیپی از شما منتشر شد که گفتید تعصب زیادی روی کالای ایرانی دارید، موضوعی که مقام معظم رهبری هم بر آن تأکید دارند که هر ایرانی باید روی کالای ایرانی متعصب باشد. مطمئناً برخی از کالاها با وجود قیمت بالا کیفیت خوبی ندارند. آیا این نبود کیفیت روی تفکر شما اثر داشته است؟
بله، بنده به عنوان یک مسلمان شیعه روی کالای ایرانی تعصب و تقید زیادی دارم، اما به این معنا نیست که کیفیت برایم مهم نباشد. باید بگویم اتفاقاً خیلی از کالاهای ایرانی نسبت به قیمتش کیفیت خوبی دارند. مهم این است که کالا و تولیدات ایرانی به خوبی حمایت شوند و پیشرفت کنند و این امر بدون حمایت خریداران محقق نخواهد شد. ما به عنوان مصرفکننده باید کالای مرغوب و با کیفیت ایرانی را به مشابه خارجی ترجیح دهیم. در خانه ما حتی یک کالای غیرایرانی مشاهده نمیکنید.
کتاب زندگی شما با نام «تولد در توکیو» منتشر شده و افراد زیادی آن را خواندهاند، خاطرهای از بازخوردهای کتاب دارید؟
وقتی قرار شد این کتاب منتشر شود، هیچ تصور و ذهنیتی نداشتم که از آن اینقدر استقبال شود، اما الحمدلله به لطف و قوه خداوند کتاب مورد توجه قرار گرفته و تعداد زیادی از خوانندههای آن در ارتباط مستقیم و غیرمستقیم به من گفتند که محتوای کتاب برایشان بسیار تأثیرگذار و جالب بوده و حتی موجب تحولات شخصی در آنها هم شده است.
آیا مطلبی هم بوده که در کتاب گفته نشده و به نوعی جامانده باشد؟
بله، داستانهای زیادی بودند که در کتاب آورده نشده است. البته در یک کتابی که بیشتر برای خوانندههای نوجوان در نظر گرفته شده شاید عمداً مطالب و داستانها نگنجیده باشد، چون مناسب آنها نبوده است.
شما در جلسات سخنرانی مختلفی شرکت میکنید، عمده سؤالات جوانان چیست؟
سؤالات زیادی میپرسند؛ مثلاً کنجکاو میشوند و از من سؤال میکنند که شما چرا برای مهاجرت ایران را انتخاب کردید، نه کشور دیگری را. چطور توانستید از امکانات و شرایط خوب زندگی که در ژاپن داشتید منصرف شوید یا چرا حجاب را انتخاب کردید، چرا باید خدا را بپرستیم و غیره.
حضورتان در برنامه «محفل» چه بازخوردی داشت؟
الحمدلله، بازخوردهای بسیار مثبت و زیادی داشتم. در مکانهای عمومی نیز کسانی که مرا شناختند خیلی تشویقم کردند و با آنها گفتگو داشتم. برای من هم جالب بود که عدهای از این خانمها که برنامه محفل را دیده بودند به من میگفتند انگار که داستان خودمان را میشنیدیم.
به نظرتان چرا تعداد رهیافتهها در ایران کم است؟
یکی از علتهایش این است که آنها در ایران به خوبی حمایت نمیشوند و غالباً دچار مشکلات گوناگونی هستند. البته دوستان در انجمن شهید ادواردو آنیلی برای رهیافتهها خیلی تلاش میکنند و انصافاً مانند خانواده تمام امکانات و تلاششان را برای حمایت و حل مشکلات آنها به کار میگیرند. خداوند اجرشان را در دنیا و آخرت چندین برابر کند. به هر حال افراد رهیافته به اسلام و تشیع در ایران غریب هستند و از سرزمین مادری خود دل کندهاند تا در یک کشور اسلامی بدون موج اسلامهراسی و مشکلاتی از این دست زندگی کنند، برای همین در غربت سختیهای زیادی برایشان وجود دارد.
بزرگترین مشکل تازه مسلمانان در ایران را چه میدانید؟
غالباً تازه مسلمانان بهخاطر مسلمان شدنشان کم و بیش از جامعه و خانواده خودشان بریده و تنها شدهاند و احتمال زیادی دارد که دچار مشکلات اقتصادی و اجتماعی شوند، همانطور که در تاریخ هم مشاهده میکنیم. در ایران نیز با اینکه اکثریت مردم مسلمان هستند، تازه مسلمانها غریبه محسوب میشوند یا نگاه بعضیها صرفاً از روی کنجکاوی است و یا نگاه سودجویانهای برای خودشان است بدون همدلی و همراهی، برای همین واقعاً شرایط زندگی برای آنها سخت است و نیاز به حمایت دارند.
آیا مسئولان در حل مشکلات رهیافتهها اهتمام لازم را دارند؟
خودم شخصاً این تلاشها را بیشتر در سطح مردمی دیدهام.
