تشییع باشکوه و چند ساعته پیکر استاد اخلاق حضرت آیتالله ناصری و حضور چشمگیر طیفهای مختلفی از جامعه در مراسم بدرقه این روحانی برجسته و سادهزیست نشان داد بر خلاف تبلیغات رسانههای معاند و بدخواه نهتنها نگاه قدرشناسانه مردم نسبت به ساحت دین و علمای دینی کم نشدهاست، بلکه اقشار مختلف مردم با نگاهی بلندنظرانه به خادمان دینی نگاه میکنند که علت آن ریشه در سیر و سلوک رفتاری و متخلق بودن این دسته از شخصیتهای روحانی و دینی به اصول ساده زیستی مورد تأکید اسلام و فاصله نداشتن سطح و شکل زندگی آنها با عموم افراد جامعه است.
مراسم تشییع آیتالله محمدعلی ناصری، استاد اخلاق حوزه علمیه اصفهان روز گذشته برگزار شد و پیکر این استاد برجسته عرفان و اخلاق که روز جمعه چهارم شهریور دعوت حق را لبیک گفته بود، با حضور خیل پرشور و عظیم جمعیت اقشار مختلف مردم در گلستان شهدای اصفهان به خاک آرمید. در ابتدای این مراسم پیام تسلیت مقام معظم رهبری به مناسبت درگذشت این مجتهد عظیمالشأن و استاد نستوه و برجسته اخلاق و عرفان قرائت شد. در بخشی از متن پیام رهبر انقلاب اسلامی آمدهاست: «این عالم بزرگوار و معلم اخلاق، وظیفه بزرگ تزکیه و نشر معارف اخلاقی اسلام را تکلیف خویش دانسته و با بهرهمندی از خشیت و خضوع دل نورانی خود، بیان اثرگذار و نافذی را در این جهت به کار میبردند.»
از مظاهر برجسته مراسم تشییع پیکر این عالم دینی و معلم اخلاق حضور قابلتوجه و چشمگیر اقشار مختلف مردم بود که طی سالهای اخیر با حضور پررنگشان در چنین مراسمی بارها عمق اعتقاد دینی، التزام اخلاقی و ارادت قلبیشان را نسبت به خادمان دین و میهن نشان دادهاند؛ گزارهای غیرقابلانکار که بر خلاف تبلیغ بوقچیهای رسانهای دشمن و برخی کجاندیشان داخلی که به دنبال القای دروغهایی از جمله خستهشدن و بریدن مردم از روحانیت و دلسردشدن آنها از انقلاب و اسلام هستند، تأییدکننده دلبستگی و پیوند عقلی و عاطفی آنهاست.
خبرگان جامعهشناسی معتقدند که تبلیغ دینی و دعوت مردم و جامعه به تبعیت از الزامات اخلاقی در صورتی اثرگذار است که رابطه مردم و روحانیت به شکل مطلوب برقرار باشد و مردم اولین نشانههای عملگرایی را در خود منادیان آن ببینند، نکتهای که در مورد عالم وارستهای مثل آیتالله ناصری موضوعی غیرقابلانکار است که بهترین شاهد این مدعا تشییع چند ساعته پیکر وی در بین خیل عظیم جمعیت گریان و متأثر از فقدان جسمی و ظاهری این عارف و سالک الیالله است. برخی از عالمان دینی مانند آیتالله ناصری که در گذشته و اکنون در پرتو مناجات سحری، تهذیب نفس، هدایت خالصانه و یاری بندگان خدا و سابقه شاگردی و تلمذ در محضر برجستگان و قلهنشینان عرفان اسلامی را داشتند و همواره مشغول به ممارست و صیرورت سیر من الخلق الی حق بالحق بودند و همه داشتههایشان را در راستای دلگرمی و هدایت افراد جامعه به کار بستهاند؛ همواره مورد احترام و تکریم مردم بودند. اینان از آن جهت که هرگز از صراط مستقیم شریعت و رکن رکین «رحماء بینهم» که دستور خداوند و تأکید اهل بیت عصمت و طهارت (علیهمالسلام) بوده، خارج نشدهاند بر خلاف پاشیدن تخم نفاق و کینه از سوی دشمنان در حکم پدران معنوی جامعه و مردم هستند که فقدانشان، گرد یتیمی بر سر آنها مینشاند. اگرچه سالیان زیادی است که دشمن و رسانههای معاند تلاش میکنند تا القا کنند که دین و اعتقادات مذهبی برای مردم کمرنگ شده و آنها از اسلام و انقلاب و شخصیتهایی که ذیل این گزارهها عزت و آبرو پیدا میکنند، بیزار و خسته شدهاند، اما همه رشتههای آنها در برهههایی مثل تشییع پیکر آیتالله ناصری یا حاج قاسم سلیمانی یا وداع با شخصیت برجستهای مثل آیتالله بهجت به دست همین مردم پنبه میشود.