شرکت‌های خارجی:
روش ثبت شرکت‌های خارجی
مطابق ماده 3 قانون ثبت شرکت‌ها، شرکت‌های خارجی در ایران بر اساس شرایط زیر امکان فعالیت دارند.
1-قانونی بودن آن شرکت‌ها در کشور اصلی خود
2-ثبت شرکت در اداره ثبت تهران
بنابر این با توجه به اهمیت ثبت این شرکت‌ها اداره ثبت اسناد تهران موظف است که مدارک لازم را از قبیل گواهی اداره ثبت و گواهی دفتر ثبت امور تجارتی و قانونی بودن شرکت را در کشور اصلی خود ابتدا به ساکن احراز کند و به منظور ثبت شرکت‌های خارجی پس از این بررسی‌ها ارائه مدارک زیر به اداره کل ثبت شرکت‌ها و مالکیت صنعتی سازمان ثبت و اسناد الزامی است.
1-اظهار نامه
2-گواهی و کپی اصل و ترجمه اساسنامه شرکت
3-یک نسخه از تصدیق شده اختیار نامه عمده شرکت در ایران و در صورتی که شرکت چند نماینده مستقل در ایران داشته باشد یک نسخه تصدیق شده از اختیار نامههای هر یک از نمایندگی‌ها.
4-داشتن مجوز قانونی با یکی از وزارتخانه‌‌ها یا سازمان‌های دولتی و چنانچه شرکت از شرکت‌های خارجی قلمداد شود شرایط اجرای عملیات آن باید به موجب امتیازات و مقررات مشخص و منظمی باشد که به شرکت واگذار شده است.
توضیح: در خصوص اظهار نامههای ثبت شرکت باید گفت که این اظهار نامه باید به فارسی نوشته شده باشد و حاوی مشخصاتی از قبیل نام کامل شرکت، نوع شرکت (سهامی، تضامنی، تعاونی و غیره) مرکز اصلی شرکت و نشانی دقیق آن تابعیت شرکت، مقدار سرمایه شرکت در زمان تقاضا و سایر موارد اشاره شده در قوانین ثبتی خصوصاً ماده 6 نظام نامه اجرای قانون ثبت شرکت‌ها مصوب 1310.
اساسنامه:
اساسنامه شرکت و اختیارنامه نماینده عمده آن در کشور و سایر نمایندگان شرکت و میزان آخرین بیلان مالی شرکت که در مرکز اصلی شرکت که توسط شخص یا اشخاصی که صاحب امضای مجاز از طرف شرکت هستند باید تصدیق گردد و امضای آنها نیز می‌بایست به تایید مقامات صلاحیت دار کشوری که شرکت تابعیت آن‌را دارد رسیده باشد و یا اینکه نماینده یا کنسول آن کشور در ایران آن را تایید کند.
انواع ورشکستگی:
1-ورشکستگی عادی
2-ورشکستگی به تقصیر
3-ورشکستگی به تقلب
1) ورشکستگی عادی: مستند به مواد 412 و 413 قانون تجارت فردی ورشکسته تلقی می‌شود که تاجر یا شرکت تجارتی بوده و از پرداخت وجوهی که برعهده دارد متوقف شود و مدت سه روز نیز از تاریخ این وقفه که در ادای قروض یا سایر تعهدات مالی و نقدی او حاصل شده باشد توقف خود را به دفتر دادگاه عمومی محل اقامت خود اظهار کرده و صورتحساب تمامی دارایی و دفاتر تجارتی خود را به دفتر دادگاه مزبور تسلیم کند.
2)ورشکستگی به تقصیر: در ورشکستگی به تقصیر وجود مراحل چهارگانه زیر الزامی است.
-مخارج شخصی یا مخارج افراد تحت تکفل تاجر در ایام عادی نسبت به درآمد او بیشتر باشد.
-تاجر مبالغ زیادی از سرمایه خود را صرف معاملاتی کند که در عرف تجارتی معقول نیست و یا سودآوری معاملات مذکور منوط به اتفاق محض باشد.
-تاجر به منظور به تأخیر انداختن ورشکستگی خود خریدی گرانتر یا فروشی ارزانتر از قیمت روز انجام دهد و برای به دست آوردن وجه نقد به روش دور از صرفه متوسل شود مانند استقراض یا صدور برات سازشی و امثال این.
-تاجر پس از تاریخ توقف از ادای دیون و قروضی که برعهده دارد یکی از طلبکاران را بر سایرین ترجیح داده و طلب او را پرداخت کند.
3)ورشکستگی به تقلب: در این نوع از ورشکستگی بر اساس ماده 549 قانون تجارت اگر تاجر دفاتر تجارتی خود را از روی عمد و سوء نیت مفقود یا قسمتی از دارایی خود را مخفی کند و یا به طریق ایجاد معاملاتی صوری، آن را از بین ببرد و نهایت آنکه به وسیله اسناد یا به وسیله صورت دارایی ارائه شده و قروض متقلبانه، به میزانی که در واقع مدیون نمی‌شود خود را مدیون قلمداد کند که به آن ورشکسته به تقلب می‌گویند.
محکومیت‌ها و مجازات‌های ورشکسته به تقلب:
محکومیت‌ها و مجازات ورشکسته به تقلب همانند تعقیب جزایی ورشکسته به تقصیر است و مجازات افرادی که به عنوان ورشکسته به تقلب محکوم می‌شوند از یک تا پنج سال حبس است.
محکومیت و تعقیب کیفری تاجر ورشکسته به تقصیر:
تاجر ورشکسته به تقصیر بنا بر تقاضای هر یک از طلبکاران یا دادستان و یا مدیر تصفیه پس از تصویب اکثریت طلبکاران به عمل می‌آید. مجازات تاجر ورشکسته به تقصیر از شش ماه تا دو سال حبس بر اساس ماده 671 قانون مجازات اسلامی پیش بینی شده است.
