کارگردان شناختهشده کشورمان در تازهترین اظهاراتش به فضای مسموم نمایش خانگی و پولهای مشکوک پرداخته است.
مسعود جعفریجوزانی با بیان اینکه کشورهای دیگری که به شدت از ما در عرصه سریالسازی عقبتر بودند، حالا سالها از ما جلو افتادهاند، به مهر میگوید: چندی پیش به ترکیه سفر کردم و آنچه باعث تعجبم شد، این بود که تنها در اطراف استانبول سه شهرک سینمایی به من نشان دادند! چهارمی هم که بزرگتر از آن سه تای دیگر بود، در حال تأسیس بود! گفتند در چند شهر دیگر مانند ازمیر هم شهرکهای سینمایی در دست احداث دارند. همان زمان فیلمبرداری سه، چهار سریال تاریخی در جریان بود که یکی از آنها تاریخچه خوارزمشاهیان بود. برایم جالب بود که دولت آنها تا این اندازه به تولید فیلم و سریال کمک میکند. کرهجنوبی هم همینگونه است. زمانی که سینمای ما در اوج فعالیت بود، سینمای کره هیچ نداشت، اما امروز نگاه کنید چگونه ما مصرفکننده محصولات آنها شدهایم. خیلی کشورهای دیگر هم همین شرایط را دارند.
ما را به دست یک مشت آدم سودجو سپردهاند
جعفریجوزانی عنوان کرد: ما نمیتوانیم نسبت به این شرایط ساکت بمانیم. وضعیت فرهنگ و هنرمان که معلوم است. همین امسال وضعیت فیلمهای جشنواره فجر را دیدیم، این وضعیت امروز سینمای ماست! ما را به دست یک مشت آدم سودجو سپردهاند. اکثر این سرمایهگذارها حالا تعیینکننده شدهاند. در این شرایط معلوم است. امروز ما را به یک مشت زالوصفت واگذاشتهاند که پولهای کلان گرفتهاند و بخشی هم پولهایشان دزدی است! حالا همینها دارند به ما سانسور تحمیل میکنند. رفتم برای یکی از اینها سریالی را بسازم، وقتی پای قرارداد رسیدم، ناگهان گفت اینجای داستان را تغییر بده و یکی از دوستان خانمش را هم معرفی کرد که در سریال بازی کند! خاک بر سر من، اگر بخواهم به این شرایط تن بدهم! اینها چه کسانی هستند که در یکی دو سال چنین قدرتی به دست آوردهاند، غیر از دزد چه نامی میتوان روی اینها گذاشت؟! فراموش نکنید ما نسلی هستیم که زمانی تفنگ هم به دست گرفتیم. اگر قرار باشد امثال ما هم تسلیم این نوع تفکر و اندیشه شویم، والله مرگ را ترجیح میدهم!
تن به خواستههای لجن اینها نخواهم داد
کارگردان سریال تاریخی «در چشم باد» در پاسخ به این سؤال که پس هیچگاه به سریالسازی برای پلتفرمها تن نمیدهید، میگوید: خیر. دستکم اینهایی که تا به امروز من با آنها مواجه شدهام، ۹۰درصدشان همین شرایط را داشتهاند. مطرحترین و بزرگترین اینها را به ما معرفی کردند و ما تا پای عقد قرارداد هم رفتیم، اما خواستهها و پیشنهادهایشان آنقدر لجن بود که ترجیح دادیم هر کاری بکنیم، جز تن دادن به این شرایط! اینها معمولاً میخواهند خواستههای خود را به فیلمسازان تحمیل کنند و به همین دلیل نمیتوانند با امثال ما کار کنند. وای بر ما که بخواهیم از ترکیه و هند برای سریالسازی تقلید کنیم! با این شرایط، اما بعید نمیبینم که به این مرحله هم برسیم. اصلاً هم بحث سلیقه نیست. امروز شاهد «سرمایهمحوری» هستیم. سرمایهمحوری دارد مبتذلترین سلیقه را به جریان سینما و سریالسازی ما تحمیل میکند.
جعفریجوزانی در پایان گفت: به عقیده من، ما چیزی به نام بخش خصوصی در سینما و سریالسازی ایران نداریم. اینها همه دروغ است. به برخی از اینها پول داده و به سینما فرستادهاند. اگر فضای بازتر مدنظر آنها توجه به دردهای مردم بود که ما به آنها تعظیم میکردیم، فضای باز آنها درباره رفتار دختر و پسرها و قصه نوشتن برای فلان زن شوهردار است! کدام فیلم ساخته شده که از فساد گفته باشد؟ اگر هم حرفی زدهاند، در حد شعار باقی مانده است. کدام یک از اینها از واقعیتهای فساد اقتصادی امروز گفتهاند؟ اینها خودشان جزئی از فساد اقتصادی امروز هستند.