پرواضح است که «جهش تولید» دارای ماهیتی اقتصادی است و هر گونه پرش از مشکلات اقتصادی انباشته شده و گشایش در امر معیشت مردم مشروط به تحولاتی در رونق تولید کالای داخلی و چرخه اقتصادی است.
هر چند این شعار همچنان بر تارک راهبرد‌های کلان کشور قرار دارد که کاملا نیز منطقی و عاقلانه است، اما جهش تولید در سال جدید منوط به دو شرط اساسی است: ۱- پشتیبانی‌ها و ۲- مانع زدایی‌ها، که هم دارای بعد اقتصادی و هم دارای ابعاد سیاسی، اجتماعی و فرهنگی است. آنچه در این میانه کفه سیاسی را نسبت به سایر جنبه‌ها سنگین‌تر کرده، انتخابات سیزدهمین دوره ریاست جمهوری و انتخابات شورا‌های اسلامی شهر و روستاست که به صورت مستقیم بر عرصه مدیریتی جامعه و کشور تأثیرگذار است.
نقش و تأثیر بعد سیاسی و امر انتخابات زمانی روشن‌تر می‌شود که در خصوص علل محقق نشدن کامل جهش تولید در سال گذشته تحقیق و پژوهش بیشتری صورت گیرد. موضوعی که نشان می‌دهد وجود موانع عدیده و عدم پشتیبانی‌های لازم مدیریتی، دو عامل اساسی در باقی ماندن مشکلات تولید در برخی از زمینه‌هاست. به‌ویژه آنکه اگر جهش تولید به عنوان شاه کلید حل مشکلات کشور در حد قابل قبولی صورت می‌گرفت، تأثیر آن بر معیشت و سفره مردم مشخص می‌شد. بنابراین، باقی ماندن برخی نارسایی‌ها و افزایش قیمت برخی از کالا‌های مورد نیاز مردم بیانگر ناکافی بودن میزان تولید در بسیاری از زمینه‌ها است.
با روشن شدن نقش مدیریت در پشتیبانی و مانع زدایی از تولید باید تصریح کرد که باز کردن گره مشکلات اقتصادی در گرو مدیریت کارآمد و انقلابی و اصلاح رویکرد‌های مدیریتی از خارج به داخل است. به عبارت روشن‌تر جهش تولید و پرش از مشکلات اقتصادی منوط به چرخش مدیریتی از غیرانقلابی به انقلابی است. مسیری که الزاماً به دست مردم و از راه انتخابات می‌گذرد. بر همین اساس رهبر معظم انقلاب اسلامی در اواخر بهمن ماه گذشته در دیدار مجازی با مردم تبریز تصریح داشتند که علاج درد‌های مزمن کشور در گرو انتخابات پرشور و انتخاب اصلح می‌باشد و اگر مشارکت پرشور با انتخاب اصلح هم همراه شود، در واقع نورعلی نور است.
معظم له در تبیین شعار سال نیز مؤکد به نقش مدیریت اشاره کردند و فرمودند: «خب یک کشوری با این خصوصیات، با این همه ظرفیت، اگر یک برنامه‌ریزی درست اقتصادی داشته باشد و یک مدیریت قوی هم بالاسرش باشد که این مدیریت -که من حالا بعد در مسئله انتخابات اشاره خواهم کرد- البتّه باید قوی و قادر بر حلّ مسائل باشد، مردمی باید باشد، ضدّفساد باید باشد می‌تواند به یک کشور پیشرفته اقتصادی تبدیل بشود و دیگر هیچ گونه ابزار تحریم در او اثر نکند.» بدین ترتیب می‌توان گفت اگر جهش تولید تنها راه پرش از مشکلات اقتصادی است آن جهش و این پرش نیاز به سکویی دارند که ساخت آن بدون «انگیزش ملی» در واپسین روز‌های خرداد ۱۴۰۰ و حضور آگاهانه در پای صندوق‌های رأی ممکن نخواهد بود. ترجمان عامیانه‌تر این مفهوم را می‌توان چنین نقل کرد که کسی جز مردم به حل مشکلات مردم کمک نخواهد کرد و این هنر مختص ملتی شریف و عزیز است که می‌تواند ظرف یک روز با سر انگشتان خود، مدیریت چهار ساله کشور را انقلابی، نظام را کارآمد، درد‌های مزمن را درمان، مشکلات اقتصادی را حل، مردم را امیدوار، اسلام را سرافراز و دشمنان را مأیوس کند.
فقط سردار محمد 
