جستار‌هایی در نقش محمدعلی فروغی در ایجاد و تداوم سلطنت پهلوی
شیر احمدخان سفیر کبیر افغانستان در خاطراتش خاطرنشان می‌سازد: «در صحبت‌های خصوصی با رضاخان، هیچ وقت فکر قابل توجهی در او ندیده بود و اگر ضرورتی برای تصمیم‌گیری پیش می‌آمد، همواره افراد را به وزیر مربوطه ارجاع می‌داد. همیشه به دیگران نیاز داشت که به جایش فکر کنند. تا قبل از فوت تیمورتاش، او بود که به جایش فکر می‌کرد و بعد هم فروغی این وظیفه را به عهده داشت...»
محمدعلی فروغی و تلاش برای تزئین فرهنگی استبداد رضاخانی
استفاده جهت‌دار فروغی از فردوسی و اشعار او به چنان ابتذالی کشید که ملک‌الشعرای بهار را به اعتراض واداشت و نوشت: «اشعار بی‌پدر و مادر را پهلوی هم قرار داده و اسم آن را شاهنامه گذاشته‌اند! بنده وقتی می‌گویم این شعر مال فردوسی نیست، می‌گویند تو وطن‌پرست نیستی! افرادی می‌خواهند احساسات وطن‌پرستی مردم را بدین وسیله تحریک کنند. هر چه دلشان می‌خواهد در آن می‌گنجانند و می‌گویند این شاهنامه ملت ایران است!»
«نظری بر مجعولات فضای مجازی درباره کارنامه پهلوی اول» در گفت‌وشنود با علی‌اکبر رنجبر کرمانی
امروز هدف از تطهیر پهلوی‌ها پدر و پسر (رضاشاه و محمدرضاشاه) و دوره قبل از انقلاب و تضعیف دوره بعد از انقلاب، جا انداختن این موضوع است که بعد از انقلاب هیچ کاری انجام نشده است و اگر کاری هم در این کشور صورت گرفته در دوران پادشاهان بوده است، بنابراین با بازگویی قصه‌هایی نظیر اینکه رضاشاه یک بار رفت به نانوایی و دید نانوا نان بد پخته و او را گرفت و انداخت داخل تنور و افسانه‌پردازی‌های دیگر سعی در جلب توجه مردم دارند
خوانشی از حاشیه و متن سفر رضاخان به ترکیه بر اساس خاطرات
رضاخان پس از بازگشت از سفر ترکیه به محمود جم، رئیس‎الوزرای خود می‎گوید: «.. از وقتی که به ترکیه رفتم و زن‌های آن‌ها را دیدم که پیچه و حجاب را دور انداخته و دوش به دوش مردهایشان در کار‌های مملکت به آن‌ها کمک می‎کنند دیگر از هر چه زن چادری است بدم آمده است. اصلاً چادر و چاقچور دشمن ترقی و پیشرفت مردم است»
سیر صیرورتِ کردار سیاسی پهلوی دوم در آیینه تحلیل جهانگیر آموزگار
جهانگیر آموزگار: «در آغاز دهه هفتاد، بسیار کسانی از افراد، شاه را سخت به تملق و چاپلوسی راغب و به افکندن تقصیر اشتباهات و ناکامیابی‌های خود به دوش دیگران بسیار متمایل یافته‌اند. در کتاب پاسخ به تاریخ، او همه نخست‌وزیرانی را که خود به کار گماشته بود‌- گاه بیش از یک بار‌- مقصر می‌داند، بی‌آنکه بیندیشد اصولاً طرح این مطلب چه انعکاسی در مورد طرز قضاوت و ارزیابی شخص او در اذهان خواهد داشت.»
حوزه علمیه قم در دوران رضاخان، روایت یک مقطع پرچالش
احياي حوزه قم توسط آيت‌الله حاج شيخ عبدالكريم حائري نشان مي‌دهد كه علما و مراجع قم چقدر درباره مقام معنوي و علمي و قدرت مديريت وي درست فكر كرده بودند و اگر اصرار آنها براي نگه داشتن شيخ در قم نبود و اگر عالمي غير از ايشان براي اين امر خطير انتخاب مي‌شد، معلوم نبود كه چنين حماسه شگرفي خلق شود و مدارس متروكه شهر و حوزه علميه احيا شوند
نکات و تأملاتی پیرامون مواضع اردشیر زاهدی در یک دهه اخیر
بی‌تردید پدیده اردشیر زاهدی در این روزها، به اسباب نگرانی و زحمت سلطنت‌طلبان تبدیل شده است. او از یکسو از پشت‌پرده رژیم شاه فراوان می‌داند، از سوی دیگر منطق رفتاری سران امریکا و اروپا را به خوبی می‌شناسد و علاوه بر اینها، پس از هفت دهه زندگی سیاسی، در برابر جنگ روانی و موج‌سازی رسانه‌ای وا نمی‌دهد. او در ۹۴ سالگی چیزی برای از دست دادن ندارد و ادعای تعلق به رشد و صلاح ایران، از او مقبول به نظر می‌آید. با این همه این پرسش برای موافقان و مخالفان وی همچنان مطرح است که او تا کجا پیش خواهد رفت؟
نظری بر عوامل امتناع توسعه سیاسی در دوران سلطنت پهلوی دوم
هرچند پهلوی دوم عمدتاً در کلام و شعار، ادعا می‌کرد در صدد است تا اقداماتی در راستای توسعه اجتماعی و اقتصادی انجام دهد، لیکن برای ایجاد پیش‌نیاز‌های توسعه نظام سیاسی، ازجمله ممانعت از شکل‌گیری گروه‌های فشار، ایجاد فضای باز سیاسی برای نیرو‌های مختلف اجتماعی، ایجاد پیوند میان رژیم و طبقات جدید، حفظ حلقه‌های ارتباطی موجود میان رژیم و طبقات قدیمی و گسترش پایگاه اجتماعی سلطنت- که عمدتاً به علت کودتای نظامی سال ۱۳۳۲ همچنان پابرجا مانده بود- تلاشی نکرد
نظری بر آغاز و انجام شیخ خزعل به مثابه یکی از تحت‌الحمایگان بریتانیا در ایران
زندگی سیاسی شیخ خزعل از جنبه‌های گوناگون درخور مطالعه و تحلیل است. با این همه ما در این مجمل نوشتار، نحوه تعامل وی با دولت انگلستان و به ویژه فرجامی که این امر برای وی رقم زد را مورد بازخوانی قرار داده‌ایم. امید آنکه تاریخ‌پژوهان و عموم علاقه‌مندان را مفید و مقبول آید.
«واقعیت یا توهمِ لغو کاپیتولاسیون در دوران رضاخان» در گفت‌وشنود با علی‌اکبر رنجبر کرمانی
رئیس‌الوزرای ایران، نجف قلی‌خان صمصام السلطنه که مرد ملی وطن دوستی بود، با موقع شناسی بر اساس اعلامیه لنین در سال ۱۲۹۷ شمسی، دو سال قبل از کودتای رضاخان قرارداد ترکمنچای و تمامی امتیازات ناشی از آن از جمله کاپیتولاسیون را ملغی اعلام کرد، یعنی کاپیتولاسیون را در واقع، نجف‌قلی خان بختیاری لغو کرد نه رضاشاه پهلوی!
۱۰