احساس غم‌انگیزی همراه با شادی نسبت موقعیت‌های گذشته، احساس آرزومندی نسبت به موقعیتی در گذشته، دلتنگی عاطفی برای زادگاه، غم ناشی از دوری از وطن و دلتنگی حاصل از یادآوری گذشته‌هایی تلخ یا شیرین
داوینچی با استفاده از ترکیب‌بندی دقیق و بهره‌گیری از پرسپکتیو، نه تنها لحظه‌ای مذهبی را روایت می‌کند، بلکه از طریق حالات چهره و ژست‌های حواریون، به یک بیان عمیق روانشناختی و انسانی نیز دست می‌زند، چون مخاطب در مواجهه با این اثر، با نوعی حقیقت درونی که از تعامل چهره‌ها و فضای موجود برمی‌آید، روبه‌رو می‌شود.
حتی در آن زمان‌ها هم کسانی که در شاهنامه به خوبی شناخته شده‌اند، جای محکمی در زندگی نیافته‌اند. تقریباً همه آن‌ها خیلی زود مرده‌اند و آن تعداد کسانی هم که زندگی کرده‌اند زندگی آن‌ها با کشمکش و رنج همراه بوده است. به هر حال برای ما خالی از فایده نیست که ببینیم گذشتگان نسبت به انسان خوب و انسان بد چه نظری داشته‌اند.
ارتقای تفکر انتقادی: هنر مخاطب را به تعامل با مفاهیم پیچیده و متناقض دعوت می‌کند. هنر موجب می‌شود فرد سؤال‌های جدید بپرسد، فرضیات خود را بازبینی کند و به دیدگاه‌های متفاوت احترام بگذارد.
در اواخر دهه ۶۰ رادیو تصمیم گرفته است که با مفاخر و چهره‌های ماندگار ایرانی که عمرشان را در راه اعتلای علم و میهن گذاشته‌اند، گفتگو کند و از زندگانی و زحمت‌هایشان و آنچه اندوخته‌اند و یافته‌اند جویا شود. حالا انتشارات جام‌جم همت کرده و ضمن پیاده‌سازی و ویراستاری و تنظیم مجدد گفت‌وگوها، آن‌ها را در سه‌جلد چاپ کرده است.
با آنچه گفته شد، شگفت نیست که بسیاری نمی‌توانند صفت درست را از واژه «نوستالژی» بگیرند و به کار ببرند و چنین جملاتی را زیاد می‌بینیم: «یک طعم نوستالژی»، «این خیلی نوستالژیه»، «به‌خاطر نوستالژی بودنش محبوبه.»
در درون همین نظریه «ادبیت» و فعال کردن هنر سازه‌هاست که تکامل آثار ادبی، در بستر بیکران تاریخ ادبیات ملل مختلف شکل می‌گیرد و تمام «موتیف»های ناتوان و همه هنر‌سازه‌های بی‌رمق و از کارافتاده، فعّال می‌شوند و با چهره‌ای دیگر خود را آشکار می‌کنند.
مرکز این نصب، یک خورشید مصنوعی بزرگ است که با استفاده از صد‌ها لامپ تک‌رنگ (مونوفریک) ایجاد شده است. این خورشید مصنوعی به نظر می‌رسد که در انتهای تالار توربین قرار دارد و به دلیل نور شدیدش، بازدیدکنندگان احساس می‌کنند که در برابر یک خورشید واقعی قرار دارند.
عرب‌هایی که آن‌قدر‌ها مهم نیستند که به بهانه‌ای حتی بخش کوتاهی از داستان به آن‌ها و سبک زندگی‌شان بپردازد. اما در عوض با سگ دایی ارنست، میخ‌های کف کفش ژاک (شخصیت اصلی)، مسیر خانه تا مدرسه ژاک، گرمای تابستان الجزایر و ماجرای تمایل زودگذر مادر ژاک به دوست دایی ارنست، روز‌های کسل کننده ژاک در مغازه آهنگری و... به خوبی آشنا خواهید شد
