حسین فصیحی
وقتی حادثه‌ای در خیابان یا جاده رخ می‌دهد، انگار نیرویی نامرئی مردم را به سمت صحنه می‌کشاند؛ عطش تماشای حادثه. این کنجکاوی جمعی که گاه از سر همدردی و گاه از روی هیجان شکل می‌گیرد، در بسیاری از مواقع خود به حادثه‌ای دیگر بدل می‌شود، حادثه‌ای ثانویه که هم عملیات امداد را مختل می‌کند و هم جان انسان‌ها را می‌گیرد.
