بخوان با تار و تنبور سعدی و حافظ را برای ایران
اگر هجوم ضدانقلاب و ضدایران و ضدمردم‌ها به کنسرت همایون شجریان نبود، شاید فرصت بیشتری بود تا ابعاد اهمیت توجه به اصل این موسیقی بازنمایی شود، اما حالا باید به مسئله انسجام ملی و جریان عادی زندگی که مورد خشم و غضب ضدایرانیان قرار گرفته است، پرداخت. این کنسرت فی‌ذاته آن‌هم نه در یک مکان بسته که در یک فضای شناخته‌شده جهانی و در اوج تهدید‌ها و شمارش معکوس جنگ‌ها که در بوق رسانه‌های خارجی بلند است، معنای خودش را دارد. امیدوارم همایون در نهایت شجاعت کل این هجمه‌ها را به پشیزی نگیرد.
