بنابر کنوانسیون موسوم به کنوانسیون استانبول که فرانسه در جولای ۲۰۱۴ آن را تصویب کرد، خشونت علیه زنان شامل هر اقدامی می‌شود که مبنای جنسیتی داشته باشد و می‌تواند آسیب جسمی، جنسی، روانی یا حتی اقتصادی و در مجموع هر آنچه زن را آزار می‌دهد در بربگیرد. البته این تعاریف را می‌توان با توجه به شرایط و نیز در نظر گرفتن عاملان آن‌ها تعریف کرد. چنین نگرشی این واقعیت را برجسته می‌کند که خشونت را نمی‌توان صرفاً به تعامل بین دو فرد خاص نسبت داد، بلکه بخشی از موازنه نابرابر تاریخی قدرت بین زن و مرد است که یکی از مکانیسم‌های اجتماعی اصلی مسئول سلطه و تبعیض است.
