«روابط سیاسی محمدرضا پهلوی و امریکا در دوره کارتر» در آیینه یک اثر نوانتشار
بررسی مناسبات دو کشور ایران و امریکا در سالهای پس از کودتای امریکایی- انگلیسی ۲۸ مرداد ۱۳۳۲، نشان میدهد روابط این دو، نمونهای کامل از ارتباطات دولت دست نشانده بوده است، به گونهای که شاه ایران اغلب تصمیمات خود را با مشورت امریکاییها اتخاذ میکرد و امریکا نیز با حمایت کامل از رژیم شاه، ضمن برآوردن خواستههای وی، تمام تلاش خود را جهت حفظ رژیم پهلوی به کار میبرد