سرویس ورزشی جوان آنلاین: با این اوصاف، موکول کردن بازی‌های المپیک توکیو به سال ۲۰۲۱ باعث به‌هم خوردن نظم فاصله زمانی میان ادوار بازی‌های المپیک می‌شود، اما تصمیمی که در این زمینه گرفته شده منافاتی با منشور المپیک ندارد. لغو کلی بازی‌ها هم سناریویی دور از ذهن بود. چند دهه از عمر بازی‌های المپیک می‌گذرد، طی این مدت تنها دو دوره بازی‌ها، آن هم به خاطر جنگ جهانی برگزار نشد، اما برگزاری سایر ادوار بازی‌ها در هر شرایطی به قوت خود باقی ماند. امسال هم فراگیری جهانی ویروس کرونا و مسئله مهم سلامت ورزشکاران و دیگر افراد درگیر با این بازی‌ها، IOC را وادار به اتخاذ این تصمیم کرد که درست هم بود. قاعدتاً با تعویق بازی‌های المپیک این فرصت برای ورزشکارانی که مثلاً با آسیب‌دیدگی مواجه هستند، بیشتر و بهتر مهیا می‌شود تا بهبودی کامل پیدا کنند و به شرایط ایده‌آل برسند، اما بعید هم نیست به خاطر لغو اردو‌ها و دور شدن ورزشکاران از تمرینات تیمی، آمادگی آن‌ها تحت‌الشعاع قرار گیرد و حتی بعضاً طی یک سال و نیم آینده دچار آسیب‌دیدگی شوند. تعویق یک ساله بازی‌های المپیک فرقی به حال کاروان ایران ندارد، به طوری که نه متضرر می‌شویم و نه نفعی می‌بریم. البته این شرایط برای دیگر کشور‌ها هم وجود دارد. بهره‌گیری از تغییر زمان بازی‌ها برای ورزشکاران سایر کشور‌ها هم ۵۰ به ۵۰ است؛ می‌تواند برای آن‌ها مفید باشد یا باعث آسیب‌شان شود یا حتی فرقی به حال‌شان نداشته باشد. اصلاً نمی‌توان در مورد کاروان ایران و چگونگی ادامه روندی که برای بازی‌های المپیک خواهد داشت انتظار معجزه داشت. درست است که یک سال به زمان آماده‌سازی ورزشکاران و کاروان اضافه شده، اما فراموش نکنیم که عامل بازدارنده کرونا همچنان وجود دارد و مشخص هم نیست که چه زمانی ریشه‌کن شود.
