به گزارش خبرنگار جوان آنلاین از اصفهان ،شهزاد بهادری کارشناس حوزه رسانه استان اصفهان درروزهای سخت کاری وتهیه خبر وگزارش از دستگاههای مختلف جبهه مبارزه با ویروس گشنده کرونا در یاداستی می نویسد:این روزها دل تنگ همکاران مهربانم شدم ،همکارانی که برای اطلاع رسانی خبرهای لحظه ایی دشمن مرموزومخفی در جسم وروح هموطنانم که در زیبا ترین ایامی که همه سرخوش از انتخابات بودند وبانزدیک شدن نوروز وزدودن غبار یکساله دوری از اقوام ودیدو بازدیدها ،اما اینروزهاهمکاران عزیزم که باتمام توان برای روشن شدن تنویر افکار عموم از این دشمن ناخوانده ابایی از حضور در سالنهای بیمارستاهای قرنطینه شده واتاقهای تشریح وحتی سردخانه ها ودیدن جسم بی روح همشهریان ومردمی که آماده می شدند برای استقبال از آئین سنتی شان «نوروز»که دست خوش این بلای خانمان سوز شدند.
این سربازان گمنام پابپای کادر پزشکی خواب را از چشمانشان زدونند تا با انعکاس اخبار مردم را از وضعیت نکبت بار کرونا با خبرکنند،همه خبرنگاران،روزنامه نگاران،عکاسان ،بچه های تحریریه و مدیران مسئول، این روزها آنچنان همه در سنگر اطلاع رسانی ویروس کرونا سر گرم شدندکه از حال هم غافل ماندیم.
خواستم بگویم همکار عزیز؛ببخش،که این روزها تو را نمیبینم ،ببخش از این که همه مسئولین تو را چشم و گوش جامعه می خوانند اما امروز حتی در شعار هم به سلامتی و جانت اهمیت نمی دهند
ببخش که برای تهیه خبر تا قلب کرونا پیش میروی، مینویسی تا جامعه ات را به خطرآگاه کنی اما هیچ مسئولی! این نسبت سلامتیت مسئولیت! و آگاهی ندارد !ببخش که فقط تو را در روز خبرنگار میبنند و بس... ببخش که گاه زینتی هستیم بر جلسه گزارش عمل کرد مدیران! و صد افسوس که حتی برای عیدی هم که شده یک ماسک و یک ژل ضد عفونی را برایمان نفرستادند تا دلمان خوش باشد و خبرش را هم همه جا جار بزنیم!
ببخش مرا که همه جا اسم همه است و از تویی که اسم همه را میبری نامی نیست!اگر بحران کرونا فروکش کرد،اگر زنده بودم و در جلسه مدیری حاضر شدم خواهم گفت به جای گفتن خبرنگاران چشم و گوش جامعه هستند؛بگوید خبرنگاران( جان جامعه) هستند،
مسئولین عزیز خبرنگاران هم جان دارند،عزیز دارند، پا به‌پای شما کار می کنند و اخبار لحظه لحظه را در جامعه به گوش مردم می رسانند.در جنگ نرم دشمن و رسانه های بیگانه در خط مقدم همیشه پیروز میدان هستند،پس لطفا همکاران مرا ببینید!
جناب وزیر ارشاد
جناب معاون وزیر
متولیان فرهنگ و رسانه
کم لطف بودید ،
چرا که حتی به شعار هم همکاران مرا ندیدید...
تنها کاری که من ناتوان از دستم بر می آید اینکه از صمیم قلب از پروردگار مهربان بخواهم که فرشته های نگهبانی، را برای محافظت از همکارانم بگمارد و از هر بلایی آنان را دور بدارد.
قلمت مانا همکار صاحب قلم و سرتان سلامت.
