سرویس تاریخ جوان آنلاین: در روز‌هایی که بر ما گذشت عالم مجاهد و فرهنگبان نامدار معاصر، زنده‌یاد استاد سیدهادی خسروشاهی روی از جهان برگرفت و رهسپار ابدیت گشت. در این شرایط که برگزاری مراسم ترحیم و بزرگداشت برای آن بزرگوار مقدور نیست، تنها می‌توان به کارنامه و آثار وی پرداخت و آن را به مخاطب معرفی نمود. اثری که هم‌اینک از آن سخن می‌رود، مجموعه‌ای از خاطرات آن مرحوم را در بر دارد که بازه زمانی آغاز زندگی تا سال ۱۳۳۰ را در بر می‌گیرد. مؤلف فقید در دیباچه این اثر درباره چگونگی ثبت این خاطرات آورده است:
«شاید حدود ۱۵ سال پیش، مدیریت محترم مرکز اسناد انقلاب اسلامی تهران با ارسال برنامه و طرح روزشمار انقلاب اسلامی در آئینه مسئولان، از اینجانب خواست که به نوبه خود با پاسخ دادن به سؤالات آن، با برنامه همکاری داشته باشم و اینجانب هم این پیشنهاد را پذیرفتم، به شرط آنکه ثبت و ضبط خاطرات در قم انجام پذیرد تا با مشکلات عدیده کلانشهر تهران روبه‌رو نشویم. در همین رابطه، برادری به نام آقای جواد امامی، از بخش اطلاع‌رسانی و مصاحبه‌های مرکز اسناد واحد قم، با اینجانب تماس گرفت و مقرر گردید که هر دو هفته یک‌بار جلسه گفتگو داشته باشیم. طرح روزشمار انقلاب اسلامی که به کوشش آقایان جواد امامی و علی شیرخانی در چند فصل تهیه شده بود دارای ۷۱۵ سؤال بود که به تناسب موضوعات فصول چندگانه آن، تنظیم شده بود که درواقع جامع‌ترین و کامل‌ترین طرح‌ها در این زمینه بود. برنامه آغاز شد و تا جلسه دهم که شامل پاسخ بر حدود ۵۰ سؤال بود، ادامه یافت و محصول آن کتابی است که هم‌اکنون در اختیار دارید، اما متأسفانه این برنامه به طور یکجانبه و ناگهانی قطع شد و اگر گفتگو‌ها ادامه می‌یافت و مثلاً به ۵۰ یا ۱۰۰ جلسه می‌رسید، بی‌تردید اکنون یک مجموعه خاطرات مستند چند جلدی درباره همه یا اغلب سؤالات مطرح شده در برنامه مزبور در اختیار داشتیم که بدون اغراق و مبالغه، می‌توانست در نوع خود بی‌نظیر باشد، اما قطع بی‌دلیل گفتگو‌ها باعث عدم تحقق این هدف گردید و اکنون ما، پس از مرور سالیانی دراز، فقط می‌توانیم محصول جلسات دهگانه را به دست چاپ بسپاریم و با مطالعه آن، روشن می‌شود که ادعای ما درباره بی‌نظیر بودن خاطرات مستند، اغراق و مبالغه نیست! اجرای برنامه چنین بود که آقای جواد امامی سؤالات را از روی متن آماده، مطرح می‌کرد و برادر دیگر آقای اوسطی به ضبط تصویری برنامه می‌پرداخت که هر دو بزرگوار با دقت، در اجرای برنامه و به شکل مناسب، از هیچ کوششی دریغ نداشتند. بدین ترتیب ثبت و ضبط این خاطرات توسط مرکز اسناد -واحد قم- انجام پذیرفت و طرح سؤالات و بعد تنظیم آن هم به عهده دوستان مرکز بود و طبق روش خاص خودشان، در آغاز هر جلسه، خلاصه‌ای از مطالب مطرح شده در جلسه قبل نقل می‌گردید.»
استاد خسروشاهی در آغازین فصل از خاطرات، معرفی خویش را به شرح ذیل آغاز کرده است: «اینجانب سیدهادی خسروشاهی فرزند مرحوم آیت‌الله حاج سید مرتضی خسروشاهی (قدس سره) در سال ۱۳۵۶ هجری قمری -مطابق اردیبهشت ماه ۱۳۱۷ ش- در تبریز به دنیا آمدم. خاندان ما از سیصد-چهارصد سال پیش که تاریخش در اختیار هست، خاندان علم و روحانیت، جهاد و فقاهت بوده‌اند. مرحوم والد هم از بزرگان علمای آذربایجان به‌شمار می‌رفت و صاحب رساله علمیه و مکتب تدریس و تبلیغ در مسجد معروف بازار تبریز بود. در تبریز علمای عظام مانند مرحوم آیت‌الله انگجی معروف، آیت‌الله آقا میرزا صادق آقا، آیت‌الله سیدعبدالحجت ایروانی، آیت‌الله آقا میرزا فاتح شهیدی و آیت‌الله سیدمرتضی خسروشاهی و آیت‌الله سیدمحمد مولانا و بالاخره آیت‌الله محمدعلی قاضی یا اخوی‌های معظم: آیت‌الله سیدابوالفضل و آیت‌الله سید احمد و آیات دیگر، نوعاً روز‌ها یا شب‌ها جمعه در مسجد خودشان مجلس درس تفسیر قرآن یا تعلیم احکام و اخلاق و ... برگزار می‌کردند.»
