هرچه جلوتر میرویم هنرنماییهای فدراسیون پنج ستاره مهدی تاج بیشتر از قبل خودنمایی میکند. این روزها که فدراسیون فوتبال بیسر و صاحبتر از همیشه روزگار میگذراند، کنفدراسیون فوتبال آسیا هم زمان خوبی را برای ریز شدن روی وضعیت نابسامان فوتبال ایران پیدا کرده و در این بررسیها چیزهایی رو شده که به سود ما نیست. سؤال اصلی، اما این است که آنها چگونه الان در این خصوص حساس شدهاند؟
عصر سهشنبه بود که خبر رسید کنفدراسیون فوتبال آسیا ایران را متهم به صدور مجوز حرفهای نادرست برای تیمهایش به منظور شرکت در مسابقات لیگ قهرمانان آسیا ۲۰۱۹ کرده است. اتهامی که با جریمه ۱۲۰ هزار دلاری همراه است. حالا باید آقایان را پیدا کرد و پرسید آن روز که برای باشگاههای بدهکارتان سندسازی میکردید و با اعتراض رسانهها روبهرو شدید، آیا فکر این روز را نکرده بودید؟
تازه اگر خوشبین باشیم که خودشان بعد از در خطر افتادن جایگاهشان در فدراسیون آمار داده باشند.
البته این پایان ماجرا نبود، چرا که کنفدراسیون فوتبال آسیا بعد از این اتهام و جریمه، به اساسنامه فدراسیون هم ایراد گرفت و رسماً اعلام کرد که با این اساسنامه نمیتوان انتخابات را برگزار کرد و باید انتخابات ریاست فدراسیون را به تعویق انداخت تا اساسنامه اصلاح شود و متعاقب آن فیفا هم تهدید خود را رسانهای کرد و باز ما همچنان امیدواریم که ردپایی از آقایان فدراسیونی در این ماجرا پیدا نشود.
فدراسیون فوتبال فاسد است؛ آنها که میگویند نیست یا خودشان را به راهی دیگر زدهاند یا سهمی در این فساد دارند. اتفاقی که این روزها خبرش پشت سر هم میرسد و ناشی از آن است که یک جریان برای قدرت نگرفتن جریان مقابل در فدراسیون فوتبال چشمش را روی تمام تخلفات علی کفاشیان، مهدی تاج و بقیه بازماندگانشان بسته و حالا هم دست روی دست گذاشته و به آبروریزیهای پشت سرهمی که رخ میدهد، نگاه میکند.
اینها ثمره کار فدراسیونی است پرتخلف و جالبتر اینکه رؤسای سابقش هم به آن باور داشتند و بدون هیچ ابایی آن را تأیید میکردند. حالا فوتبال ایران در بزنگاهی تاریخی اسیر تصمیمات کنفدراسیون فوتبال آسیا و فیفا شده است، اسیر اتهامات و کمکاریهایی که حتماً از داخل کشور خطدهی میشود، والا چگونه است که کنفدراسیون آسیا تاکنون به اساسنامه ما ایراد نگرفته و چطور است که از سندسازی روشن و جعلی ما برای تیمهای بدهکارمان در تمام سالهای گذشته به راحتی چشمپوشی کرده است؟
اینها اتفاقاتی معمولی و دمدستی نیست که بتوان بهسادگی از کنارش گذشت، باید حساس بود و دقیق، عدهای که از سفره فوتبال تاکنون میلیاردها میلیارد خوردهاند و بردهاند، نمیخواهند از پای این سفره کنده شوند و در این راه از هیچ تلاشی فروگذار نخواهند بود. این واقعیتی است که اگر از آن غفلت شود فوتبال کشور همچنان در سیطره این افراد باقی خواهد ماند و مثل تمام سالهایی که گذشته درجا خواهد زد و تنها دلخوش به ستارههای توخالی و واهی خواهد ماند. ستارههایی که حتی آنها که به دستشان آوردهاند این روزها مظلومانه هنوز به دنبال پاداشهایشان میدوند.