سرویس ورزشی جوان آنلاین: بارسا ۲ بر یک بر ختافه پیروز شد، ولی نتوانست تردید‌ها را از خود دور کند. دیداری حساس که ناکامی در آن شاید به قیمت از دست رفتن قهرمانی لالیگا تمام می‌شد. تعویض آنسو فاتی با ویدال در دقایق پایانی بازی برای حفظ برتری خفیف ۲ بر یک صورت گرفت. بارسا به سیستم ۲-۴-۴ تغییر تاکتیک داد و ثابت شد که ستین هم به این نکته پی برده است که واقعیت تیمش چیزی متفاوت است از آنچه او در ذهن داشت. تعویض فاتی با ویدال یک تعویض کلاسیک به سبک ارنستو والورده بود. به خواب رفتن پس از زدن گل دوم نشان از افت فاحش نقاط قوت تیم داشت و در نهایت قناعت کردن به برتری خفیف. درست است که بارسا توانسته با ستین بار دیگر به تیمی مسلط‌تر بر توپ و میدان تبدیل شود و مالکیت توپ به تیم برگشته است و اینکه مسی و گریزمان توانستند در زمین به خوبی یکدیگر را پیدا کنند و عامل به ثمر رسیدن گل اول شدند، ولی در نهایت تیم توسط هواداران حاضر در نیوکمپ هو شد. سوت‌های اعتراضی آن‌ها علیه پاس‌های پی‌در‌پی و بی‌هدف بازیکنان بود. این اولین اعتراض علنی نیوکمپ به بازیکنان بود. بارسا در لالیگا و پس از باخت به والنسیا بازی‌ها را یک به یک برده، اما هنوز نتوانسته هواداران را نسبت به خود متقاعد کند. آن‌ها اولین اخطار را دادند و اگر ستین دیر بجنبد، موفق به متحول کردن تیمش نخواهد شد و سوت‌ها ادامه‌دار خواهد بود. دو بازی حساس و تعیین‌کننده فصل در پیش هستند؛ بازی با ناپولی در یک‌هشتم نهایی لیگ قهرمانان و پس از آن ال‌کلاسیکو. دو دیداری که شکست در آن‌ها به منزله خداحافظی با دو جام باقیمانده فصل خواهد بود. دو دیداری که می‌تواند بهترین معیار برای قضاوت کیکه ستین باشد. در آستانه این دو بازی، بارسا به تیمی بدون اشتیاق تبدیل شده، تیمی که صبر هوادارانش را نیز لبریز کرده است. کسی این بارسا را دوست ندارد، آن‌هم در چنین مقطع حساسی.
