مجید مجیدی:

گرم نگه‌داشتن تنور «فجر» برایم مهم بود

مجیدی با اشاره به طولانی شدن فرآیند تولید فیلم سینمایی «خورشید» که باعث تأخیر در رسیدن آن به جشنواره شد، می‌گوید، گرم نگه داشتن تنور «فجر» برایش اهمیت داشته است.

سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: مجید مجیدی در نشست خبری فیلم سینمایی «خورشید» از آثار بخش سودای سیمرغ سی‌وهشتمین جشنواره فیلم فجر با تأکید بر اینکه به سهم خودم ادای دین به شهدای انقلاب و جنگ می‌کنم که با خون خود این شرایط را فراهم آوردند که اینجا باشیم، افزود: در ماه گذشته هم کشور ما شاهد حوادث تلخی بود؛ حوادثی که با ترور ناجوانمردانه سردار بزرگ اسلام سردار حاج قاسم سلیمانی آغاز شد؛ مردی که بحق خود را سرباز وطن نامید و خود را وقف کشور کرد، همچنین فاجعه سقوط هواپیمای اوکراینی که دل همه را به درد آورد و در شرایطی بودیم که برخی خواستند سوءاستفاده کنند. درود به روح پاک آن‌ها می‌فرستیم.

کارگردان «خورشید» افزود: قطعاً حق مردم بیش از این است که به آن‌ها توجه شود، به عنوان یک فیلمساز که همیشه در آثارم این دغدغه را داشته‌ام در گوشه و کنار این مملکت درد‌ها و رنج مردم را می‌بینم. بسیاری از مردم می‌گویند مسائل ما را مطرح کنید. شرمنده‌ایم که نمی‌توانیم همه درد‌ها را نشان دهیم. امیدوارم مسئولان قدر این مردم شریف را بدانند و لیاقت مردم را داشته باشند.

وی افزود: صادقانه بگویم که فیلم ما به دلیل طولانی شدن زمان فیلمبرداری که شرایط سختی به لحاظ روحی و جسمی برای ما به همراه داشت، با تأخیر به جشنواره رسید. در زمان تولید به جد معتقد بودم امکان رسیدن فیلم به جشنواره وجود ندارد، اما ما در جایی زندگی می‌کنیم که همیشه سوءتفاهم زیاد به وجود می‌آید، کیفیت کار خودم پایین می‌آید و فکر می‌کردم صلاح نیست در جشنواره باشد، اما تعمداً دوست داشتم ابتدا در جشنواره خودم و کشور خودم فیلم رونمایی شود.

مجیدی ادامه داد: اگر به تاریخچه جشنواره مراجعه کنید، متوجه می‌شوید در طول این ۳۸، ۳۷ دوره هم فیلم‌هایی از اساتید و جوانان ما بوده است که در تاریخ‌های دیرتر به جشنواره رسیده‌اند. مهم این بود که تنور جشنواره را داغ نگه داریم. این جشنواره ملی است و سال سینما با این رویداد شروع می‌شود، فارغ از همه مسائل، مسئله ما این بود که در این رویداد حاضر باشیم. این کارگردان درباره ادامه روند فیلمسازی‌اش توضیح داد: هر فیلمسازی گویی فقط یک فیلم در زندگی خود می‌سازد، مثل درختی است که شاخه‌هایی به او اضافه می‌شود. هر فیلمی شاخه‌ای است که به این درخت اضافه می‌شود. این فیلم در ادامه فیلم‌های قبلی من است و در میانه آن فیلم بزرگی به نام «محمد رسول الله» را ساختم که دغدغه من بود، بنابراین همه فیلم‌هایم در یک راستا بود.