سرویس ورزشی جوان آنلاین: حکم تازه وزیر ورزش تعجب بسیاری را برانگیخته است. انتخاب دایی، آقای گل فوتبال دنیا که جهان او را به عنوان یک فوتبالیست و سپس مربی فوتبال می‌شناسد به عنوان عضو هیئت رئیسه هاکی تصمیمی است که با هیچ منطقی نمی‌توان آن را توجیه کرد! اگرچه دایی در صفحه اینستاگرام خود نوشت: یک‌سال پیش در این باره با من مذاکره شده بود و از صدور حکم جدید اطلاعی ندارم.
می‌شد از دایی مثل بکن بائر در فوتبال آلمان استفاده کرد. اینکه او نخواست یا فوتبال بحثی جداست، اما این اتفاق هرگز رخ نداد و فوتبال ایران هرگز از دایی به عنوان یک چهره بین‌المللی و شناخته شده در مدیریت فوتبال استفاده نکرد و حالا زدن حکم عضویت در هیئت رئیسه هاکی که بدون شک در حیطه تخصصی دایی نیست، اتفاق جالب توجهی است که باید دید توجیه سلطانی‌فر در خصوص آن‌چه خواهد بود!
البته ورزش ایران با حکم‌های عجیب و غریب خیلی بیگانه نیست، وقتی سیدمصطفی هاشمی‌طبا، رئیس اسبق تربیت بدنی که سابقه ریاست کمیته ملی المپیک را هم دارد به‌عنوان عضو هیئت رئیسه در فدراسیون ژیمناستیک مشغول به کار می‌شود (البته به دلیل شرکت در انتخابات کمیته ملی المپیک که لازمه آن حضور در هیئت رئیسه یک فدراسیون است)، نباید خیلی تعجب کرد که دایی هم بخواهد علاوه بر مربیگری در فوتبال و آقای گلی جهان در این رشته، حضور در هیئت رئیسه هاکی را نیز تجربه کند، آن‌هم وقتی در ورزش ایران این چنین انتخاب‌ها و انتصاب‌هایی کم نیست و بار‌ها و بار‌ها شاهد حضور افراد بی‌ربط در پست‌هایی بوده‌ایم که هیچ‌گونه توجیه منطقی نداشته‌اند. نمونه واضح آن نیز حضور هشت ساله کفاشیان در رأس فدراسیون فوتبال بود. کفاشیان دوومیدانی‌کاری بود که به‌زعم بسیاری از کارشناسان و پیشکسوتان دوومیدانی در این رشته به مراتب تأثیرگذارتر بود، اما بدون کوچک‌ترین تخصصی از فوتبال بر مسند ریاست فدراسیون یکی از پرطرفدارترین ورزش‌های کشور نشست که نیازی نیست از شاهکارهایش در طول هشت سال ریاست بر فوتبال چیزی نوشت!
مسئول پشتیبانی، معاون مالی اداری، سرپرست، عضو هیئت‌مدیره و سرانجام مدیرعامل پرسپولیس هم از عنوان‌های شغلی معاون سابق حراست وزارت ورزش است. عنوان‌های شغلی ایرج عرب که مشخص نیست با کدام تخصص پله‌های ترقی را در پرسپولیس یکی پس از دیگری طی کرد و بعد از فاجعه مالی و قرارداد‌های بی‌سروته و هنگفتی که در این باشگاه بست، بی‌هیچ مشکل و بازخواستی به عنوان سرپرست فدراسیون دوومیدانی انتخاب شد. شاید به این دلیل مهم که نشستن بر صندلی مدیریت پرسپولیس یا سرپرستی فدراسیون دوومیدانی نیاز به تخصص ندارد، وقتی قرار نیست کسی پس از پایان کارش از او در خصوص تصمیمات فاجعه‌باری که گرفته سؤالی بپرسد.
شروین اسبقیان که اوایل دهه ۹۰ ریاست فدراسیون قایقرانی را برعهده داشت، چندی پیش بدون استعفا از سمت خود (مدیرکل دفتر امور مشترک فدراسیون‌های وزارت ورزش و جوانان) برای احراز پست ریاست فدراسیون دوومیدانی ثبت‌نام کرد تا نشان دهد چیزی از مردانی که این روز‌ها در ورزش علاقه زیادی به تجربه صندلی‌های مختلف دارند کم ندارد، خصوصاً که منعی هم برای او و همفکرانش در این زمینه وجود ندارد!
اواسط مهرماه بود که سایت باشگاه پرسپولیس رسماً اعلام کرد که مهدی رسول‌پناه، عضو علی‌البدل هیئت‌مدیره این باشگاه جانشین مرحوم جعفر کاشانی شده است. عضوی که تا پیش از آن نامی از او نبود. رسول‌پناه، اما که بود؛ دندانپزشک وزیر ورزش که خیلی زود در واکنش به شغلش با دلخوری گفت که به این دلیل عضو هیئت‌مدیره پرسپولیس نشده است. او هیچ سابقه ورزشی نداشت و بیشتر در مسائل سیاسی فعالیت داشت و مدتی عضو شورای مرکزی و رئیس کمیته انتخابات یک حزب سیاسی (هم‌حزبی سلطانی‌فر!) بود و بدون داشتن سابقه فنی یا راهگشای اقتصادی به یک‌باره عضو هیئت‌مدیره پرسپولیس شد. شاید به این دلیل که اگر بار دیگر مانند انتخابات دوره هشتم مجلس شورای اسلامی از حوزه انتخابیه تهران و شمیرانات نامزد شد، این‌بار به خاطر شهرتی که با پرسپولیس به دست آورده، برعکس دفعه قبل رأی بیاورد!
در ورزش ایران، اما برای عده‌ای هیچ محدودیتی وجود ندارد، وقتی هرگز کسی به مازیار ناظمی، مدیر روابط عمومی وزارت ورزش بابت اظهارنظر‌های غیرمنطقی و غیرکارشناسی‌اش کمترین خرده‌ای نگرفته و نمی‌گیرد. او می‌تواند یک روز بعد از شکست تیم ملی فوتبال در نیمه‌نهایی جام‌ملت‌های آسیا مقابل ژاپن، وقتی کارلوس کی‌روش گفت که این نقطه پایان همکاری با ایران است برای مقابله به مثل با سرمربی تیم ملی توئیت بزند که «باشکوه‌تر طلوع می‌کنیم. بزرگان مربیگری فوتبال جهان در صف مذاکره با ایران # زیدان#کلینزمن#مورینیو» و نه خود که وزارت ورزش را به سخره بگیرد، دیگر حضورش در انتخابات فدراسیون بسکتبال، جودو و همراهی تیم ملی بسکتبال در انتخابی جام جهانی به عنوان مأمور حراست و حتی انتخابش به عنوان سرپرست فدراسیون موتورسواری و اتومبیلرانی جایی برای تعجب ندارد، خصوصاً که در توجیه این انتخاب گفته می‌شود که مازیار ناظمی رئیس موقت است و باید شرایط را برای برگزاری مجمع انتخاباتی فراهم کند و این صرفاً یک رفتار اداری و تشریفاتی است و احتمالاً نیازی به حضور افراد متخصص در این دوره انتقالی نیست!
در واقع مسئله این است که در ورزش ایران نشستن روی صندلی‌های مختلف از ریاست فدراسیون‌ها گرفته تا هیئت‌رئیسه آنها، حضور در پست مدیرعاملی تیم‌های باشگاهی و عضویت در هیئت‌مدیره و همچنین تصاحب پست‌هایی، چون نایب‌رئیسی و دیگر شغل‌ها نیازی به تخصص ندارد و بیش از هر چیز لابی می‌خواهد و داشتن آشنایی که با بهانه‌های صدمن یک غاز، راه را برای شخص مورد نظر باز کند که نمونه بارز این مسئله حضور راننده یکی از هیئت‌های استانی در مهم‌ترین پست‌های فدراسیون فوتبال و نشستن یک نیروی حراستی در رأس یک فدراسیون است که به خوبی این مسئله را اثبات می‌کند. مهره‌هایی که حتی رقم زدن اشتباهات تاریخی و غیرقابل جبران‌شان در پست‌های قبلی نیز مانعی برای احراز پست جدید نیست، وقتی لابی کردن را بلدند و دست‌شان در این مسیر باز است.
اعضای دولت آفای روحانی تپه ی فتح نکرده نذاشته اند. 
