سرویس حوادث جوان آنلاین: اندوه‌بار‌تر اینکه جسد غزاله هرگز به دست آن‌ها نرسید تا بتوانند بر مزار آن سوگواری کنند. آن سوی ماجرا، اما آرمان، پسری که مهلت یک‌ماهه به او در حال پایان است و نفس‌هایش به شماره افتاده است. آرمان بعد از اعتراف صریح به قتل و رها کردن جسد در سطل زباله حرف‌هایش در مورد نحوه فوت غزاله را تغییر داد، اما زمانی که طناب دار را بالای سرش دید بار دیگر به قتل اعتراف کرد، اما درباره نحوه رها کردن جسد روی حرفهای قبلی‌اش تأکید کرد. سحرگاه ۱۱ بهمن‌ماه مهلت یک ماهه به آرمان پایان می‌گیرد، در حالی که زندگی و ادامه حیات او در گرو تنها یک چیز است و آن هم رضایت اولیای‌دم. گفت و گوی ما با داوود شکور، پدر غزاله در ادامه می‌آید.
جلسات بسیاری برای صلح و سازش در پرونده صورت گرفته است. آرمان حدود یک‌ماه قبل هم برای اجرای حکم به پای چوبه دار منتقل شد و در نهایت شما مهلت یک‌ماهه را برای اجرای حکم معین کردید که این زمان در حال پایان است. دلیل اینکه جلسات مورد اشاره به سازش منجر نشده و حکم هم در موعد مقرر اجرا نشده است، چیست؟
جلسات برگزار شده برای این بود که آثاری از جسد دخترم غزاله پیدا کنیم و بعد از پیدا شدن جسد بخواهیم تصمیم درستی در مورد متهم بگیریم. فرصت یک‌ماهه هم از همین رو بوده است. اگر همان اوایل هم حقیقت گفته می‌شد و آثاری از جسد کشف می‌شد بدون تردید این موضوع در جلساتی که برگزار شده تأثیر گذار بود. متأسفانه با فریب‌کاری که تا کنون انجام شده‌است، متهم و خانواده‌اش قصد پنهان کاری دارند. قصد دارند با ندادن جسد یا آثاری از آن روند پرونده را عوض کنند و تصور می‌کنند تا زمانی که ما در این بلاتکلیفی هستیم حکم قصاص را اجرا نمی‌کنیم. متهم می‌گوید که از سرنوشت جسد خبری ندارد. او ادعا کرده که جسد دخترم را در سطل زباله انداخته و دیگر از آن خبری ندارد. به خاطر همین ادعا‌ست که ما هم برای سازش فکر نمی‌کنیم. این موضوع هم زمانی تغییر پیدا می‌کند که آن‌ها بخواهند در این باره تغییری بدهند و آثاری را نشان بدهند تا ما هم بخواهیم در این باره فکری بکنیم که آن را اعلام خواهیم کرد.
شما درباره بلاتکلیفی حرف زدید. آیا این موضوع در این شش سالی که از حادثه گذشته وجود داشته است؟
بلاتکلیفی نه به این خاطر که بخواهد اتفاق خاصی بیفتد، بلکه از این لحاظ که دنبال آثاری از فرزندمان هستیم. ما درباره اجرای حکم تکلیف مان روشن است؛ چراکه رویه قانونی آن سپری شده است. پرونده چند بار به دیوان عالی کشور رفته و اعاده دادرسی هم انجام شده است و حدود ۱۵ قاضی در این باره اعلام نظر کرده‌اند، بنابراین در مورد اجرای حکم و رویه قانونی صورت گرفته تکلیف ما روشن است. تنها موضوع مبهم برای ما این است که نمی‌دانیم سرنوشت جسد چه شده و این موضوع تنها خواسته‌مان است که آثاری به ما بدهند.
با توجه به تحقیقات صورت گرفته که در جریان آن هستید آیا اطمینان دارید که جسدی وجود دارد؟
صد درد صد
تصور نمی‌کنید که زمان اجرای حکم اگر موضوعی غیر آن چیزی که درباره سرنوشت جسد مطرح شده آرمان آن را اعلام می‌کرد؟
هر چیزی ممکن است و این موضوع را هم نمی‌شود به قطعیت گفت که درست است یا خیر.
آرمان از ابتدا درباره انتقال جسد همین موضوع را مطرح کرده است در حالی که در مورد موضوعات دیگر مثل نحوه ارتکاب قتل، حرف هایش را تغییر داده است. اینکه جسد غزاله وجود داشته‌باشد، خواسته‌ای به حق است، اما این امکان هم وجود دارد که آرمان در این باره درست گفته باشد؛ چراکه زمان اجرای حکم دیگر چیزی برای از دست دادن نداشت و او این زمان را هم تجربه کرده است. امید‌واریم که خانواده آرمان هم به این نظر رسیده باشند که چند روز باقی مانده آخرین فرصت است.
فرصت یک‌ماهه را به چند دلیل به متهم دادیم. اول اینکه اصرار‌های قاضی شهریاری بود که اعلام کرد امکان دارد متهم در این مهلت تعیین شده بخواهد خواسته ما را تمکین کند و در صورتی که جسد را جایی پنهان کرده‌باشد با ترسی که به دلش افتاده آن را اعلام کند. دیگر اینکه به خاطر دل خودمان این فرصت را هم به او دادیم. نکته دیگر این است که تصورمان این است که قصد فریب ما را دارند.
در مورد موضوعاتی مثل نحوه ارتکاب قتل و تلاش آن‌ها تغییر دادن حقیقت و همچنین موضوعاتی مثل تمدید دفترچه بیمه یا مرخصی تحصیلی غزاله بعد از وقوع حادثه که در فضای مجازی جریان‌سازی شد بدون تردید باعث خدشه دار شدن روحیه شما شد که البته وکیل شما به درستی آن را شفاف‌سازی کرد. آیا اصرار شما برای اجرای حکم می‌تواند ناشی از عدم بازگویی حقیقت و طرح این پنهان کاری‌ها باشد؟
امیدوارم این موضوع قابل درک باشد که یکی از وکلای متهم روال پرونده را از مسیر صحیح آن خارج کرد و اگر این طور نبود شش‌سال قبل سرنوشت پرونده مشخص شده‌بود با این حال الان به قطعیت می‌گویم که حکم را اجرا خواهیم کرد.
آیا پس از دادن مهلت یک ماهه خانواده آرمان برای جلب رضایت شما حاضر شده اند؟
بله. آن‌ها بار‌ها به درمنزل ما آمده اند که یا حضور نداشتیم و یا درخواست شان را نپذیرفتیم.
خوب چرا از خانواده ارمان باز جویی نمیشودشاید ارمان اصلا بی گناه باشد شاید پدر ویا مادر ارمان دستشون توی این جنایت بوده باشه وقول حرف نزدن وهمکاری رو از ارمان گرفتند وبه ارمان گفته باشند که ما تو رو نجات میدیم از مرگ فقط هی تفره برو از حرف نزدن 
