از کدام پیروزی حرف می‌زنند؟ از کدام عزت و اقتدار؟ با هزینه بیت‌المال رفتند مالزی و به راحتی تمام با احساسات تمامی هواداران فوتبال و آن‌ها که دلشان برای اقتدار و عزت ایران می‌سوزد بازی کردند و حالا با ادعای پیروزی برگشته‌اند.
ملت را چه فرض کرده‌اید؟ روی صحبتمان با شما هاست، جناب علی‌نژاد، معاون محترم قهرمانی وزارت ورزش و آقایان انصاری‌فرد، خلیل‌زاده و حمیداوی، اینجا حرف از کوتاه نیامدن مقابل زور بود و آنجا شد تعامل! اصلاً برای چه رفتید؟ از تصاویرتان معلوم است که مترسک‌وار رفتید و نشستید و هر آنچه که گفتند قبول کردید و امضا کردید. یک سؤال مهم، اصلاً می‌دانید برای چه کار به مالزی رفته‌بودید؟ پیشنهاد می‌کنیم حتماً تصویرتان را در محل مذاکرات ببینید؛ انصاری‌فرد که با موبایلش مشغول است، خلیل‌زاده که مقابل دوربین ژست گرفته، حمیداوی غرق تصاویر پیرامونش است و شکوری هم غرق انصاری‌فرد و علی‌نژاد هم خندان و خوشحال، اما طرف مقابل یک تیم سه نفره دارد آماده حمله!
مترسک‌ها به راحتی زیر بار حرف زور رفتند و این سؤال را برای همه باقی گذاشتند که در مالزی چه گذشت که اینگونه همه چیز با چرخشی ۱۸۰ درجه همان شد که سعودی‌ها می‌خواستند. پنج‌شنبه وقتی آقایان از فتح بزرگ گفتند و پیروزی تاریخی، یاد روز تصویب برجام افتادیم روزی که دولتمردان ما می‌گفتند «بردیم»، اما اروپایی‌ها و امریکایی‌ها با خنده یکدیگر را در آغوش می‌کشیدند، همان روز هم از خودمان پرسیدیم اگر ما بردیم پس چرا آن‌ها خوشحالند؟ حالا هم چطور ممکن است در شرایطی که دو تیم ما مجبور به بازی در زمین سوم هستند و تضمینی هم برای میزبانی بقیه وجود ندارد (می‌گویند تضمین گرفته‌اند و نامه‌اش هم ارسال شده، اما اینقدر بازیمان داده‌اند که باورش سخت است) فتح بزرگ نصیب ما شده باشد؟
مگر نه اینکه قرار بود حتی یک‌بازی هم در کشور سوم برگزار نشود، چون حتی قبول برگزاری یک بازی هم تأیید ادعای کذب AFC و سعودی‌ها در ناامن جلوه دادن ایران بود، پس چه شد که یکباره همه چیز عوض شد، چه شد که در مقابل نگاه بهت زده تمام علاقه‌مندان به فوتبال چوب حراج به آبرو و عزت و امنیت ایران زدید؟ تحقیر از این بیشتر که حتی به عنوان میزبان خودمان هم نمی‌توانیم زمین بی‌طرف را انتخاب کنیم، آن وقت این مترسک‌های اعزامی در حالی حرف از پیروزی می‌زنند که تیم‌های ما باید بروند و در آنجا که سعودی‌ها از قبل انتخاب کرده‌بودند، بازی کنند.
راستی چقدر خوب که امثال شما‌ها اختیار دار امنیت کشور نیستند که آن‌وقت نه ایرانی می‌ماند و نه مردمی، فوتبال ایران پنج‌شنبه شکست خورد، یک‌شکست تاریخی درست برخلاف آنچه آقایان مدعی آن هستند. اولین جرقه‌های این شکست را دیروز در معطلی چندین ساعته استقلالی‌ها برای پرواز به امارات و تحقیر یکی از تیم‌های پرطرفدار و پر‌افتخار آسیا در فرودگاه دیدیم وقتی اماراتی‌ها به بهانه‌های واهی اجازه پرواز به نماینده کشورمان را نمی‌دادند. حالا برای چندمین بار می‌پرسیم این تحقیر است یا پیروزی؟ این یک آبروریزی بین‌المللی است یا به قول آقایان پیروزی بزرگ؟
در یک کلمه هیچ تضمینی وجود ندارد مسئولان ورزش و مدیران باشگاه‌ها برخلاف تمام آنچه که طی هفته گذشته از اقتدار و عزت می‌گفتند، رفتند و همه را به باد دادند. حقیقت این است چه یک بازی چه تمام بازی‌ها، چه قطر و چه امارات یا هر جای دیگر این آقایان درست همان کاری را کردند که کنفدراسیون فوتبال آسیا به رهبری عربستان دنبال آن بود. خب، اینکار را همین جا در ایران هم می‌توانستید انجام دهید لزومی به خرج از بیت‌المال نبود. AFC حرف خود را به کرسی نشاند و ما خندیدیم و از پیروزی بزرگ حرف زدیم، دستاوردی که خیلی زود نتایج آن را خواهیم دید. دور برگشت لیگ قهرمانان آسیا نزدیک است و هیچ بعید نیست دلار‌های عربستان به راحتی آب خوردن، تضمین نداده کنفدراسیون را باطل کند. راستی بازی‌های تیم ملی هم نزدیک است و باید دید این فتح بزرگ چه بلایی سر تیم ملی در راه جام جهانی خواهد آورد.
