سرویس حقوق جوان آنلاین: حکایت مرگ حکایت شتری است که در خانه همه آدم‌ها می‌خوابد و غیرممکن است کسی تا ابد زنده بماند، اما حتی مردن هم مقدماتی می‌خواهد و یکی از این مقدمات وصیتنامه نوشتن است. در واقع نوشتن وصیتنامه می‌تواند به ما گوشزد کند که شتر مرگ بالاخره در خانه ما هم می‌خوابد. اما نوشتن وصیتنامه قوانین و مقررات خاص خودش را دارد.
با نوشتن وصیتنامه می‌توان درباره یک‌سوم از دارایی‌ها وصیت کرد و آن را به همان صورتی که خودتان می‌خواهید و به هر کس خودتان می‌خواهید بدهید. البته برای نوشتن این وصیتنامه باید موارد قانونی طی شود.
بر اساس قانون وصیتنامه‌ای که به خط خود فرد یا وکیل او نوشته شده باشد، دارای تاریخ باشد و توسط فرد وصیت‌کننده به امضا رسیده باشد دارای ارزش است. اما اگر این سؤال در ذهن شما هم هست که آیا وصیت حتماً باید به خط خود موصی باشد یا فرد دیگری هم می‌تواند آن را بنویسد؟ در جواب باید گفت در همه موارد مهم نیست که موصی خود و با خط خودش وصیتنامه را بنویسد، زیرا گاهی اوقات فرد سواد ندارد و یا از قوانین آگاه نیست، به همین دلیل او می‌تواند از وکیل خود یا فرد دیگری درخواست کند برای او وصیتنامه بنویسد و در حضور شهود وصیتنامه را امضا کند. نوشتن وصیتنامه به خط خود فرد چندان اهمیت ندارد، بلکه موضوع مورد اهمیت این است که وصیتنامه توسط فرد به امضا رسیده باشد و برای آن شاهدی موجود باشد.
