سرویس سبک زندگی جوان آنلاین: یکی از قدیمی‌ترین ارکان ازدواج که در برخی از آیین‌های دیگر هم وجود دارد و این روز‌ها به یکی از سوژه‌های داغ حقوق زنان تبدیل شده، مهریه است. مهریه یا کابین به مالی گفته می‌شود که مرد در ازای عقد نکاح به زن خود می‌پردازد یا به آن موظف می‌شود.
مهریه نوعی هدیه و پیشکش یا نحله است که مرد صادقانه و بدون عوض به همسرش می‌بخشد و می‌تواند مادی باشد یا معنوی. اما امروزه مهریه به تنها چیزی که شباهت ندارد هدیه دادن است. وقتی پسری به خواستگاری می‌رود بعد از پشت سر گذاشتن هفت خوان رستم تازه نوبت تعیین مهریه می‌شود. اینجا حتی عشق هم گاهی یارای مقابله با آن را پیدا نمی‌کند و عروس خانم‌ها در چنین موضوعی ریش و قیچی را به دست بزرگ‌تر‌ها می‌سپارند. چه بله برون‌های زیادی که به دلیل زیادی مهریه به هم خورده و چه وصلت‌های مبارکی که به دلیل توقع خانواده‌ها و شانه خالی کردن مردان از پذیرفتن آن شروع نشده به جدایی ختم شده‌اند.
ازدواج شده یک معامله بزرگ. چند میلیون می‌ارزد؟ به تعداد چند سکه؟ ۳۰۰؟ هزار؟ سال تولد؟ به قمری یا شمسی؟! مگر قرار نیست داماد به همسرش یک هدیه بدهد؟ پس چرا روی گردنش برای گرفتن این پیشکش تیغ می‌گذارید؟ یا مبلغی می‌گویید که شبیه تهدید است تا هدیه گرفتن!
خب اگر هنگام خواستگاری با خنده میان حرف‌های جدی‌تان گفتید مهر را چه کسی داده چه کسی گرفته است؟ چرا حالا دخترتان را ترغیب به گرفتن می‌کنید؟ مهریه این روز‌ها بیشتر به جای اینکه باعث دوام رابطه‌ها شود باعث نابودی است. چه بسیار جوانانی که ناپختگی کردند و موقع بله گرفتن هر شرطی را پذیرفتند، حتی گاهی خودشان از روی چشم و همچشمی فامیل مبلغ مهریه را زیاد کردند و خودشان را زیر یک دین سنگین و گران بردند.
تا زندگی بر وفق مراد است مهر را که داده که گرفته، اما خدا نکند بند رابطه‌ای پاره شود آن‌وقت است که همین مهر می‌شود بلای جان مرد‌ها و زندان می‌شود تنها مأمن آرامششان!
با مهریه خیلی کار‌ها می‌توان کرد. می‌توان خیلی چیز‌ها طلب کرد، اما زندگی‌ای که قرار باشد به زور تهدید و ترس از مطالبه مهر باشد که زندگی نیست عین جهنم است.
بیایید قدر خودمان را بیشتر بدانیم. قیمت ما بیش از چند هزار سکه و طلاست. کنار مبلغ عرفی که در توان داماد است از او بخواهیم کارهای خیرخواهانه کند. کم نبوده‌اند کسانی که موظف شدند به حفظ قرآن، به درس دادن چندین کودک بی‌سرپرست یا اجرای برنامه برای کودکان کار، کاشت درخت، شاخه‌های گل و...
این زندگی شخصی شما و هدیه خاص خودتان است. آن را با کار‌هایی که دوست دارید پر کنید. با آرزو‌هایی که دوست دارید با همسرتان شریک باشید.
بگذارید زن‌هایی باشیم که مردهایمان بدون دعوا و منت مهرمان را با عشق پرداخت کنند. یادمان باشد عده زیادی از دختران به دلیل عدم شناخت همسرشان و ترس از یک آینده مجهول مهریه زیاد تعیین کرده‌اند، اما وقتی زندگی برایشان جهنم شده است حاضر شدند تمام آن را ببخشند و از شر یک زندگی مشترک خلاص شوند. من زیاد شنیده‌ام زن‌هایی که گفته‌اند مهرم حلال جانم آزاد!
