سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: روز گذشته «جوان» در گزارشی درباره تناسب نداشتن هیچ کدام از فیلم‌های اکران سینمایی با خانواده‌ها و رده سنی کودکان انتقاد کرد و این سؤال جدی مطرح شد که اساساً چرا سازمان سینمایی برنامه‌ای برای تولید فیلم برای مهم‌ترین اقشار و رده‌های سنی ندارد.
این انفعال و بی‌عملی در حوزه فیلم کودک در حالی رقم می‌خورد که سالانه جشنواره‌ای بزرگ و پرهزینه با عنوان بین‌المللی فیلم کودک در شهر اصفهان برگزار می‌شود و بنیاد سینمایی فارابی نیز متولی برگزاری آن است؛ مرکزی که هم در ارائه تسهیلات مالی دارای امکانات و اختیارات است و هم درباره برنامه‌ریزی برای هدایت، سرمایه‌گذاری و نیز حمایت از سینمای کودک دارای شرح وظایف است، اما اتفاقی که رقم می‌خورد این است که دست این مرکز همه ساله برای اکران سینمایی کاملاً خالی است و حتی یک فیلم مناسب و قابل توجه که با کیفیت بالا تولید شده باشد برای بچه‌ها و خانواده‌ها در میان آثار مورد حمایت فارابی به چشم نمی‌خورد یا دست‌کم می‌توان گفت آثار مورد حمایت این مرکز نمی‌تواند پای بچه‌ها و خانواده‌ها را به سالن‌های سینما باز کند.
این در حالی اتفاق می‌افتد که سازمان سینمایی وزارت ارشاد یکی از منفعل‌ترین و بی‌برنامه‌ترین دوره‌های خود را پشت سر می‌گذارد. رده‌بندی سنی آثار سینمایی که مدتی است به نظر می‌رسد به شکلی جدی برقرار شده است نشان می‌دهد که در سبد تولیدات سینمای ایران چه در بخش دولتی و چه در بخش خصوصی آثاری که مناسب خانواده و رده سنی کودک و نوجوان باشد، یافت نمی‌شود، بماند که اساساً آثار دیگری نیز که ساخته و اکران می‌شوند حتی برای رده سنی بزرگسالان نیز حرفی برای گفتن ندارند و نمی‌توان از آن‌ها به عنوان یک کالای فرهنگی دفاع کرد.
این انتقادات موجب شده شورای صنفی نمایش به سرگروه‌هایی که تاکنون فیلم کودک اکران نکرده‌اند اولتیماتوم دهد که هرچه زودتر فیلم‌های کودک خود را برای اکران اعلام کنند.
در این باره غلامرضا فرجی سخنگوی شورای صنفی نمایش روز گذشته به مهر گفت: طبق آخرین مصوبه شورای عالی اکران در سال گذشته، قرار شد تا سرگروه‌های سینمایی در طول سال اقدام به اکران یک فیلم کودک کنند، در جلسه اخیر شورای صنفی نمایش تأکید شد تا سرگروه‌هایی که قرارداد‌های فیلم‌های کودک خود را ارائه نداده‌اند، هرچه سریع‌تر اقدام کنند.
به گفته این مسئول سینمایی پردیس‌های باغ کتاب، آستارا و آزادی از جمله سرگروه‌هایی هستند که باید قرارداد‌های کودک خود را به شورا ارائه دهند. در حال حاضر اکران سینمای کودک اگر مورد حمایت قرار نگیرد، در میان دیگر آثار در حال اکران دیده نمی‌شود و نیازمند حمایت سرگروه‌ها و همچنین تبلیغات مناسب و حمایت مناسب است تا بتواند خروجی گیشه خوبی نیز داشته باشد.
معلوم نیست اگر انتقاد‌های پی در پی برخی رسانه‌های دلسوز نبود آیا شورای نمایش آثار سینمایی خود را موظف به ترتیب اثر دادن به نفع مهم‌ترین رده‌های سنی و اقشار می‌دانست یا این تکلیف را پشت گوش می‌انداخت، اما موضوع سینمای کودک صرفاً با مدیریت اکران حل نمی‌شود بلکه نبود یک برنامه‌ریزی دقیق و کارشناسانه برای تقویت محتوا و کیفیت آثار سینمایی به سود اقشار هدفی، چون خانواده‌ها و رده سنی کودکان منجر شده تا دست سینمای ایران در بخش اکران نیز پر نباشد. اجرای نصفه‌نیمه و غیرکارشناسانه رده‌بندی سنی دست‌کم این مزیت را داشت که به شکلی واقعی‌تر وضعیت تولیدات سینمای ایران را که مغایرت کامل با تعالی فرهنگ جامعه دارد به معرض نمایش بگذارد.
