سرویس سبک زندگی جوان آنلاین: برای ما ایرانیها سفره اعتبار خاصی دارد. اگر کسی یک بار با ما همسفره شد یا به اصطلاح نان و نمک خورد پیوند عاطفی و دوستی با وی برقرار میشود.
سفره در آیینهای ملی هم گسترانده میشود. سفره عقد، شب چله و هفتسین از جمله این سفرههاست، اما غیر از آن مردم ما، گاهی برای گرفتن حاجتشان سفرههای مذهبی مثل سفره حضرت ابوالفضل (ع)، حضرت رقیه (س)، امام حسن (ع) و... نذر میکنند که از قدیم تا کنون طرفداران و ارادتمندان خودش را داشته و دارد. این رسم بیشتر زنانه است و در طول تاریخ دستخوش تغییرات زیادی شده است.
متأسفانه فرهنگ سفره نیز مانند خیلی از مناسبتهای دیگر مذهبی دچار تحریف شده است و امروزه با گونه جدیدی از این سفرهها روبهرو هستیم. سفرهای که بیشتر شبیه سالن مد است تا یک دورهمی مذهبی و عارفانه! قدیمتر سفرهای با چند نوع خوراکی مشخص برای هر نوع سفره پهن میشد و عدهای از بانوان به همراه خانم جلسهای دعوت شده، دعا یا سورههایی را میخواندند و بعد از کمی مداحی، خوراکیها سرو میشد.
امروزه متأسفانه این سفرهها با افزایش چشم و همچشمیها و تجملگرایی بانوان، رنگ و بوی دیگری گرفته و بیشتر ویترین متظاهرانه یک زندگی محسوب میشود تا قدردانی از یک حاجتِ برآوره شده. غذاهایی که هر روز تعداشان بیشتر میشود و مدل موهایی که خاصتر میشود و مولودیخوانیهای که تبدیل به رقص و آواز شده است و بدتر آنکه این رقص و آواز را برای گرفتن حاجت نیک میدانند.
در چنین مراسم زنانهای عجیب نیست اگر دستورات دینی هم مطابق سلیقه بانوان تغییر کند. جایی که تبدیل شده به بنگاه همسریابی و بازاریابی محصولات ریز و درشتی که میتوان در جمع زنان فروخت!