سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: جمشید علیزاده، شاگرد استاد شهریار به ویژگی‌های شعر ترکی شهریار پرداخته و به تسنیم می‌گوید، او بزرگ‌ترین شاعر دوزبانه تاریخ فرهنگ و ادبیات ایران است. از نظر علیزاده، شهریار برای اولین‌بار با منظومه «حیدر بابا» هویت زبان ترکی آذربایجان را به این زبان بازگردانده است. این استاد دانشگاه همچنین در ادامه به دیدگاه شهریار در باب ایران فرهنگی و فرهنگ ایرانی اشاره کرد و ضمن ارائه نکاتی درباره تحریف شعر‌های ترکی استاد در موضوعات مختلف از جمله سروده‌های او برای هشت سال دفاع مقدس در آذربایجان و ترکیه، مواردی از آن را برشمرد. به اعتقاد علیزاده، شعر ترکی شهریار دستخوش تحریفاتی شده است و متأسفانه هر روز به وسعت و تعداد کارخانه‌های جعل حدیث افزوده می‌شود.
وی معتقد است: شهریار تنها شاعری از زمان رودکی تا امروز است که به دو زبان شعر گفت و در هر دو زبان، شاهکارآفرین بود و نقطه عطف به شمار می‌آید. ما در ادبیات کلاسیک، شاعرانی داریم که به دو زبان فارسی و عربی شعر گفته‌اند، مانند سعدی، خاقانی یا ناصرخسرو که مدعی است دیوانی هم به زبان عربی دارد: «بخوان هر دو دیوان من تا ببینی/ یکی گشته با عنصری بحتری را» یا ملامحمد فضولی که در قرن دهم به سه زبان ترکی، فارسی و عربی شعر گفته است. موارد این‌چنینی متعدد است، اما پرسش اصلی این است که آیا همه این بزرگان که به دو زبان شعر گفته‌اند، در هر دو زبان نقطه عطف به شمار می‌آیند؟ به عنوان نمونه، آیا شعر عربی سعدی، در حوزه شعر عربی یک نقطه عطف به شمار می‌آید و منتقدان عرب کنار شعر متنبی، به شعر عربی سعدی هم استناد می‌کنند؟ مطمئناً پاسخ منفی است. سعدی در حوزه شعر عربی تجربه‌ای کرده است، اما شعر عربی او مقابل عربی‌سرایان اصیل به جایگاه ویژه‌ای نمی‌رسد.
به گفته علیزاده شعر ترکی شهریار دستخوش تحریفاتی شده است؛ هم در باکو و هم در ترکیه. «این موضوع را چند سال پیش در کتاب «ناله‌های شباهنگی» به‌صورت مفصل توضیح دادم و با نمونه نشان دادم که فقط در شعر‌های دفاع مقدس استاد، نزدیک ۲۰۰ مورد دستکاری شده است. همه چاپ‌ها را با هم مقایسه کردم و موارد تحریف را نشان دادم که یا بیت و بندی را حذف یا تحریف کرده‌اند، این نکته مهمی است. متأسفانه هر روز به وسعت و تعداد کارخانه‌های جعل حدیث افزوده می‌شود؛ چه در خارج و چه در داخل ایران. دشمن کارش دشمنی است، اما دوستان دشمن‌نما استخوان در گلو هستند.»
