منتج از دفاع هشت ساله گونه سینمای دفاع مقدس در کشورمان پا گرفت و چه زیبا که برجستهترین فیلمسازان این گونه سینمایی همانها بودند که در جغرافیای جبههها نفس کشیدند. چه در زمان دفاع مقدس و چه پس از آن سینمای دفاع ادامه یافت و چهرههایی مختلف به خود دید، با این حال صنعتی نشدن سینمای دفاع مقدس باعث شد از یک طرف جریان مداوم سینمای دفاع را به چشم نبینیم و از طرف دیگر در صادرات نمونههای ارزنده این نوع سینما حتی برای ایرانیان خارج از کشور هم کم آوریم. چگونه سینمای دفاع را میتوان صنعتی کرد؟ اولین رکن صنعتی شدن تأمین زیرساختهای تولید و ابزارآلات ساخت آثار استاندارد است. نباید به سینمای دفاع به چشم سینمای گلخانهای و با تاریخ مصرف محدود نگاه کرد.
اینکه شهرکی راه افتاده برای تولید آثار سینمای دفاع مقدس خیلی خوب است ولی کافی نیست. سینمای صنعتی ایجاب میکند که این شهرک به طور مداوم بهروز شود تا به جایی برسد که حتی همسایگان خارجی را مشتاق تولید نماید به گونهای که ارزآوری داشته باشد.
در کنار شهرک دفاع مقدس نیاز وافر داریم به استودیوهای مجهز تولید آثار دفاع مقدس. در سینمای صنعتی لازم نیست مدام خرج ساخت لوکیشن و تحمل خطرات برای ایجاد نماهای جنگی طبیعی کرد بلکه بسیاری از نماها را میتوان در استودیوهای استاندارد و با تروکاژهای تصویرسازی ایجاد نمود.
ایجاد هستههای تصویرسازی یارانهای متخصص در آثار دفاع مکمل این استودیوهاست. فیالواقع کارگردان ژانر دفاع نباید برای هر فیلم خود از صفر شروع کند بلکه باید به جای سعی و خطا به استودیوهایی معرفی شود که هم تجربیات گذشته را در چنته خویش دارند و هم از نیروهای مسلط و بادانشی بهره میبرند که با حداقلها یک گشتاور حداکثری را ایجاد میکنند. جای استودیوهای تولید محصولات ژانر دفاع مقدس در سینمای ما خالی است وای کاش قاعدهای چیده شود که کسری از بودجه هر پروژه دفاع صرف راهاندازی و بهروزرسانی چنین استودیویی شود.
آیا داشتن شهرک و استودیو نقطه پایان صنعتی شدن سینمای دفاع است؟ مطمئناً خیر! چرا؟ چون یک فیلم استاندارد مملو از سکانسهای جنگ برای اکران به سالنهایی استاندارد هم نیاز دارد که بهترین کیفیت صدا و تصویر را به مخاطب ارائه کنند. چند درصد از سینماهای ما این کیفیت را دارند؟ زیر ۱۰ درصد! این آمار خوبی نیست به خصوص که در سالهای اخیر هزینههای هنگفتی هم صرف سالنسازی در کشور شده ولی در عمل خیلی از این سالنهای جدید به لحاظ کیفی شاخص نیستند. برای صنعتی شدن سینمای دفاع فقط یک راه داریم و آن هم صنعتی شدن در تمام شمول و از تولید تا اکران است؛ اتفاقی که با گذشت چهار دهه بعد از انقلاب اسلامی بیش از هر زمان دیگری نیازش حس میشود. خدا را چه دیدید؟ شاید صنعتی شدن گونه دفاع به صنعتی شدن کلیت سینمای ما منجر شد.