سرويس ورزشی جوان آنلاين: کمتر از یک هفته دیگر تیم ملی بسکتبال ایران برای سومین بار حضور در جام‌جهانی را تجربه می‌کند؛ رقابت‌هایی که پیشتر دو مرتبه زمان ماتیچ و بچیرویچ تجربه کردیم، اما این نخستین بار است که تیم ایران با یک مربی داخلی راهی این رقابت‌ها می‌شود. سکان هدایت ایران را در این رقابت‌ها که بسیاری بر این باورند می‌توان برای نخستین بار به مرحله دوم آن صعود کرد، مهران شاهین‌طبع در دست دارد؛ مربی‌ای که در صورت موفقیت در این رقابت‌ها می‌تواند راه را برای عرض اندام هرچه بیشتر مربیان ایرانی بازکند. هرچند با وجود همه این امیدواری‌ها، مهران حاتمی که خود پیش از این به عنوان دستیار ماچیچ حضور در جام‌جهانی را تجربه کرده بر این باور است که نباید توقع زیاد و نامعقول داشت.
تیم ملی بسکتبال در آستانه حضور در رقابت‌های جام‌جهانی است؛ مسابقاتی که در سال ۲۰۱۰ به عنوان مربی و در کنار ماتیچ در آن حضور داشتید. فضای جام‌جهانی چطور است و چه تفاوتی با سایر مسابقات دارد؟
چیزی که برداشت من است از دوره‌ای که شرکت کردیم و پیگیری‌هایی که از دوره‌های قبل کردم من فکر می‌کنم تمام تیم‌ها می‌آیند که نمایش خیلی خوبی داشته باشند و یک تیم نسبتاً خوب را راهی مسابقات می‌کنند. به‌خاطر همین هم فکر می‌کنم تمام بازی‌ها برای همه سخت باشد. شما می‌بینید که در بازی‌های تدارکاتی تیم ملی امریکا به استرالیا می‌بازد؛ این نشان می‌دهد همه دارند خودشان را به‌شدت تجهیز می‌کنند برای به دست آوردن رتبه بهتر و ما هم مستثنی نیستیم.
امسال انتظارات بسیار بالاست و با وجودی که با اسپانیا به عنوان بهترین تیم دنیا بازی داریم، اما بسیاری بر این باور هستند که می‌توانیم به‌راحتی از سد پورتوریکو و تونس بگذریم و برای نخستین بار به دور بعدی جام‌جهانی صعود کنیم.
نباید انتظار بیش از حد داشته باشیم، چون تمام تیم‌ها با حداکثر توان و قدرت خود در این رقابت‌ها شرکت می‌کنند. من هم خوشحال می‌شوم که ما هر سه بازی را ببریم، اما باید واقع‌بین باشیم و سطح و جایگاه بسکتبال ایران را بشناسیم. بسکتبال ما با اسپانیا خیلی فاصله دارد. پورتوریکو هم یکی از بهترین تیم‌های امریکای جنوبی است که همیشه مهره‌های خیلی خوبی داشته و تونس هم چند بازیکن خوب در سطح بالا دارد. مثلاً صالح مجری در اوج خودش است و بازیکن ام‌بی‌ای است. پس نمی‌توانیم خودمان را برابر هیچ تیمی از قبل برنده بدانیم. کار ما بسیار سخت است و شخصاً نمی‌توانم پیش‌بینی کنم و فقط می‌توانم بگویم بازی‌های بسیار سختی داریم. درواقع اگر قرار بود هرکسی با چهار تا بازی تدارکاتی تصور کند که سطح ورزشی عوض شده، تیم‌های دیگر به جای چهار تا بازی ۴۰ تا بازی می‌کردند تا قهرمان بشوند. شاخص حضور در جام‌جهانی و عملکرد در جام‌جهانی فقط به بازی تدارکاتی نیست. بچه‌ها در اردو‌های تدارکاتی و تورنمنت‌های قبل از جام‌جهانی روسیه را بردند. در زمان من صربستان را هم بردیم، اما آیا بسکتبال ما از صربستان و روسیه بالاتر است؟ آیا حتی می‌توانیم ادعا کنیم امکاناتی که آن‌ها دارند داریم؟ باید واقع‌بین باشیم.
یعنی تیم ملی برای صعود به مرحله قبل به چیزی بیش از بردن پورتوریکو و تونس نیاز دارد و درواقع کسب این موفقیت به زیرساخت‌های بسکتبال ایران برمی‌گردد. درست است؟
بله زیرساخت‌های بسکتبال برمی‌گردد به عملکرد باشگاه‌ها. به نحوه رشد دادن جوان‌ها و این که ما برای جوان‌هایمان چه کار کرده‌ایم و چقدر آن‌ها را رشد داده‌ایم. ما در این مورد در آسیا هم مشکل داریم چه برسد به مسابقات جهانی و جام‌جهانی. برای کسب موفقیت‌هایی که آرزوی آن را داریم باید شرایط را هم مهیا کنیم. نباید توقع زیاد و نامعقول داشته باشیم. سطح بسکتبال ما همین است. نگاهی به لیگ داخلی ایران بیندازید، به شرایط اقتصادی تیم‌ها. در ازای این شرایط و امکانات و بضاعتی که ما داریم، بچه‌ها تا همین جا هم شاهکار کردند. ما باید در پس این مسابقات به دنبال توسعه بسکتبال ایران باشیم. در آن صورت می‌توانیم شاهد درخشش بسکتبال ایران در آسیا باشیم و اگر برنامه اساسی و درازمدت پنج و ۱۰ ساله داشته باشیم و امکاناتی که لازم است در اختیار بسکتبال بگذاریم، می‌توانیم تا هشتم یا نهم جهان هم برسیم، اما با این بضاعت نباید توقع زیادی داشت! امروز، اما شخصاً انتظار دارم بچه‌ها با تمام توان بجنگند و آبروی بسکتبال ایران را حفظ کنند. همین و بس!
بسکتبال ایران همواره نفرات خوبی داشته، اما این بار ما دو، سه بازیکن شاخص داریم؛ نفراتی، چون حامد حدادی و صمد نیکخواه‌بهرامی. فکر می‌کنید حضور این نفرات شاخص چه نقشی می‌تواند در کسب موفقیت‌های احتمالی ایران در جام‌جهانی داشته باشد؟
صددرصد تأثیرگذار است. حامد حدادی برای هر تیمی یک نعمت است و ان‌شاءالله در این رقابت‌ها هم بدرخشد و ما به او افتخار کنیم. البته همه بازیکنان تیم ملی جزو نفرات خوب و باتجربه بسکتبال ایران هستند، اما نفراتی، چون حدادی برای هر تیمی نعمت هستند. یک پست پنج خوب و کاربلد کمک‌کن و در خدمت تیم و یک بازیکن تمام‌عیار که همواره برای تیم ملی زحمت کشیده و امیدوارم در این رقابت‌ها هم بتواند توانایی‌های خود را آنطور که باید و شاید به نمایش بگذارد و در کنار سایر نفرات تیم باعث موفقیت و افتخار تیم ملی بسکتبال ایران شوند.
بسیاری بر این باور بودند که یکسری بازیکن دیگر هم می‌توانستند در کنار تیم باشند. مثل داورپناه و البته ارسلان کاظمی که گفته می‌شود به دلایل انضباطی کنار گذاشته شده است.
من نشنیدم بگویند به دلیل مسائل انضباطی؛ اینطور شنیدم که به دلایل فنی ارسلان کاظمی را کنار گذاشتند، اما شخصاً فکر می‌کنم جای ارسلان کاظمی در تیم خالی است و او می‌توانست در این رقابت‌ها به تیم ملی بسکتبال ایران کمک کند.
در دو دوره قبلی تیم ملی با مربیان خارجی در جام‌جهانی حضور داشت؛ با ماتیچ و بچیرویچ، اما در سومین حضورمان در جام‌جهانی، سکان هدایت ایران را یک مربی داخلی به عهده دارد. این نشان‌دهنده پیشرفت فنی مربیان ایرانی است؟
این خیلی خوب است و نشان می‌دهد که ما مربیان ایرانی که بتوانند هدایت تیم ملی بسکتبال را به عهده بگیرند داریم، اما امیدوارم آن شرایطی که برای مربیان خارجی در نظر می‌گیرند برای مربیان داخلی هم فراهم شود. البته فکر می‌کنم شرایط شاهین‌طبع هم مثل من باشد؛ یعنی آن چیز‌هایی که در اختیار بایرمن قرار گرفت برای من مهیا نشد و فکر می‌کنم برای شاهین‌طبع هم همینطور باشد. انتظارات از مربیان ایرانی بالاست و در مقابل آن‌ها مو را از ماست می‌کشیم، اما حاضر نیستیم امکاناتی را که در اختیار خارجی‌ها قرار می‌دهیم برای خودی‌ها هم در نظر بگیریم و این به بسکتبال ضربه سختی زده است.
