سرویس جامعه جوان آنلاین: آنچه تاکنون سد راه این خودروساز شده مخالفت محیط‌زیست، وزارت بهداشت و همچنین مخالفت تحقیقات کارشناسی شده ۱۳ دانشگاه برتر کشور است. خطر سوخت گازوییل با استاندارد پایین به قدری بالاست که سازمان جهانی بهداشت سوخت دیزل را هم‌ردیف با مواد رادیواکتیو قرار داده است.
در شرایطی که هنوز مسئله خودرو‌های سنگین دیزلی کشور با وجود مصوبات متعدد و قانون هوای پاک حل و فصل نشده، برخی سودای سواری دیزلی در سر می‌پرورانند.
تعهدات روی زمین مانده
شهرداری تهران، وزارت صنعت و وزارت کشور هنوز به تعهداتشان برای نصب فیلتر دوده یا گازسوزکردن خودرو‌های سنگین عمل نکرده‌اند و در چنین شرایطی تولید سواری‌های دیزلی، مشکلات گذشته را صد چندان کرده است.
ایران‌خودرو در دفاع از سواری دیزلی به تکنولوژی یورو ۶ به کار رفته در آن اشاره می‌کند. حال آنکه اکثر جایگاه‌های سوخت کشور حتی گازوییل یورو ۴ هم ندارند.
سرمایه‌گذاری ۵۰ میلیون یورویی
رئیس سازمان حفاظت محیط‌زیست با اشاره به اینکه مرکز تحقیقات موتور ایران خودرو از حدود یک دهه پیش، مطالعاتی روی موتور سواری دیزلی انجام داده و در این زمینه سرمایه‌گذاری ۵۰ میلیون یورویی نیز داشته در حال حاضر به دنبال تولید و توسعه موتور‌های دیزلی است، گفت: بررسی کارشناسان سازمان حفاظت محیط‌زیست نشان می‌دهد که موتور‌های دیزلی بسیار آلوده‌کننده هستند و ترکیبات آلایندگی آن به ویژه ذرات معلق سرطان‌زاست.»
عیسی کلانتری همچنین با اشاره به تأثیر کیفیت سوخت گازوییل در کارکرد موتور و قطعات کاهش آلایندگی خودرو‌های دیزلی تأکید کرد: «به‌رغم تلاش وزارت نفت، تعداد زیادی از جایگاه‌های سوخت کشور از گازوییل استاندارد یورو۴ برخوردار نیستند و اگر خودرو‌های دیزلی حتی یک‌بار هم از سوخت غیراستاندارد با گوگرد بالای ۵۰ppm استفاده کنند، علاوه بر اختلال در کارکرد موتور، قطعات کاهش آلایندگی نیز بلافاصله تخریب می‌شوند.»
دانشگاه‌ها هم مخالف هستند
اخیراً کنسرسیوم پژوهشی ۱۳ دانشگاه برتر کشور تولید سواری دیزلی در ایران را بررسی و مخالفت خود را اعلام کرده است.
محسن ناصری، مجری این کنسرسیوم در این باره گفت: «سهم بالای دیزل‌سوز‌ها در تولید و انتشار گاز‌های آلاینده به‌ویژه ناکس است که باعث‌شده بسیاری از کشور‌های دنیا حرکت به سمت دیزل‌ها را منتفی کنند. در اروپا نیز برنامه تولید خودرو‌های تولید سواری‌های دیزلی با سرعت قابل توجهی رو به افول است و حتی ورود دیزلی‌ها به بسیاری از شهر‌های اروپایی با ممنوعیت و محدودیت مواجه است.»
این عضو هیئت علمی دانشگاه تهران ضمن تأکید بر مخالفت دانشگاه‌های برتر کشور با تولید سواری دیزلی در ایران گفت: «اگر بناست یارانه‌ای به دیزل‌سوز‌ها تعلق گیرد، دلیلی ندارد که این یارانه و تسهیلات به خودرو‌های خرد و سبک دیزلی داده شود که جمعیت کمتری را نسبت به اتوبوس و مینی‌بوس حمل می‌کنند.»
تولید آلاینده ناکس
در تازه‌ترین مورد روزگذشته هم رئیس گروه سلامت هوای مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت ضمن اعلام مخالفت وزارت بهداشت با ورود خودرو‌های دیزلی به چرخه حمل و‌نقل کشور، از شهرداری تهران خواست تا اقدامات جدی‌تری جهت کاهش آلودگی هوای ناشی از کارکرد اتوبوس‌های دیزلی انجام دهد.
دکتر عباس شاهسونی با اشاره به اینکه خودرو‌های سواری دیزلی ۲۰ برابر بیش از خودرو‌های بنزینی ذرات معلق تولید می‌کنند، افزود: «علاوه بر میزان بالای ذرات تولیدی توسط این خودروها، مشکل دیگر تولید آلاینده ناکس است؛ این آلاینده که متشکل از «مونوکسید نیتروژن» و «دی‌اکسید نیتروژن» است، پیش‌ساز آلاینده ازن است و می‌تواند تهدیدی جدی برای کودکان، زنان باردار و سالمندان باشد.»
به گفته این مقام وزارت بهداشت «ذرات تولید شده توسط این خودروها سه برابر رهنمود سازمان بهداشت جهانی است و با ورود آن‌ها به چرخه حمل‌ونقل کشور، هرآنچه تلاش نظیر کنترل سوخت و احتراق در جهت کاهش آلودگی هوا انجام داده‌ایم، به هدر خواهد رفت و مشکل آلودگی هوا چندین برابر خواهد شد.»
وقتی آلمان هم فریب می‌خورد
در سال ۲۰۱۵ رسوایی پرونده خودرو‌های سواری دیزلی فولکس واگن آلمان افشا شد و این پرونده به رسوایی دیزل‌گیت معروف شد.
همین ماجرا نشان می‌دهد که کنترل آلایندگی دیزل‌ها بسیار پیچیده‌تر از موتور‌های بنزینی است. به طوری‌که حتی کشور پیشرفته‌ای مثل آلمان هم در کنترل این آلاینده دچار خطا می‌شوند. همین حالا خودرو‌های دیزلی سنگین روزانه تا حدود ۳۰۰ کیلومتر در سطح شهر تردد دارند و میزان زیادی ذرات معلق وارد هوای شهر تهران می‌کنند. از کل اتوبوس‌های ناوگان حمل‌ونقل عمومی ۳هزار اتوبوس فرسوده داریم که حدود ۵۰ دستگاه از آن‌ها به فیلتر دوده مجهز شده‌اند! شهرداری هم بیشتر به مباحثی مانند سه‌شنبه‌های بدون خودرو اشتغال دارد و از اقدام جدی در این رابطه خبری نیست. تولید خودرو‌های دیزلی در دنیا به سمت صفر شدن می‌رود؛ چراکه حالا همه از هزینه‌هایی که تولید این خودروها می‌توانند به سلامت مردم وارد کنند، آگاه هستند.
