سرویس ایران جوانآنلاین: آب و هوای مناسب در کنار وجود خاک حاصلخیز ازجمله مزایایی به شمار میرود که موجب شده تا شهرستان پیشوای ورامین به یکی از مهمترین قطبهای تولید محصولات کشاورزی خصوصاً نوع گلخانهای آن تبدیل شود. در این میان استفاده از فناوریهای نوین در کشاورزی ازجمله آبیاری نوین و استفاده از گلخانه سبب شده تا این منطقه علاوه بر تأمین نیاز صیفیجات استان تهران به سایر مناطق کشور نیز صادرات داشته باشد. حالا خبرها حکایت از آن دارد که با بالا رفتن میزان تولیدات و کیفیت محصولات کشاورزی در پیشوا این شهرستان توانسته سهم قابل توجهی از بازارهای اروپایی و خلیج فارس را نیز از آن خود کند.
موفقیت کشاورزان پیشوا در استان تهران باعث شده این شهرستان با ایجاد یک هزار و ۳۰۰ هکتار گلخانه، یکهشتم گلخانههای کشور را به خود اختصاص دهد. آمارها نشان میدهد این منطقه توانسته تاکنون ۴۰۰ هزار تن محصول کشاورزی تولید کند. کیفیت خوب محصولات تولیدی در پیشوا ازجمله دلایلی است که توانسته به غیر از بازارهای داخلی خارجیها را نیز مجذوب تولیدات خود کند.
تصاحب بازارهای منطقه و اروپا
کیفیت در کنار کمیت بسیار خوب تولیدات کشاورزی در پیشوای ورامین که شامل انواع صیفیجات، گرمک، طالبی و هندوانه میشود موجب شده تا نه تنها نام این شهرستان درکنار ورامین در تولیدات مشابه در میان سایر استانهای کشور خودنمایی کند، بلکه حالا بازارهای خارجی نیز بهشدت طرفدار این محصولات هستند.
فرماندار پیشوا با تأیید این موضوع میگوید: «در حال حاضر محصولات صیفی و گلخانهای شهرستان پیشوا به کشورهای اروپایی و حوزه خلیج فارس صادر میشود.» حسین عباسی میافزاید: «هماکنون ۶۵۰ بهرهبردار کشت گلخانهای در پیشوا سالانه ۳۹۰ هزار تن محصولات گلخانهای تولید میکنند.»
یکی از موضوعاتی که در سالهای اخیر بهشدت مورد توجه قرار گرفته است بحث تولید گلهای زینتی در این منطقه است. با وجود ظرفیت بالا و خوب تولید گل، اما ریسکپذیری بالا در تولیدات گل، موجب شده تا گلخانهداران کمتر به این حوزه ورود کرده و در حال حاضر تنها سالانه حدود ۲ میلیون شاخه گل از شهرستان پیشوا به دیگر کشورها صادر میشود.
فرماندار شهرستان پیشوا با اشاره به اعطای تسهیلات با نرخ سود ۹ درصدی دولت به گلخانهداران، در این خصوص میگوید: «قرار است با استفاده از همین تسهیلات، ۲۰ هکتار به سطح زیر کشت واحد تولید گلهای زینتی اضافه شود که بیشک در اقتصاد منطقه تأثیرگذار بوده و موجب تشویق سایر گلخانهداران خواهد شد.» وی با اشاره به مشکلات پیش روی گلخانهداران پیشوایی خاطرنشان میکند: «عمده مشکل کشاورزان پیشوا در مباحث اعتباری و مالی است و اختصاص تسهیلات ارزانقیمت به این بخش میتواند انگیزه فزایندهای برای فعالان حوزه کشاورزی بهویژه گلخانهداران ایجاد کند.»
عباسی با اشاره به اقداماتی برای رفع مشکلات تولیدکنندگان میافزاید: «در شهرستان پیشوا مشوقهای مختلفی چه در بحث تسهیلات دولتی و چه در بخش همکاریهای محلی و درون شهرستان انجام میگیرد و تمام تلاش خود را به کار بستهایم تا موانع را از سر راه سرمایهگذار برداشته و زمینه رونق اشتغال و تولید را در منطقه فراهم نماییم.»
پیشوا خط مقدم تولیدات گلخانهای
مهیا بودن تمامی شرایط برای کشت انواع محصولات کشاورزی در شهرستان پیشوای ورامین در استان تهران سبب شده تا این منطقه با داشتن یک هزار و ۳۰۰ هکتار گلخانه، یکهشتم گلخانههای کشور را به خود اختصاص دهد. فرماندار پیشوا در این خصوص میگوید: «با توجه به افزایش روزافزون تقاضای محصولات غذایی نیازمند برنامهریزی برای توسعه گلخانهها در شهرستان پیشوا هستیم.»
حسین عباسی میافزاید: «با تغییر الگوهای کشت و بهکارگیری مکانیزاسیون، میزان تولید محصولات زراعی افزایشیافته و زمینه رونق در شهرستان پیشوا فراهم خواهد شد.»
با توجه به محدودیت اراضی کشاورزی، جلوگیری از ساخت و سازهای غیرمجاز در اراضی کشاورزی ضرورت داشته و باید با تدابیر و نظارت لازم، از این سرمایه بزرگ حفاظت و حراست شود. از طرفی اقلیم خشک شهرستان پیشوا و کمبود منابع آبی ایجاب میکند روشهای نوین آبیاری و بهینهسازی مصرف آب در دستور کار کشاورزان قرار گیرد. از آنجا که یکی از مهمترین برنامههای مدیریت جهاد کشاورزی شهرستان پیشوا، تبدیل گلخانههای سنتی به گلخانههای صنعتی است، با برنامهریزیهای انجام گرفته تاکنون ۵۰ درصد از این گلخانهها تبدیل به سازههای نوین شدهاند. درحالیکه هماکنون بیش از ۹۰درصد از منابع آب کشور صرف بخش کشاورزی میشود که بخش عمدهای از این آب از منابع زیرزمینی استحصال میشود که باید با برنامهریزی از میزان برداشت آب از این بخش کاست، لذا بهرهگیری از روش کشت گلخانهای محصولات کشاورزی، میزان مصرف آب را تا یکسوم کاهش میدهد.
مدیریت بهرهگیری از منابع و آب زراعی موجود باعث شده تا در بسیاری از اراضی کشاورزی شهرستان پیشوا دو بار محصول در طول فصل کاشته شود و این امر باعث شده تا میزان سطح زیر کشت محصولات ۲هزار و ۸۰۰ هکتار بیش از اراضی قابل کشت باشد.